Ἡ Ἐκκλησία εἶναι τὸ σπίτι τοῦ Θεοῦ, ἔτσι λέγει ὁ λαός. Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος λέγει ὅτι στὴν Ἐκκλησία βρίσκεται πάντα ὁ Θεός. Εἶναι πάντα γεμάτη ἀπὸ ἁγίους Ἀγγέλους. Ἐκεῖ γίνεται ἡ θυσία τοῦ Κυρίου. Ἐκεῖ καὶ ἐμεῖς παίρνουμε τὸν Χριστό. Ἐκεῖ προσευχόμεθα ὅλοι μαζὶ σὰν ἀδέλφια μαζὶ μὲ τοὺς Ἀγγέλους. Ἐκεῖ παίρνουμε τὴν εὐλογία. Γι’ αὐτὸ καὶ ὁ ἄνθρωπος ποὺ πηγαίνει στὴν Ἐκκλησία εἶναι εὐλογημένος καὶ ὄχι μόνον αὐτὸς ἀλλὰ καὶ ὅλα τὰ ὑπάρχοντά του.
Τὸ πόση εὐλογία παίρνει ὁ ἄνθρωπος ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία θὰ τὸ καταλάβετε ἀπὸ τὸ γεγονὸς ποὺ συνέβη στὰ χρόνια του Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Ἐλεήμονος.
Τὸν καιρὸ τοῦ Ὁσίου Ἰωάννου τοῦ Ἐλεήμονος στὴν Ἀλεξάνδρεια ὑπῆρχαν δύο σκυτοτόμοι. Ὁ ἕνας σκυτοτόμος, ποὺ εἶχε γονεῖς, γυναίκα καὶ παιδιὰ τοὺς ἔτρεφε ὅλους μὲ τὸ ἐργόχειρό του καὶ τοῦ ἔστελνε ὁ Κύριος κάθε καλό, διότι ἀγαποῦσε τὴν Ἐκκλησία, σύμφωνα μὲ τὴν Δεσποτικὴ ἐντολή, «Αἰτεῖτε πρῶτον τὴν Βασιλείαν τοῦ Θεοῦ» καὶ τὰ λοιπά. Ὁ ἄλλος σκυτοτόμος ἔκανε ὅλα τὰ ἀντίθετα, δούλευε δηλαδὴ μέρα – νύκτα, δὲν πήγαινε στὴν Ἐκκλησία ἀπὸ τὴν πλεονεξία του καὶ πάλι μὲ τὴν δίκαιη κρίση τοῦ Θεοῦ, δὲν τὸν ἔφθαναν τὰ χρήματα οὔτε γιὰ νὰ ζήση.
Βλέποντας τὸν ἄλλο ὅτι εἶχε περισσότερο κέρδος, τὸν φθονοῦσε καὶ κάποια μέρα τοῦ λέγει. «Θαυμάζω πολύ, νὰ δουλεύης λιγότερο ἀπὸ μένα καὶ νὰ τρέφης τόσους ἀνθρώπους, ἐγὼ δὲ νὰ μὴ κερδίζω οὔτε γιὰ νὰ ζήσω». Ἐκεῖνος, τότε, γιὰ νὰ τὸν κάνη νὰ πηγαίνη στὴν Ἐκκλησία, τοῦ εἶπε. «Ἐγὼ πηγαίνω σὲ κάποιο τόπο, ποὺ βρίσκω χρήματα καὶ πλουτίζω, ἐὰν σὺ δὲν τεμπελιάζης, νὰ ἔρχεσαι κάθε μέρα μαζί μου, καὶ θὰ μοιράζουμε τὴν διαφορά». Αὐτὸς δέχθηκε καὶ πήγαιναν καὶ οἱ δύο στὴν Ἐκκλησία καὶ σὲ λίγο καιρό, μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ, πλούτισε καὶ ὁ ἄλλος σκυτοτόμος.
Τέλος λέγει πρὸς αὐτὸν ὁ ἄλλος. «Βλέπεις, ἀδελφέ, πόση ὠφέλεια δίδει ἡ Ἐκκλησία; Πρόσεχε λοιπὸν πάντοτε, νὰ μὴ ἀμελῆς τὴν ἀκολουθία σου καὶ ὁ Θεὸς δὲν θὰ σὲ ἐγκαταλείψη». Ὅταν ἔμαθε ὁ Πατριάρχης τὴν λογικὴ καὶ ἐνάρετη συμβουλὴ τοῦ καλοῦ σκυτοτόμου, τὸν χειροτόνησε Ἱερέα, κρίνοντας αὐτὸν ἄξιο κάθε τιμῆς γιὰ τὴν ἀγάπη πρὸς τὸν πλησίον του καὶ τὴν Ἐκκλησία.
* * *
Μᾶς λέγει ὁ Ἅγ. Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος:
«Ἔχεις βιοτικὲς φροντίδες; Γι’ αὐτὲς λοιπὸν ἔλα ἐδῶ, στὴν Ἐκκλησία, ὥστε, ἀφοῦ προσελκύσης τὴν εὔνοια τοῦ Θεοῦ μὲ τὴν ἐδῶ παραμονή σου, νὰ φύγης ἔτσι ἐξασφαλισμένος. Γιὰ νὰ ἔχης Αὐτὸν σύμμαχο, γιὰ νὰ γίνης ἀκατάβλητος στοὺς δαίμονες βοηθούμενος ἀπὸ τὸ χέρι τοῦ Θεοῦ. Ἂν ἀπολαύσης πατρικὲς εὐχές, ἂν συμμετάσχης σὲ κοινὴ προσευχή, ἂν ἀκούσης Θεία λόγια, ἂν ἀποσπάσης τὴ βοήθεια τοῦ Θεοῦ, ἂν ἐνισχυθῆς μ’ αὐτὰ τὰ ὅπλα καὶ βγῆς ἔτσι ἔξω, οὔτε ὁ ἴδιος ὁ διάβολος θὰ μπορέση πιὰ νὰ σὲ ἀντικρύση, οὔτε βέβαια οἱ πονηροὶ ἄνθρωποι, ποὺ προσπαθοῦν νὰ σὲ βλάπτουν καὶ νὰ σὲ συκοφαντοῦν. Ἂν ὅμως ἀπ’ τὸ σπίτι σου ἔρθης στὴν ἀγορὰ καὶ βρεθῆς γυμνὸς ἀπ’ τὰ ὅπλα αὐτά, θὰ γίνης εὐάλωτος σ’ ὅλους ἐκείνους ποὺ βλάπτουν. Γι’ αὐτὸ καὶ στὰ κοινὰ καὶ στὰ ἰδιωτικὰ πράγματα μᾶς τυχαίνουν πολλὰ ἀντίθετα ἀπ’ τὴν ἐπιθυμία μας, γιατί δὲν φροντίσαμε πρῶτα γιὰ τὰ πνευματικὰ κι ὕστερα γιὰ τὰ βιοτικά, ἀλλὰ ἀντιστρέψαμε τὴ σειρά. Γι’ αὐτὸ ἔχει ἀντιστραφῆ καὶ ἡ ἀλληλουχία καὶ ἡ εὐθεῖα διάταξη τῶν πραγμάτων κι ὅλα σὲ μᾶς εἶναι γεμάτα ἀπὸ πολὺ σύγχυση.
(Ἀπ’ τὴν ὁμιλία του «ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΜΗ ΑΠΑΝΤΗΣΑΝΤΑΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΣΥΝΑΞΙΝ»)
* * *
Στὸ βιβλίο «Βίος καὶ Λόγοι» τοῦ Ἁγ. Πορφυρίου διαβάζουμε:
«Τὸ σπουδαῖο εἶναι νὰ μποῦμε στὴν Ἐκκλησία. Νὰ ἑνωθοῦμε μὲ τοὺς συνανθρώπους μας, μὲ τὶς χαρὲς καὶ τὶς λύπες ὅλων. Νὰ τοὺς νιώθουμε δικούς μας, νὰ προσευχώμασθε γιὰ ὅλους, νὰ πονᾶμε γιὰ τὴ σωτηρία τους, νὰ ξεχνᾶμε τοὺς ἑαυτούς μας. Νὰ κάνωμε τὸ πᾶν γι’ αὐτούς, ὅπως ὁ Χριστὸς γιά μᾶς. Μέσα στὴν Ἐκκλησία γινόμαστε ἕνα μὲ κάθε δυστυχισμένο καὶ πονεμένο κι ἁμαρτωλό.
Κανεὶς δὲν πρέπει νὰ θέλη νὰ σωθῆ μόνος του, χωρὶς νὰ σωθοῦν καὶ οἱ ἄλλοι. Εἶναι λάθος νὰ προσεύχεται κανεὶς γιὰ τὸν ἑαυτό του, γιὰ νὰ σωθῆ ὁ ἴδιος. Τοὺς ἄλλους πρέπει ν’ ἀγαπᾶμε καὶ νὰ προσευχώμασθε νὰ μὴ χαθῆ κανείς· νὰ μποῦν ὅλοι στὴν Ἐκκλησία. Αὐτὸ ἔχει ἀξία. Καὶ μ’ αὐτὴ τὴν ἐπιθυμία πρέπει νὰ φεύγη κανείς ἀπ’ τὸν κόσμο, γιὰ νὰ πάη στὸ μοναστήρι ἢ στὴν ἔρημο».