του Δημ. Κ. Αναγνώστου, θεολόγου
Θλιβερή η εικόνα και μελανή σελίδα στη σύγχρονη εκκλησιαστική ιστορία! Οι ψάλτες μπέρδευαν τα λόγια τους, με χαρακτηριστική την περίπτωση στο Ναό του Αγίου Ανδρέου Πατρών, χοροστατούντος του μητροπολίτου Πατρών κ. Χρυσοστόμου, όπου ακούγοντας τους ψάλτες αντί για ευφροσύνης μεταδιδόταν άγχος και πίεση στους παρευρισκομένους, από τη βιασύνη και τη δεσποτική καθοδήγηση να προλάβουν την απαγόρευση κυκλοφορίας. Αλλού καμπάνες ήχησαν για εορτασμό της Αναστάσεως στις 9 μ. μ. και αλλού για εορτασμό της Αναστάσεως στις 12 τα μεσάνυκτα. Οι περισσότεροι κατέλυσαν τη μοναδική νηστεία του Μεγάλου Σαββάτου επιστρέφοντας αμέσως μετά το πρόωρο "Χριστός ανέστη" στο σπίτι τους, αφού είχαν κάνει Πάσχα πριν τα μεσάνυκτα. Ο μητροπολίτης Ναυπάκτου "παραλλήλισε" το απόλυτο "αλαλούμ" και τη διακωμώδηση της μεγαλύτερης εορτής της Ορθοδόξου Εκκλησίας, που δημιούργησε η αντικανονική απόφαση της Διαρκούς Συνόδου, με την....Θεία Οικονομία!
Οποίος ακούσει προσεκτικά τι είπε ο εν λόγω μητροπολίτης στην απόλυση της "κουτσουρεμένης" Ακολουθίας καί Λειτουργίας την οποία τέλεσε θα φρίξει. Θα εννοήσει με απογοήτευση το μέγεθος της σχάσης (και αποξένωσης) των ποιμένων αυτών από την ψυχή και την καρδιά των πιστών. Το μέγεθος της πλάνης που μεταλάσσει έναν υποτίθεται πατερικό θεολόγο σε εκφραστή του βαθύτερου ιδεολογικού πνεύματος του Οικουμενισμού. Ο τελευταίος ευκαιρώς ακαίρως δικαιολογείται για τις μειοδοσίες του με τα ίδια ανίερα επιχειρήματα και κυρίως με τα απατηλά συνθήματα, όπως "όλα για τον άνθρωπο", οικονομία σε όλα γιατι η ακρίβεια δεν υπάρχει, ούτε είναι εφικτή, προσαρμογή στις ανάγκες και τις συνθήκες του κόσμου, όπερ εστί μεθερμηνευόμενον καταφρόνηση στο νόμο του Θεού, τη δόξα και τα δικαιώματά Του! Σε πολλές πλατείες ανά την Ελλαδα, όπως στην τεράστια Πλατεία της πανέμορφης Κέρκυρας, ξεχύθηκε πλήθος πολιτών πάρα τις απαγορεύσεις και πανηγύρισε, όπως έμαθε και παρέλαβε επί τόσους αιώνες, τα μεσάνυκτα την Ανάσταση του Χριστού. Πολλά παιδιά και νέοι, πιό συνετοί από τους πολιούς δεσποτάδες, πανηγύρισαν και τίμησαν στα προαύλεια των κλειστών πλέον Ναών κατά την παραδοσιακή ώρα, με το δικό τους ζωηρό, αλλά πάντοτε αγνότερο πολλών ἀλλων τρόπο, την Ανάσταση του Χριστού. Ο Μητροπολίτης Κερκύρας, όπως απεκάλυψε κατά την απόλυση της πρωϊνής Πασχαλινής Λειτουργίας, επιτηρήθηκε από Αστυνομική δύναμη! Σύγχυση και ακαταστασία! Πρωτοφανή πράγματα. Ατυχώς απέκτησαν και οι σύγχρονοι ορθόδοξοι Ελληνες εμπειρία τι σημαίνει καινοτομία, δηλαδή ασέβεια των ποιμένων με ψευδή επίκληση, ως δικαιολογία, στις εντολές του Κράτους. Επανελήφθησαν, κατ' αναλογία, οι οδυνηρές στιγμές του 1924, τότε που η καινοτόμος Ιεραρχία επέβαλε την αλλαγή του ημερολογίου, προκαλώντας τον αθεράπευτο μέχρι σήμερα ημερολογιακό διχασμό του πιστού Ελληνικού λαού. Έτσι, μιμήθηκε ο σημερινός Αρχιεπίσκοπος της Εκκλησίας της Ελλάδος κ. Ιερώνυμος τον προκάτοχό του Αρχιεπίσκοπο Αθηνών Χρυσόστομο Παπαδόπουλο, ο οποίος, κατά την αξιόπιστη, ως αυτόπτου, μαρτυρία του τιμωμένου υπό πολλών ως αγίου Γέροντος Φιλοθέου Ζερβάκου (σημείωση: σώζεται επιστολή του τελευταίου, με τη σχετική αναφορά, προς τον Γέροντα Θεόκλητο Διονυσιάτη), περί το τέλος της ζωής του (ο Χρυσ. Παπαδόπουλος) είχε φόβο και "κτυπούσε το κεφάλι του" για το ημερολογιακό σχίσμα που προκάλεσε λέγοντας "να μήν τό ΄σωνα, να μην τό ΄σωνα", αιτιώμενος όμως ότι παρεσύρθη από τον εισηγητή εκείνης της καινοτομίας, τόν γνωστό και μη εξαιρετέο μασώνο Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Μελέτιο Μεταξάκη. Ο σημερινός ποιόν θα αιτιάται; Μήπως τον Έλληνα Πρωθυπουργό; Τότε έσται η δευτέρα πλάνη χείρων της πρώτης! Ασέβειες που είχαν και θα έχουν δραματικές συνέπειες! Δυστυχώς, και για την Πατρίδα μας, διότι όλοι έχουμε και έπρεπε, και, όσο προλαβαίνουμε, πρέπει, να αναλάβουμε τις ευθύνες μας! Η "κάμινος" των επερχόμενων δεινών, ως συνεπειών της αποστασίας, ήδη καίγεται επταπλασίως από τον άρχοντα του κόσμου του αιώνος τούτου. Θα προσκυνήσουμε την εικόνα τη χρυσή του Βασιλέως (αντιχρίστων εξουσιών), όπως μας παροτρύνουν οι επίορκοι ποιμένες, ή θα μιμηθούμε, αν και ανάξιοι, τους τρείς Παίδες; Αν, κατ' ευχήν, επιλέξουμε το τελευταίο, ας αντηχούν στα αυτιά μας χαρμοσύνως τα λόγια της ζ΄ ωδής του Κανόνος της Αναστάσεως: "Ο παίδας εκ καμίνου ρυσάμενος (ο μεγάλης Βουλής Άγγελος, δηλαδή ο άσαρκος Υιός καί Λόγος του Θεού) γενόμενος άνθρωπος πάσχει ως θνητός και δια πάθους (μέ τή Σταύρωσή του και τήν τριήμερη Ταφή Του) το θνητόν αφθαρσίας (διά της αγίας και ενδόξου Αναστάσεώς Του) ενδύει ευπρέπειαν, ο μόνος ευλογητός των Πατέρων Θεός και υπερένδοξος"!
Μή φοβούμεθα, οὔτε νά δειλιάζουμε αλλά να χαιρόμαστε ότι Χριστός Ανέστη!