Έχω βαρεθεί να διαβάζω ανθρώπους που δεν νηστεύουν να κουνάνε το
δάχτυλο για το νόημα της πραγματικής νηστείας. Σαφώς η νηστεία αφορά το
σώμα και είναι σημαντική. Μάς θέτει στην διαδικασία να επιβληθουμε πρώτα
στο ένστικτο που μάς λέει "φάε" και που ουσιαστικά είναι primordial.
Όταν αυτό το
ένστικτο έχει χαλιναγωγηθεί, τότε ΚΑΙ μόνο τότε, ο άνθρωπος μπορεί,
αποκλειστικά σε συνδυασμό με την προσευχή, την ταπείνωση και τη
μετανοία, να προχωρήσει στο πνευματικό στάδιο που τόσο πολύ μάς διαφημίζετε εσείς οι υπεράνω. Ασφαλώς η ανέλιξη αυτή δεν είναι σίγουρη για όλους. Δεν γίνονται όλοι όσοι νηστεύουν άγιοι. Όμως δεν υπάρχει Άγιος που δεν νηστεύει. Ακόμη και ο Χριστός νήστεψε.
Αυτός που νηστεύει, αποδέχεται την αδυναμία του και μπαίνει στη διαδικασία να βάλει, έστω, αυτό το χαλινάρι στον εαυτό του. Παραδεχτείτε λοιπόν ότι θέλετε να μην νηστεύετε και θέλετε να τρώτε. Η ειλικρίνεια είναι πάντα εκτιμητέα και μάς προφυλάσσει από την φιλαυτία και την κατάκριση.
Αυτός που νηστεύει, αποδέχεται την αδυναμία του και μπαίνει στη διαδικασία να βάλει, έστω, αυτό το χαλινάρι στον εαυτό του. Παραδεχτείτε λοιπόν ότι θέλετε να μην νηστεύετε και θέλετε να τρώτε. Η ειλικρίνεια είναι πάντα εκτιμητέα και μάς προφυλάσσει από την φιλαυτία και την κατάκριση.
Από Αλεξία Χατζή στο Facebook