Γράφει ὁ κ. Γεώργιος Τραμπούλης, θεολόγος
Δημοσίευμα ἀναφέρει ὅτι ἑξῆντα ἑνός χρόνων γυναίκα πέθανε πέντε ἡμέρες μετά τόν ἐμβολιασμό της μέ ἐμβόλιο AstraZeneca κατά τοῦ κορωνοϊοῦ στίς 27/3. Στήν Ἰταλία μετά τόν θάνατο ἑνός μουσικοῦ ἀνεστάλησαν οἱ ἐμβολιασμοί, λαμβάνοντας ὑπ’ ὄψιν τούς θανάτους πού ἔχουν ἤδη συμβῆ λόγω τῶν ἐμβολιασμῶν μέ τό AstraZeneca (adnkronos15/3/21 Vaccino AstraZeneca e vacinazioni Covid, le news di oggi). Ἡ Ὁλλανδική κυβέρνηση, σύμφωνα μέ τό BBC NEWS στίς 15/3, ἀνέστειλε τήν χρήση τοῦ ἐμβολίου Oxford-AstraZeneca, ἐπειδή ἀναφέρθηκαν παρενέργειες, θρόμβωση τοῦ αἵματος. Ἐπίσης, ὀκτώ χῶρες μέχρι τώρα ἔχουν ἀναστείλει τούς ἐμβολιασμούς μέ τό ἐν λόγω ἐμβόλιο, μεταξύ τῶν ὁποίων ἡ Ἰρλανδία, ἡ Δανία, ἡ Νορβηγία, ἡ Βουλγαρία καί ἡ Ἰσλανδία. Καί ἐνῶ οἱ κυβερνήσεις ἀναστέλλουν τήν χρήση αὐτοῦ τοῦ ἐμβολίου, ὁ Παγκόσμιος Ὀργανισμός Ὑγείας (ΠΟΥ) καί ὁ Εὐρωπαϊκός Ὀργανισμός Φαρμάκων δηλώνουν ὅτι δέν ὑπάρχει ἔνδειξη σύνδεσης μεταξύ τοῦ ἐμβολίου καί τῶν ἀναφορῶν θρόμβων αἵματος. Στίς 16 Ἰανουαρίου παρουσιάσθηκαν καί στήν Νορβηγία, μετά τόν ἐμβολιασμό τῆς πρώτης δόσης τοῦ ἐμβολίου Pfizer 23 θάνατοι, οἱ ὁποῖοι σχετίζονταν μέ τό ἐμβόλιο.
Σοβαρές εἶναι καί οἱ καταγγελίες τοῦ παραιτηθέντος καθηγητοῦ Ἀνοσολογίας τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν καί μέλους τῆς Ἁρμόδιας Ἐπιτροπῆς Ἐμβολίων κ. Παναγιώτη Βλαχογιαννόπουλου, ὁ ὁποῖος μέ δηλώσεις του ἀφήνει αἰχμές, τόσο γιά τόν τρόπο μέ τόν ὁποῖο ἀσκεῖ τό ἔργο της ἡ ἐπιτροπή, ὅσο καί κατά τοῦ ὑπουργοῦ Ὑγείας. Ὁ καθηγητής τόνισε ὅτι “Ἡ Ἐπιτροπή δέν ἔχει τό θάρρος νά ἀναδείξη πιθανά προβλήματα τῶν ἐμβολίων (εἰδικά τοῦ ἐμβολίου τῆς AstraZeneca) καί εἶχε γνωματεύσει πάντοτε ἀρνητικά γιά τήν συσχέτιση ποικίλων φαινομένων θρομβώσεων μέ τό ἐν λόγω ἐμβόλιο”.
Παρά τίς πολλές θανατηφόρες καταγγελίες σέ παγκόσμιο ἐπίπεδο καί τήν κατακόρυφη αὔξηση τῶν κρουσμάτων ἀλλά καί τῶν θανάτων μετά τό ξεκίνημα τοῦ προγράμματος ἐμβολιασμοῦ, παρατηρεῖται κοινή γραμμή ὅλων τῶν κυβερνήσεων καί τῶν ἐμπειρογνωμόνων πού ἐπιμένουν νά ἰσχυρίζωνται ὅτι δέν ἔχει προκύψει σχέση μεταξύ τῶν περιπτώσεων θρόμβωσης πού καταγράφθηκαν καί τῆς χορήγησης τοῦ ἐμβολίου AstraZeneca. Ἔτσι, διαπιστώνεται τό ὀξύμωρο, ἐάν πρόκειται νά πεθάνη ἕνας ἀσθενής ἀπό καρκίνο, ὁ ὁποῖος ἔχει ἀποδειχθῆ θετικός γιά τόν covid, τότε ὅλοι θεωροῦν ὡς λόγο θανάτου τόν covid. Ἐνῶ, ἐάν ὁ ἀσθενής πεθάνη μετά τόν ἐμβολιασμό, τότε ἀποδίδεται ὁ θάνατος σέ ὑποκείμενα νοσήματα, ὅπως τῆς 65χρονης γυναίκας στό Ἴλιον.
Συμπληρώνεται ἕνας χρόνος καί πλέον ἀπό τότε πού ὁ ἰός ἐμφανίσθηκε καί ἀποδεικνύεται ὅτι οἱ πολιτικοί ἔχουν κάνει τήν ἐπιλογή νά ἀντιμετωπίσουν τόν covid, ἐμβολιάζοντας ὅλο τόν πληθυσμό τοῦ πλανήτη. Ὅμως τίθενται τά ἐρωτήματα: ● γιατί νά μή διαχειρισθοῦν τό πρόβλημα μέ φθηνά ἀντιβιοτικά; ● θά μπορέσουν τά πειραματικά ἐμβόλια νά ἐλέγξουν τελικά τόν covid; ● ἡ ἀνάπτυξη τῶν ἐμβολίων σέ τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, δέν σημαίνει ὅτι δέν γνωρίζουμε ἀκόμη τήν μακροπρόθεσμη ἀποτελεσματικότητά τους καί τίς πιθανές παρενέργειές τους; ● μήπως ἀκολουθεῖται ἡ ἐπιλογή τῶν ἐμβολίων μετά ἀπό ἰσχυρές πιέσεις τῶν μεγάλων φαρμακευτικῶν ἑταιρειῶν, πού προτιμοῦν τήν μαζική χρήση ἀκριβῶν ἐμβολίων, γιά οἰκονομικούς λόγους;
Τό ἱστολόγιο Voltairenet.org σέ δημοσίευμά του μέ τίτλο “Δύο στρατηγικά λάθη τῆς covid”, τοῦ Τεϊρί Μεϊσάν σημειώνει ὅτι “Οἱ φαραωνικοί προϋπολογισμοί πού διατίθενται γιά τά ἐμβόλια καθιστοῦν ἀπαραίτητο νά βρεθῆ θεραπεία χωρίς νά κινδυνεύση νά προκαλέση τήν πτώχευση πολυεθνικῶν φαρμακευτικῶν ἑταιρειῶν. Αὐτός εἶναι ὁ λόγος γιά τόν ὁποῖο μία σκληρή λογοκρισία ἔπεσε σέ ὅλες τίς ἔρευνες στό θέμα. Ὡστόσο, δοκιμάζεται στήν Ἀσία ἕνα κοκτέιλ ὑγροποιητικῶν, ἀνοσο-διεγερτικῶν, ἀντιικῶν καί ἀντιφλεγμονωδῶν φαρμάκων, τό ὁποῖο θεραπεύει σχεδόν ὅλους τούς ἀσθενεῖς, ἐάν χορηγηθοῦν μέ τά πρῶτα συμπτώματα. Ὁμοίως, στήν Βενεζουέλα, ἡ ἰατρική καί φαρμακολογική ἀρχή ἐνέκρινε ἕνα φάρμακο, τό Carvativir, τό ὁποῖο θεραπεύει -κατά τήν ἴδια- σχεδόν ὅλους τούς ἀσθενεῖς, ἐάν χορηγεῖται μέ τά πρῶτα συμπτώματα. Δέν εἶμαι ἁρμόδιος”, γράφει ὁ ἀρθρογράφος, “σέ αὐτή τήν ὕλη, καί συνεπῶς δέν θά σχολιάσω αὐτές τίς θεραπεῖες, ἀλλά εἶναι τρομακτικό τό ὅτι οἱ δυτικοί γιατροί δέν ἐνημερώνονται γιά αὐτές καί δέν εἶχαν τήν εὐκαιρία νά τίς σχολιάσουν… Ἐξάλλου, ἡ ἀπαγόρευση τῶν μή δυτικῶν φαρμάκων δέν εἶναι μοναδικά ἀπαράδεκτη, ἐπειδή λειτουργεῖ εἰς βάρος τῆς ἀνθρώπινης ὑγείας, ἀλλά καί ἐπειδή εἶναι ἀποτέλεσμα ἐνεργειῶν μή ἐκλεγμένων ἀρχῶν (Google, Facebook, Twitter, κλπ). Τό πρόβλημα ἐδῶ δέν εἶναι νά μάθουμε, ἄν αὐτές οἱ θεραπεῖες εἶναι ἀποτελεσματικές ἤ ὄχι, ἀλλά νά ἐλευθερωθῆ ἡ ἔρευνα, ἔτσι ὥστε οἱ ἐρευνητές νά μποροῦν νά μελετήσουν αὐτές τίς ἔρευνες, γιά νά τίς ἀπορρίψουν ἤ νά τίς ἐγκρίνουν ἤ νά τίς βελτιώσουν”.
Ἡ Καθημερινή στίς 15/3 δημοσίευσε ἄρθρο, στό ὁποῖο ἀνέφερε ὅτι ἡ ἰδέα γιά τά διαβατήρια ἐμβολιασμοῦ πού θά ἐκδίδωνται ἀπό τίς κυβερνήσεις καί θά δηλώνουν ὅτι ὁ κάτοχός τους ἔχει ἐμβολιασθῆ κατά τοῦ covid ἔχουν προκαλέσει ἔντονες διαμαρτυρίες σέ ὅλο τόν κόσμο, ἰδέα τῆς ὁποίας ἔνθερμος ὑποστηρικτής εἶναι καί ὁ Ἕλληνας πρωθυπουργός. Ἡ ὑπουργός Ὑγείας τοῦ Ὀντάριο τοῦ Καναδᾶ Christine Elliott (Ron Paul Institute, Peace and Prosperity, 11/12/20) σέ δηλώσεις της ἀνέφερε ὅτι, γιά νά ἐπανέλθουμε στήν κανονικότητα σχεδιάζεται ἡ ἐφαρμογή τοῦ διαβατηρίου, διά τοῦ ὁποίου θά δίνεται ἡ δυνατότητα στούς κατέχοντες νά ταξιδεύουν ἤ νά πηγαίνουν σέ μέρη ὅπου οἱ ἄνθρωποι βρίσκονται σέ στενή σωματική ἐπαφή.
Καί ἐνῶ στήν Ε.Ε. τά διαβατήρια ἐμβολιασμοῦ ἐξακολουθοῦν νά εἶναι ἰδέα πρός συζήτηση, τό Ἰσραήλ ἔγινε ἡ πρώτη χώρα πού κυκλοφόρησε τό δικό του διαβατήριο στίς ἀρχές Μαρτίου. Καί ἐνῶ σχεδιάζεται ἡ ἐφαρμογή τοῦ διαβατηρίου, τό Συμβούλιο Ἐπικρατείας τῆς Γαλλίας, μέ ἀπόφασή του ὑποχρεώνει τά ἄτομα πού ἔχουν ἤδη λάβει τίς δύο δόσεις τοῦ ἐμβολίου Covid19 νά συνεχίσουν νά τηροῦν τούς ταξιδιωτικούς περιορισμούς. Εἰδικότερα σημειώνεται ὅτι (LADEPECHE.fr 9/4/21) τό Συμβούλιο Ἐπικρατείας ἐξέδωσε τήν ἀπόφαση, μέ τήν ὁποία ὁρίζεται ὅτι “Ἄν καί ὁ ἐμβολιασμός παρέχει ἀποτελεσματική προστασία, τά ἐμβολιασμένα ἄτομα μποροῦν νά εἶναι φορεῖς τοῦ ἰοῦ καί νά συμβάλλουν στήν ἐξάπλωσή του σέ ἀναλογίες πού δέν εἶναι γνωστές σήμερα. Ἡ ἄρση τῶν περιορισμῶν ταξιδίου θά μποροῦσε ἑπομένως νά αὐξήση τούς κινδύνους μόλυνσης, εἰδικά γιά τά εὐάλωτα ἄτομα, πού ὡς ἐπί τό πλεῖστον δέν ἔχουν ἐμβολιασθῆ”.
Οἱ πολιτικοί παγκοσμίως, ἔχοντας ξοδέψει δισεκατομμύρια δολλάρια, γιά νά χρηματοδοτήσουν τήν παραγωγή πειραματικῶν ἐμβολίων κατά ἑνός ἰοῦ, ὁ ὁποῖος, ὅπως ὑποστηρίζουν σοβαροί ἐπιστήμονες, κατασκευάσθηκε σέ ἀνθρώπινα ἐργαστήρια, σκοπεύουν νά ἐμβολιάσουν τό γρηγορότερο ὅσο τό δυνατόν περισσότερους ἀνθρώπους. Μήπως, ἐπειδή πολλοί ἄνθρωποι ἀντιδροῦν καί ἀρνοῦνται νά ἐμβολιασθοῦν, γιά νά ξεπερασθῆ ἡ ἀντίστασή τους, καταφεύγουν στήν υἱοθέτηση τοῦ διαβατηρίου; Μήπως ὁδηγούμαστε στόν διαχωρισμό τοῦ πληθυσμοῦ μεταξύ ἐμβολιασμένων καί μή ἐμβολιασμένων; Μήπως ὁ ὁλοκληρωτισμός καί ἡ ἰδεολογία τῆς κυριαρχίας τῶν ἑταιρειῶν θά ἀποτελῆ τόν θεμέλιο λίθο τῶν μελλοντικῶν κοινωνιῶν;
Ἀνέκαθεν ὁ Χριστιανισμός πίστευε ὅτι μποροῦμε νά κάνουμε χρήση τῶν ὑπηρεσιῶν τῆς ἰατρικῆς, ἀρκεῖ νά μή ἐμποδίζουν αὐτές τήν πνευματική μας ζωή, ἀρκεῖ οἱ δυνατότητές της νά ἐντάσσωνται μέσα στήν ἀναζήτηση καί τήν προοπτική τοῦ αἰωνίου. Γιά αὐτό καί ὁ Μέγας Βασίλειος θά τονίση ὅτι “τό νά στηρίζουμε τήν ἐλπίδα τῆς ὑγείας μας στά χέρια τῶν ἰατρῶν εἶναι κτηνῶδες, τοῦτο βλέπομε νά παθαίνουν μερικοί δύστυχοι, πού δέν διστάζουν νά ὀνομάζουν τούς ἰατρούς καί σωτῆρες”. Ἔτσι, ὅταν ἡ ἰατρική, ἀλλά καί κάθε ἀνθρώπινη ἱκανότητα, καταλαμβάνει τήν κεντρική θέση στήν ἀνθρώπινη ζωή καί μᾶς ἀποσπᾶ ἀπό τόν οὐσιώδη στόχο τῆς ζωῆς μας, ὁ ὁποῖος βρίσκεται πέραν τοῦ κόσμου τούτου, τότε, ὅπως τονίζεται καί ἀπό τόν ἀπόστολο Παῦλο, ἡ ζωή τοῦ ἀνθρώπου εἰδωλοποιεῖται. Ἀφοῦ οἱ ἐναγώνιες προσπάθειές του γιά τήν προστασία τῆς ζωῆς του, πού εἶναι ξένες στήν ἀπόλυτη ἐμπιστοσύνη στόν Θεό, δέν ἔχουν ὡς πρωταρχικό κριτήριο τήν ἐν Χριστῷ αἰώνια ζωή.
Βασικό χαρακτηριστικό τοῦ ἀνθρώπου, σύμφωνα μέ τήν διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας, εἶναι τό αὐτεξούσιο, δηλαδή ἡ ἐλευθερία τῆς διαθέσεως, τῆς σκέψεως, τοῦ λόγου καί τῶν ἀποφάσεων τοῦ ἀνθρώπου, ἀπό τήν ὑποχρεωτική καί βίαιη ἐπίδραση ἐξωτερικῶν παραγόντων στήν προσωπική πορεία του. Χαρακτηριστικά ὁ ἅγιος Ἐπιφάνιος Κύπρου ὁρίζει “τόν ἄνθρωπον αὐτεξούσιον καί αὐτοκράτορα” καί ἀναγνωρίζει “τήν κατά φύσιν ἑνός ἑκάστου προαίρεσιν τοῦ θελήματος”, ἡ ὁποία ἐκδηλώνεται “διά τοῦ αὐτεξουσίου καί λογικότητος καί νοῦ”. Γιά τόν λόγο αὐτό στήν βυζαντινή περίοδο, σέ ἀντίθεση μέ τήν ἐποχή μας, ἡ λόγω αὐτεξουσιότητος ἐλευθερία τοῦ ἀσθενῆ ἐπέβαλλε τήν μή ἐφαρμογή τῶν ἰατρικῶν δεδομένων μέσῳ ἐξαναγκασμοῦ. Μάλιστα, στήν βυζαντινή ἰατρική νομοθεσία ἡ ὑφιστάμενη εὐθύνη γιά βίαιη θεραπεία ὑποδεικνυόταν στόν Ἰουστινιάνειο Πανδέκτη, ὅπου ὅριζε ὅτι “ἐάν τις κατά βίαν … ἐπιχέη κατά τινος φάρμακον ἤ τῶν διά στόματος καταπινομένων… κατέχεται τῷ Ἀκουϊλίῳ (νόμῳ)” (Corpus Digesta IX2.9). Ἐπιβεβαιώνοντας τήν ἐλευθερία τοῦ ἀνθρώπου στήν ἀποδοχή ἤ μή θεραπείας καί πειραματισμῶν, σέ ἀντίθεση μέ τήν ἐποχή μας πού ἐπιβάλλεται ὁ ἐμβολιασμός μέ ἕνα σκεύασμα, γιά τό ὁποῖο δέν γνωρίζουμε οὔτε τήν μακροπρόθεσμη ἀποτελεσματικότητά του οὔτε καί τίς πιθανές παρενέργειές του. Τέλος, ἡ ἐθελοντική συναίνεση τοῦ ἀνθρώπου, ἡ ὁποία εἶναι ἀπολύτως ἀπαραίτητη, ἀποτελεῖ κανόνα γιά τά “Ἐπιτρεπόμενα Ἰατρικά Πειράματα”, κανόνας ὁ ὁποῖος κατοχυρώθηκε μέ τόν Κώδικα τῆς Νυρεμβέργης. Κώδικας πού ἀφορᾶ τά ζητήματα ἠθικῆς καί θίγουν τό θέμα τῶν ἐπιστημονικῶν πειραμάτων μέ ὑποκείμενο τόν ἄνθρωπο καί δημιουργήθηκε ὡς ἀποτέλεσμα τῶν Δικῶν τῆς Νυρεμβέργης μετά τό τέλος τοῦ Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.
Σέ ἕνα κόσμο ὅπου ἡ καθημερινή ζωή τοῦ ἀνθρώπου ἔχει βαθειά ἀποϊεροποιηθῆ καί τό πρόβλημα τοῦ covid ἀποτελεῖ αἰτία ἀποϊεροποίησης καί ἐκκοσμίκευσης τοῦ Ναοῦ, ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καλεῖται ἤ νά προσαρμοσθῆ μέ τίς ἀπαιτήσεις τῆς κοσμικῆς πραγματικότητας ἤ νά σταθῆ κριτικά ἀπέναντι στόν ἀποπνευματοποιημένο κόσμο. Ἐάν ἐπιλέξη τήν προσαρμογή, τότε “τό ἅλας θά μωρανθῆ, θὰ βληθῆ ἔξω και θά καταπατηθῆ ὑπό τῶν ἀνθρώπων”, ἐάν ὅμως συνεχίση νά μαρτυρῆ τήν Ἀλήθεια, θά ἀποτελῆ “τό φῶς ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων”.