Οι άνθρωποι είναι αντιδραστικοί. Λες στον άλλο να κάνει κάτι και δεν το κάνει, επειδή του το είπες. Αντιδρά και δεν το κάνει.Αν
δει εσένα να το κάνεις αυτό το πράγμα, ίσως το κάνει και εκείνος, γιατί
θα σκεφθή: «Αφού το κάνει αυτός, να το κάνω και εγώ…».
Αν
όμως θελήσεις να προσευχηθής στο Χριστό και να του πεις: «Χριστέ μου,
Σέ παρακαλώ, φώτισε ή ελέησε αυτό το πρόσωπο» και κάνεις συνεχώς αυτήν
την προσευχή, τότε ο Χριστός, αρχίζει να στέλνει στο πρόσωπο εκείνο
καλούς λογισμούς!
Μην προσπαθείτε δηλαδή με ανθρώπινους τρόπους (λόγια και υποδείξεις) να διορθώσετε κακές καταστάσεις.
Δεν έρχεται κανένα καλό αποτέλεσμα.
Μόνο με την προσευχή θα φέρετε αποτέλεσμα.
Να επικαλείσθε τη Θεία Χάρη γιά όλους.
Να πάει η Θεία Χάρη μέσα στην ψυχή τους και να τους αλλοιώσει.
Αυτό που εμείς δεν μπορούμε να κάνουμε, θα το κάνει η Χάρις Του!
Θα σας αναφέρω συγκεκριμένο παράδειγμα:
«Η κόρη ενός ανδρογύνου είχε ξεφύγει από τον δρόμο του Θεού. Η συμπεριφορά και ο τρόπος ζωής της κοπέλας αυτής, είχε δημιουργήσει τέτοια κατάσταση μέσα στο σπίτι, που ο πατέρας είχε βγει από τον εαυτόν του, ήταν πυρ και μανία εναντίον της κόρης του, ήθελε να την σκοτώσει και άλλες τέτοιες υπερβολές.
Τελικά δέχθηκε και ήλθε μαζί με την γυναίκα του να με επισκεφθούν.
Είπα τότε στον πατέρα:
«Δεν καταλαβαίνεις εδώ τί γίνεται;
Εδώ το παιδί σου το έχει καβαλικέψει ο διάβολος και το κάνει ό,τι θέλει, και το πάει όπου θέλει…
Δεν βγαίνει τίποτε, έτσι που συμπεριφέρεσαι.
Το πρόβλημα αυτό χρειάζεται προσευχή!
Θα αρχίσετε να προσεύχεσθε με την γυναίκα σου συνεχώς γιά την κόρη σας και δεν θα της μιλάτε καθόλου γιά το θέμα αυτό.
Και όταν έρχεται αργά το βράδυ στο σπίτι, όπως συνηθίζει να έρχεται, θα της λέτε:
“Παιδί μου, το φαγητό σου είναι μέσα στο ψυγείο και κάθισε να φας”.
Η κόρη σας τότε, θα πέσει από τα σύννεφα.
“Που βρήκαν”, θα σκεφθή, “οι γονείς μου οι βάρβαροι όλη αυτή την ευγένεια;”.
Εσείς δεν θα σταματήσετε στο μεταξύ να προσεύχεσθε.
Και να ξέρετε ότι, η κόρη σας θα απομακρυνθή από το άλλο πρόσωπο, που κάνουν την κακή παρέα.
Και
όταν θα έλθη να σας πει, ότι τα χάλασε με εκείνη την παρέα, να μην της
πείτε “μπράβο, μπράβο, καλά έκανες”, αλλά να προσποιηθήτε τους
αδιάφορους και να της πείτε:
“Εμείς, παιδί μου, δεν ξέρουμε, εσύ ξέρεις…”».
Και πράγματι, έτσι εκτυλίχθηκαν τα γεγονότα!
Μιά μέρα η κοπέλα ανακοίνωσε στους γονείς της, ότι τα χάλασε με εκείνη την παρέα και μπήκε πάλι στον σωστό δρόμο…»