«Πράγματι είναι φοβερή παράλυση η αμαρτία. Aν θελήσεις να σηκωθείς έστω και λίγο, εξαφανίζονται όλα τα δεινά. Kι αν ακόμη είσαι παράλυτος επί τριάντα οκτώ έτη και θελήσεις να γίνεις υγιής, κανείς δεν σ’ εμποδίζει. Eίναι παρών και τώρα ο Xριστός και λέγει: “σήκωσε το κρεβάτι σου”. Mόνο θέλησε να σηκωθείς και μην καταληφθείς από απόγνωση.
Δεν έχεις άνθρωπο; Έχεις όμως Θεό. Δεν έχεις αυτόν που θα σε βάλει στην κολυμβήθρα; Έχεις όμως Εκείνον, που δεν σ’ αφήνει να χρειαστείς την κολυμβήθρα. Δεν έχεις αυτόν που θα σε ρίξει εκεί; Έχεις όμως Εκείνον που σε προστάζει να σηκώσεις το κρεβάτι σου».
[Απ’ την ΞΖ΄Ομιλία του «ΕΙΣ ΤΟ ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ»]
[Από το έργο «ΡΟΔΟΣΤΑΓΜΑ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΙΚΗΣ ΣΟΦΙΑΣ» του Κ.Γ.Παπαδημητρακόπουλου]