ΙΧΘΥΣ: Ιησούς Χριστός Θεού Υιός Σωτήρ

Κυριακή 29 Νοεμβρίου 2020

Ψάχνοντας γιά ἰούς, διώχνοντας τούς πιστούς

Γράφει ὁ Ἀναστάσιος Ὄμ. Πολυχρονιάδης, Δρ. pd. Θεολογίας ΑΠΘ

Ἡ Θεία Λειτουργία ἀποτελεῖ τό μυστήριο τῆς Ἑνότητας. Ἀπό τό «Εὐλογημένη ἡ Βασιλεία» μέχρι καί τό «Ἀμήν», μετά τό «Δι’ εὐχῶν», ἡ Λειτουργία εἶναι μία καί ἑνιαία.

Τό Μυστήριο δέν ἐπιμερίζεται. Μόνο οἱ μαγικές πράξεις εἶναι διαιρετικές. Γι’ αὐτό καί ἡ Μετάληψη δέν ἀποτελεῖ ξεχωριστό τμῆμα τῆς Θείας Λειτουργίας.

Διότι, ἡ ζωή τοῦ Χριστοῦ δέν διαιρεῖται. Ὡς ἐκ τούτου, ἡ μετοχή τοῦ πιστοῦ στή Θεία Κοινωνία δέν ἀποτελεῖ μία στιγμιαία καί ἀνεξάρτητη πράξη, ξεκομμμένη ἀπό τήν ὅλη Λειτουργία.

Ὁ ἁγιασμός ἀπό τή μετοχή στήν Εὐχαριστία, κορυφώνεται μέ τή Θεία Μετάληψη, ἀλλά ὑφίσταται ἀπό τήν πρώτη στιγμή τῆς παρουσίας τοῦ πιστοῦ στή Λειτουργία. 

Ἄν, λοιπόν, κάποιος ὑποστηρίζει ὅτι μόνο κατά τή στιγμή τῆς μετοχῆς στό Σῶμα καί στό Αἷμα τοῦ Χριστοῦ δέν μεταδίδεται ὁ ἰός τῆς ἀσθένειας, ἐνῶ γενικότερα ἐντός τῆς Ἐκκλησίας ὁ κίνδυνος ἐλλοχεύει, τότε ἐκεῖνος διαιρεῖ τήν ἑνότητα τοῦ Μυστηρίου, δηλαδή τόν ἁγιασμό, εἰσάγοντας στήν Ἐκκλησία τή «λογική» τῆς μαγείας.

Διαιρεῖ, δηλαδή, τήν ἱστορία τῆς Θείας Οἰκονομίας, πού συγκεφαλαιώνει ἡ Θεία Λειτουργία. Ὅμως, διαιρεμένη-ἀλειτούργητη Κοινωνία δέν ὑφίσταται. 

Ἤ λοιπόν πιστεύουμε σέ μία ἐντός εἰσαγωγικῶν «Λειτουργία», κατά τή διάρκεια τῆς ὁποίας μπορεῖ νά προκληθοῦν μολύνσεις, ὁπότε χρειάζονται μάσκες, γάντια, ἀντισηπτικά, ἀπολυμάνσεις καί φυσικά πολλαπλές λαβίδες γιά τή Μετάληψη ἤ ἔχουμε μία Ὀρθόδοξη Λειτουργία, πού δέν μολύνει καί χρησιμοποιεῖ τή μία ἁγία λαβίδα, ἡ ὁποία φανερώνει τήν Παναγία, πού μόνο ἐκείνη μεταδίδει στούς πιστούς τόν Χριστό.           

Ἐδῶ, θυμόμαστε, τά λόγια τοῦ Φώτη Κόντογλου ὅταν σημειώνει: «Ὤ! Πόσο ἀληθινή πίστη εἶναι ἡ ὀρθόδοξη πίστη τοῦ λαοῦ μας!

Αὐτός δέν χρειάζεται σπουδασμένους θεολόγους, νά κρυώσουν τήν πίστη του, νά θαμπώσουν τό κρύσταλλο τῆς ψυχῆς του. Αὐτός εἶναι ὁ μέγας θεολόγος, ὁ πάσχων τά Θεία, καί οὐχί μαθῶν αὐτά μέ τόν παγωμένο τρόπο τῆς ἐγκόσμιας γνώσης» (Μυστικά Ἄνθη, Παπαδημητρίου, Ἀθήνα 2001 –ε΄ ἔκδοση- , σ. 139).

Μίας «γνώσης» πού, γιά πρώτη φορά στήν ἱστορία, εἰσέρχεται στήν Ἐκκλησία μέ εἰδικές στολές καί ἠλεκτρονικά μικροσκόπια, ψάχνοντας γιά ἰούς,  διώχνοντας τούς πιστούς.

romfea

http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/2020/11/blog-post_103.html#more