Ταῦτα γράφομεν μὲ ἀφορμὴν τὴν τηλεφωνικὴν ἐπικοινωνίαν τοῦ πρωτοσυγκέλλου π. Νικηφόρου πού μοῦ ἀνήγγειλε τὴν ἀπρόκλητον καὶ παράνομον ἀπόφασιν τοῦ δεσπότου Φλωρίνης Θεοκλήτου «νὰ λειτουργεῖται ἡ Ἱερὰ Μονὴ καὶ νὰ μὴ μένει ἀλειτούργητος, λόγω τῆς ἀσθενείας τοῦ ἀρχιμανδρίτου π. Ἰγνατίου». Ἀλήθεια, τόσα χωριὰ τῆς μητροπόλεως μένουν, ἐπὶ μακρόν, ἀλειτούργητα, μὴ ἔχοντα παπά, καὶ τὸ μάτι τῶν κρατούντων τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως εἶναι μόνον εἰς τὴν ἡμετέραν Ἱερὰν Μονήν;
Ποῖος ὁ ἀπαιτῶν ταῦτα; Αὐτὸς ὁ ὁποῖος, πρὸ τριῶν ἐτῶν, εἰς τὸν Ναὸν τοῦ πλησιοχωρίου Ἀναρράχης κατὰ τὴν ὥραν τοῦ κηρύγματος εἰς τὸ ἐκκλησίασμα ἀπαγόρευσε τὸν πιστὸν λαὸν νὰ ἐπισκέπτεται καὶ νὰ λειτουργεῖται εἰς τὴν Ἱεράν μας Μονήν, λόγω Ἀποτειχίσεως τῶν μοναχῶν, ψευδόμενος ἐνώπιον τοῦ Ἱεροῦ Θυσιαστηρίου, ἀφοῦ ἡ Ἱερὰ Μονὴ οὐδέποτε ἔπαυσε νὰ λειτουργεῖται ἀπὸ τὴν ἡμέραν τῆς Ἀποτειχίσεως!
Βρῆκε λοιπὸν τὴν εὐκαιρία «ὁ καλὸς ποιμήν», δηλαδή, ὁ μισθωτὸς ποιμήν, νὰ διώξει τὴν Ἱερὰν Μονὴν ἐκμεταλλευόμενος τὴν μακροχρόνιον ἀσθένειάν μου καὶ τὴν δίμηνον νοσηλείαν τοῦ π. Ἰγνατίου! Ὁ πατριός, ὑποκρινόμενος «ἀγάπην» πρὸς τὸν λαὸν ἐπιχείρησε μὲ πονηρὸν σκοπὸν νὰ στείλει τὸν Πρωτοσύγκελλόν του νὰ λειτουργεῖ εἰς τὴν Ἱερὰν Μονήν!
Ἀκούοντας ταῦτα ἀρνήθηκα νὰ ὑπακούσω καὶ τοὺς διαμήνυσα ὅτι ἡ ἐνέργειά τους αὐτὴ εἶναι δόλια καὶ θὰ ἐξεγείρει τὸν πιστὸν λαὸν ποὺ τιμᾶ τὰ μέγιστα τὴν Ἱερὰν Μονὴν τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς. Ἐπὶ πλέον θὰ ξεσηκώσει τὸν λαὸν τῆς Πτολεμαΐδος ποὺ ὑποστηρίζει τὴν Ἱερὰ Μονήν, ἐναντίον τοῦ δεσπότου καὶ τῶν ἐντεταλμένων ἐκτελεστικῶν ὀργάνων του καὶ τοὺς προειδοποίησα ὅτι, ἐὰν ἀποτολμήσουν καὶ συνεχίσουν τὶς παράνομες ἐνέργειες καὶ τὴν ὕπουλην δίωξιν τῆς Ἱερᾶς Μονῆς τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς Μηλοχωρίου, θὰ ἐκπλαγοῦν ἀπὸ τὴν δικαίαν ὀργὴν τοῦ πιστοῦ λαοῦ τῆς Πτολεμαΐδος, ὁ ὁποῖος ἀπέδειξε ἐμπράκτως ὅτι ἀγαπᾶ, σέβεται καὶ ὑποστηρίζει τὸν δίκαιον ἀγῶνα ὑπὲρ τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως τῶν μοναχῶν αὐτῆς.
Ἀλλά, διὰ νὰ μὴ θεωρηθεῖ ὅτι ἀρνούμεθα βοήθειαν, ἐγκρίνουμε τὴν ἀπόφασιν τοῦ δεσπότου, ἐὰν καὶ ἐφόσον ἀποκηρύξει τὴν ψευδοσύνοδον τῆς Κρήτης καὶ διακόψει τὴν μνημόνευσιν τοῦ ὀνόματος τοῦ Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίου κατὰ τὰς ἱερὰς Ἀκολουθίας, ὡς «ὀρθοτομοῦντος».
Ταῦτα γράφοντες καὶ ὑπογράφοντες πρὸς ἐνημέρωσιν καὶ ὑπόμνησιν τοῦ δεσπότη, ἵνα μὴ ἀπατᾶται τόσο ὁ ἴδιος, ὅσο καὶ οἱ κρυπτόμενοι καὶ ὑπαγορεύοντες ἀήθεις ἐνεργείας εἰς αὐτόν, ὅτι δύναται νὰ ἐπιβάλλει ἄνευ κόστους τὴν δεσποτική του δύναμιν «ἵνα μὴ τὰ ἔσχατα ἔσονται χείρονα τῶν πρώτων».
Ἡ ἀλόγιστη δεσποτικὴ αὐτὴ ἀπόφασις θὰ σκανδαλίσει καὶ θὰ προκαλέσει τὴν ὀργὴν ὄχι μόνον τοῦ τοπικοῦ, ἀλλὰ καὶ τοῦ Πανελληνίου πληρώματος, ἐν μέσῳ Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς!
Ὁ «σεβασμὸς» τοῦ δεσπότη Θεοκλήτου φάνηκε ἐν μέσῳ αὐτῆς τῆς Ἱερᾶς κατανυκτικῆς Περιόδου, ἀποκαλύπτοντας πόσο σέβεται τὰ τῆς Ἐκκλησίας.
Ὁ Ἡγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγ. Παρασκευῆς Μηλοχωρίου
ΓΕΡ. ΜΑΞΙΜΟΣ ΚΑΡΑΒΑΣ
ΚΑΙ Η ΣΥΝΟΔΕΙΑ ΑΥΤΟΥ
Σημ. «Ο.Τ.»: Ποιοῦμεν ἔκκλησιν πρὸς τὴν Ἱεραρχίαν νὰ μὴ διώκη τοὺς ἀποτειχισθέντας, διότι μείζονα προβλήματα θὰ ἀνακύψουν. Νὰ ἐπιδιωχθῆ ἡ ἑνότης διὰ τῆς ἀγάπης, ποὺ ὑπερπερισσεύει διὰ τοὺς αἱρετικοὺς ἀλλὰ ὄχι, ὡς φαίνεται, διὰ τοὺς Ὀρθοδόξους.