Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΣΥΒΑΡΙΤΙΚΗ ΠΙΣΤΙΣ
Γεώργιος Κ. Τζανάκης Ἀκρωτήρι Χανίων
Διάβασα τὰ δημοσίως γραφόμενα ἑνὸς ἱερέως, ποὺ δὲν διαφέρουν ἀπὸ τὰ δημοσίως καὶ ίδιωτικῶς γραφόμενα καὶ λεγόμενα ἀπὸ πλείστους ὅσους ἱερεῖς καὶ πνευματικοὺς καὶ ἐπισκόπους καὶ πατριάρχες , καὶ πολὺ στενοχωρήθηκα καὶ γιὰ ἄλλη μιὰ φορὰ ἀναρωτήθηκα ἄν πιστεύουν σὲ κάτι (σχετικὸ μὲ τὴν ὀρθόδοξο πίστι) οἱ ἄνθρωποι αὐτοί.
Αὐτὴ τὴν αἴσθησι τὴν εἶχα ἐξ ἀρχῆς, ὅταν ξεκίνησε ἡ νέα περιπέτεια τοῦ διωγμοῦ τῆς πίστεως -ἀπὸ μέσα καὶ ἀπὸ ἔξω- καὶ γι᾿ αὐτὸ, στὸ πρῶτο κείμενο ποὺ ἔγραψα, εἶχα βάλει τὸν στίχο: «Σαχλοὶ καὶ ἀστεῖοι, μὲ πίστι ὑπόγεια, πίστι σὲ τί;, δὲν βρίσκω λόγια» καὶ δυστυχῶς βλέπω ὅτι ἐπαληθεύεται συνεχῶς.
Τὸ κείμενο τοῦ ἱερέως αὐτοῦ, π. Ἠλίας Σέπερης λέγεται καὶ ἐφημερεύει στὸν Ἱ. Ν. Ἁγίας Μαρίνας Ἰωαννίνων, μὲ τίτλο: «ΑΡΚΕΤΑ ΜΕ ΤΗ ΒΛΑΚΕΙΑ ΜΕ ΠΕΡΙΤΥΛΙΓΜΑ ΑΠΟ ΑΘΕΟΛΟΓΗΤΕΣ ΗΛΙΘΙΟΤΗΤΕΣ! ΕΙΝΑΙ ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ ΟΣΟΙ ΛΕΝΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΚΟΛΛΑΕΙ ΣΤΟΥΣ ΝΑΟΥΣ! ΚΟΛΛΑΕΙ ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΟΛΛΑΕΙ!» ὅποιος ἔχει τὴν διάθεσι θὰ τὸ βρεῖ στὸ διαδίκτυο καὶ θὰ διαπιστώσει τὸ θεολογικὸ ὑπόβαθρο καὶ τὸ ἐπίπεδό του. Μικρὸ παράδειγμα πίστεως καὶ λογικῆς τέτοιου τύπου:
«Ο Θεός είναι πανταχού παρών! Όσοι ισχυρίζονται ότι στο Ναό δεν κολλάει γιατί είναι ο Θεός, ισχυρίζονται αυτομάτως και ότι έξω κολλάει γιατί δεν είναι ο Θεός...
Ο Ναός υπόκειται στη φθορά! Αν πιάσει φωτιά καίγεται, το σαράκι τρώει τα στασίδια κοκ. Όπου φθορά, θάνατος!
Το χειμώνα φοράμε παλτό για να πάμε στο Ναό για να προστατέψουμε τους εαυτούς μας από το κρύο! Δεν είδα κανέναν από αυτούς να έρθει με κοντομάνικο... Έτσι και τώρα ΘΑ ΦΟΡΑΜΕ τη μάσκα για την προστασία!
"Οὐκ ἐκπειράσεις Κύριον τὸν Θεόν σου". Μόνο ο διάβολος προκάλεσε το Χριστό! Διάβολοι γίνονται κι όσοι Τον προκαλούν αγνοώντας τις προσταγές της Εκκλησίας! Ο ισχυρισμός περί απιστίας... Μόνο ηλιθιότητα μπορεί να χαρακτηριστεί!
Κάνουμε υπακοή στο Οικουμενικό μας Πατριαρχείο και την Ιερα Σύνοδο!
Ο Μητροπολίτης μας που έχει την απόλυτη πνευματική ευθύνη, παρακολουθεί το θέμα και ενημερώνεται συνεχώς από τους ειδικούς. Όλες οι αποφάσεις του βασίζονται στο Μυστήριο της Θείας Οικονομίας!»
Οἱ κλασσικὲς πλέον οἰκουμενιστικὲς, μεταπατερικὲς καὶ νεοεποχίτικες κακοδοξίες, πασπαλισμένες μὲ πολὺ παραλογισμὸ, λεγόμενες ἀπὸ τὰ χείλη τῶν σημερινῶν λειτουργῶν τοῦ Ὑψίστου.
Ἀλλὰ ἐπειδὴ περὶ διωγμοῦ τῆς πίστεως πρόκειται - τὰ γεγονότα ἀπὸ μόνα τους τὸ ἀποδεικνύουν περίτρανα- ἀσυναίσθητα ὅλοι οἱ θιασῶτες καὶ προαγωγοὶ τῆς ἀπιστίας προσπαθοῦν νὰ πείσουν ὅτι ἀκριβῶς ἡ πίστις δὲν κινδυνεῦει (Δὲν κινδυνεῦει ἡ πίστις ἀλλὰ οἱ πιστοί- Οἰκ. Πατριάρχης Βαρθολομαῖος). Τὸ ἴδιο κάνει καὶ ὁ ἱερεῦς αὐτός: «Ο ισχυρισμός περί απιστίας... Μόνο ηλιθιότητα μπορεί να χαρακτηριστεί!»
Ὅπως ἀντιλαμβάνεται κανεὶς ἐδὼ, γι᾿ αὐτοὺς πλέον ὑπάρχει νέος ὁρισμὸς περὶ τοῦ τί εἶναι ἡ πίστις. Πίστις πλέον σημαίνει, ὅπως ἀναφέρει καὶ ὁ π. Ἠλίας -ἀλλὰ καὶ ἡ πλειονότης τῶν σημερινῶν λειτουργῶν ἀποδέχεται, εἴτε σιωπηρὰ, λόγῳ φόβου ἤ ἀγνοίας, εἴτε φωναχτὰ λόγῳ θράσους καὶ ἀγνοίας- πίστις λοιπὸν σημαῖνει «νὰ κάνουμε ὑπακοὴ στὸ Οἰκουμενικό μας Πατριαρχεῖο, στὴν Ἱερὰ Σύνοδο, στὸν Μητροπολίτη μας». Διότι ὁ Μητροπολίτης του, ὅπως καὶ ὅλοι οἱ ἄλλοι: «έχει την απόλυτη πνευματική ευθύνη, παρακολουθεί το θέμα και ενημερώνεται συνεχώς από τους ειδικούς».
Καλὸ θὰ ἦταν ἐκτὸς ἀπὸ τοὺς «εἰδικοὺς» νὰ ἐνημερωνόταν καὶ ἀπὸ τοὺς ἁγίους, ἀπὸ τὰ ἀληθινά στόματα, «ἐκ τῶν ἀληθινῶν στομάτων» (ΙΣΑΑΚ ΣΥΡΟΥ ΑΣΚΗΤΙΚΑ σελ. 39) (ΣΗΜ:Οἱ παραπομπὲς εἶναι ἀπὸ τὸ βιβλίο: ΟΣΙΟΥ ΙΣΑΑΚ ΤΟΥ ΣΥΡΟΥ: ΤΑ ΕΥΡΕΘΕΝΤΑ ΑΣΚΗΤΙΚΑ. Μὲ ἀναδιάταξι τοῦ ἀρχαίου κειμένου. Ἐπιμέλεια Δαμασκηνοῦ Μοναχοῦ Ἁγιορείτου. Κελλίον Τιμίου Προδρόμου. Ἱ. Μ. Καρακάλου . Ἅγιον ὅρος. Γ΄ ἔκδοσις, 2020, τὸ ὁποῖο συνιστῶ σὲ ὅσους θέλουν νὰ ἐντρυφήσουν στὴν σοφία τοῦ μεγίστου αὐτοῦ ἁγίου)
Αὐτὰ γνωρίζει, αὐτὰ πιστεῦει ὁ σύγχρονος αὐτὸς λευϊτης, αὐτὰ προσφέρει μέσῳ φέισμπουκ στοὺς πιστοὺς τῆς ἐμπιστευθείσης σ’ αὐτὸν ποίμνης ὑπό τῆς Ἐκκλησίας, αὐτὰ διαβάζουν οἱ ἀκολουθοῦντες αὐτὸν καὶ ἀγάλλονται καὶ χαίρουν. Αὐτὸ εἶναι τὸ ἐπίπεδο τῆς γνώσεώς του καὶ τὸ ἐπίπεδο τῆς πίστεώς του. Αὐτὸ ἀποδεικνύουν τὰ λόγια καὶ οἱ πράξεις του.
Τί κάνει λοιπόν; Μιλάει λογικά, ἀπὸ ὅσα γνωρίζει, καὶ γνωρίζει αὐτὰ ποὺ γνωρίζει ὁ ὁποιοσδήποτε ἄνθρωπος, εἴτε «πιστὸς», εἴτε ἄπιστος: «Ο Ναός υπόκειται στη φθορά! Αν πιάσει φωτιά καίγεται, το σαράκι τρώει τα στασίδια κοκ. Όπου φθορά, θάνατος!» Φθορά. Θάνατος. Ἄρα φόβος. Φόβος φθορᾶς, φόβος θανάτου. Ἄρα πρέπει νὰ προστατευτοῦμε. «Το χειμώνα φοράμε παλτό για να πάμε στο Ναό για να προστατέψουμε τους εαυτούς μας από το κρύο! Δεν είδα κανέναν από αυτούς να έρθει με κοντομάνικο...» Νὰ προστατεύσουμε τοὺς ἑαυτούς μας. Ἄρα μάσκα: «Έτσι και τώρα ΘΑ ΦΟΡΑΜΕ τη μάσκα για την προστασία!» Τὰ ἴδια λένε καὶ πράττουν καὶ οἱ δεδηλωμένοι ἄπιστοι καὶ οἱ ἀλλόθρησκοι καὶ οἱ Τσιόδρες (καλὰ αὐτὸς ἐσίγησε καὶ παρουσιάστηκαν νέοι ἀστέρες τοῦ ἱατρικοῦ στερεώματος Σύψες καὶ Μαγιορκίνοι κλπ) καὶ Χαρδαλιάδες, καὶ οἱ πάντες. Αὐτὰ γνωρίζουν, σ᾿ αὐτὰ πιστεύουν, σ᾿ αὐτὰ ἐλπίζουν.
Αὐτὸ εἶναι τὸ ἐπίπεδο τῆς γνώσεως τῆς φυσικῆς καὶ ψιλῆς. Δὲν σκέφτεται καθόλου ὅτι ὑπάρχει δύναμις νοητὴ καὶ κρυφὸς κυβερνήτης τοῦ ἀνθρώπου καὶ θεϊκὴ ἐπιμέλεια, ποὺ τὸν ἐπισκέπτεται καὶ τὸν φροντίζει πλήρως:
«Τοῦτο τὸ μέτρον τῆς γνώσεως (τῆς φυσικῆς καὶ ψιλῆς)· οὐ λογίζεται, ὅτι ἔστι παντελῶς δύναμις νοητή, καὶ κυβερνήτης κρυπτὸς τοῦ ἀνθρώπου καὶ ἐπιμέλεια θεία, ἡ ἐπισκεπτομένη καὶ ἐπιμελουμένη αὐτὸν τελείως». ΙΣΑΑΚ ΣΥΡΟΥ ΑΣΚΗΤΙΚΑ σελ. 53
Καθε ἀγαθὸ ποὺ ὑπάρχει στὸν ἄνθρωπο, καὶ ἡ σωτηρία του ἀπὸ ὅσα τὸν βλάπτουν, καὶ ἡ προφύλαξις του ἀπὸ τὰ δυσχερὴ καὶ ἀπὸ τὰ πολλὰ ἐνάντια ποὺ κρυφὰ καὶ φανερὰ συμβαίνουν στὴ φύσι μας, θεωρεῖ ὅτι ἐπιτυγχάνεται (ἡ σωτηρία ἀπ᾿ αὐτά) ἀπὸ τὴν σπουδή του καὶ ἀπὸ τὶς μεθοδεῖες του (τοῦ ἀνθρώπου):
«Ἀλλ’ ἕκαστον ἀγαθόν, τὸ ὄν ἐν τῷ ἀνθρώπῳ, καὶ ἡ σωτηρία αὐτοῦ ἐκ τῶν βλαπτόντων αὐτόν, καὶ ἡ φυλακὴ αὐτοῦ ἐκ τῶν δυσχερῶν καὶ ἐκ τῶν πολλῶν ἐναντιωμάτων τῶν ἀκολουθούντων τῇ φύσει ἡμῶν, κρυπτῶς καὶ φανερῶς, φυσικὴ ἐν τῇ σπουδῇ αὐτοῦ καὶ ἐν τοῖς τρόποις αὐτοῦ δοκεῖ εἶναι». ΙΣΑΑΚ ΣΥΡΟΥ ΑΣΚΗΤΙΚΑ σελ.53
Ἄρα, ἀφοὺ πηγαίνει στὴν ἐκκλησία, θὰ βάλει μάσκες καὶ ὅτι ἄλλο ποῦν οἱ είδικοί, θὰ τηρεῖ ἀποστάσεις, δὲν θὰ ἀκουμπάει εἰκόνες δὲν θα φιλάει χέρια παπάδων:
Αδελφοί μου, τέκνα εν Κυρίω αγαπητά, ενορίτες της Αγίας Μαρίνης, φοράμε μάσκα στο Ναό και κρατάμε αποστάσεις! Προσκυνάμε τις εικόνες, δε φιλάμε... Δε φιλάμε χέρια παπάδων. Και η κλίση της κεφαλής τον ίδιο σεβασμό (προς την ιεροσύνη) δείχνει. (π. Ἠλίας)
Αὐτὸ εἶναι τὸ μέτρο τῆς γνώσεως αὐτῆς, ποὺ ἐμπιστεύεται τὴν δική της προνοια, ὅπως αὐτοὺς ποὺ λένε ὅτι δὲν ὑπάρχει κυβερνήτης σ’ αὐτὰ ποὺ βλέπουμε. Ὅμως δὲν μπορεῖ νὰ ξεφύγει ἀπὸ τὴν συνεχὴ μέριμνα καὶ τὸν φόβο γιὰ τὸ σώμα (μὴν κολήσουμε ἀπὸ ἱοὺς μέχρι ψεῖρες):
Τοῦτο (ἐστὶ) τὸ μέτρον τῆς (φυσικῆς) γνώσεως, τῆς ἀδολεσχούσης τῇ ἑαυτῆς προνοίᾳ, κατὰ τοὺς λέγοντας, ''οὐκ ἔστι κυβέρνησις τούτων τῶν ὁρωμένων''. Ὅμως, ἐκτὸς τῆς διηνεκοῦς μερίμνης καὶ τοῦ φοβεῖσθαι ὑπὲρ τοῦ σώματος τυγχάνειν, οὐ δύναται. ΙΣΑΑΚ ΣΥΡΟΥ ΑΣΚΗΤΙΚΑ σελ. 53
Γι᾿ αὐτὸ, αὐτὸν τὸν ἄνθρωπο τὸν κυριεύει ἡ μικροψυχία, καὶ πολλὰ ἄλλα ποὺ ἀναφέρει ὁ ἅγιος, καὶ ἡ φροντίδα γιὰ τὶς ἁρώστιες καὶ ὁ φόβος τοῦ θανάτου:
Διὰ τοῦτο κατέχει αὐτὸν ἡ μικροψυχία, καὶ ἡ λύπη, καὶ ἡ ἀπόγνωσις, καὶ ὁ τῶν δαιμόνων φόβος, καὶ ἡ ἐκ τῶν ἀνθρώπων δειλία, καὶ ἡ τῶν λῃστῶν φήμη, καὶ αἱ ἀκοαὶ τῶν θανάτων, καὶ ἡ τῶν νοσημάτων φροντίς, καὶ ἡ μέριμνα τῆς ἐνδείας καὶ τῆς λείψεως τῆς χρείας, καὶ ὁ φόβος τοῦ θανάτου ΙΣΑΑΚ ΣΥΡΟΥ ΑΣΚΗΤΙΚΑ σελ. 53
Καὶ γιατὶ συμβαίνουν αὐτά; Γιατὶ δὲν γνωρίζει νὰ ἀφήσῃ τὴν φροντίδα του στὸν Θεό μὲ τὴν σιγουριὰ τῆς πίστεως σ᾿ αὐτόν:
Διότι, οὐκ οἶδεν ῥῖψαι τὴν μέριμναν αὐτῆς ἐπὶ τὸν Θεὸν ἐν τῇ πεποιθήσει τῆς εἰς αὐτὸν πίστεως. ΙΣΑΑΚ ΣΥΡΟΥ ΑΣΚΗΤΙΚΑ σελ. 53
Δηλαδὴ στὴν οὐσία δὲν πιστεύει στὸν Θεό. Διότι τί λέει ἡ πίστις; «Ὅλα εἶναι δυνατὰ σ᾿ αὐτὸν ποὺ πιστεύει. Διότι τίποτα δὲν εἶναι ἀδύνατο γιὰ τὸν Θεό»:
Ἡ δὲ πίστις, τί λέγει; «Πάντα δυνατὰ τῷ πιστεύοντι» (Μάρκ. θ/, 23). Ἀδυνατεῖ γὰρ οὐδὲν τῷ Θεῷ. ΙΣΑΑΚ ΣΥΡΟΥ ΑΣΚΗΤΙΚΑ σελ. 52
Δὲς, (π. Ἡλία), τὴν δύναμη τῆς πίστεως. Δὲν εἶναι ἐκπείρασις τοῦ Κυρίου, ὅπως νομίζεις καὶ λές: «οὐκ ἐκπειράσεις Κύριον τὸν Θεόν σου». Δὲς τὴν δύναμι τῆς πίστεως καὶ τί ἐπιτρέπει στοὺς μαθητές της. «Στὸ ὄνομά μου θὰ βγάλετε δαιμόνια, θὰ πιάνετε φίδια καὶ ἄν πιεῖτε δηλητήριο δὲν θὰ πάθετε τίποτα»
Ὅρα δὲ τὴν δύναμιν ἐνταῦθα τῆς πίστεως, καὶ τί ἐπιτρέπει τοῖς αὐτῇ μαθητευομένοις· «Ἐν τῷ ὀνόματί μου, φησί, δαιμόνια ἐκβαλεῖτε, ὄφεις ἀρεῖτε καί, ἐὰν τὸν ἰὸν πίητε, οὐ βλαβήσεσθε» (Μάρκ. ιστ/, 17). ΙΣΑΑΚ ΣΥΡΟΥ ΑΣΚΗΤΙΚΑ σελ. 51
Αὐτὰ τὰ λέει ὁ Κύριος γιὰ τοὺς ἀνθρώπους ποὺ πιστεύουν σ᾿ αὐτὸν. Κανονικὸ δηλητήριο (ἰόν) ἄν πιοῦν δὲν κινδυνεύουν. Ὄχι ἀπὸ τὸν κορωνοϊό, ἄν ὑπάρχει κάπου, καὶ ἄν τὸν κολλήσουν, καὶ ἄν τοὺς πειράξει, καὶ ἄν ἔχουν ὑποκείμενα νοσήματα, καὶ ἄν βλέπουν τηλεόρασι καὶ ἀκοῦνε Χαρδαλιὰ καὶ πληρωμένους δημοσιογράφους, καὶ ἄν ἔχεις κακὴ τύχη διάβαινε. Τὰ λέει καὶ ὁ ἅγιος προτρέποντας τοὺς ἀνθρώπους νὰ πιστεύσουν ὅπως πρέπει. Πῶς ὁ λειτουργὸς τοῦ ὑψίστου θεωρεῖ ὅτι ὅσοι ἀκολουθοῦν τὶς προτροπὲς αὐτὲς τοῦ Χριστοῦ καὶ τῶν ἁγίων του γίνονται διάβολοι ἐνῷ ἀν ἀκολουθήσουν τὶς προσταγὲς τῆς Ἐκκλησίας (πατριαρχῶν καὶ δεσποτάδων καὶ τῶν ἄλλων δημοκρατικῶν δυνάμεων καὶ ἀλληλέγγυων) σώζονται ἀπὸ τὸ κακὸ καὶ μένουν ἀσφαλεῖς;
Θεωρεῖ ὁ ἀγαθὸς οὖτος ποιμὴν ὅσους πιστεύουν αὐτὰ ποὺ λέγει ὁ Κύριος καὶ οἱ ἅγιοι καὶ ἡ ὄντως Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, βλάκες ἠλιθίους καὶ αἱρετικούς. Βέβαια!! Φανταστεῖτε, αἱρετικοὶ ὅσοι φρονοῦν τὰ τῶν ἁγίων!!! Καὶ τὰ λένε αὐτοὶ ποὺ ἀκολουθοῦν τὸν Πατριάρχη καὶ τοὺς ἐπισκόπους τοῦ Κολυμπαρίου καὶ τῆς Οὐκρανίας καὶ ὅλων τῶν θαυμαστῶν ποὺ βιώνουμε τὶς τελευταῖες δεκαετίες. Μπορεῖ ἄραγε κάτι νὰ ἀντιληφθεῖ ἀπὸ τὰ παραπάνω λόγια τοῦ Κυρίου καὶ τοῦ ἁγίου Ἰσαάκ;
Ἄς παραθέσουμε κάτι πιὸ συγκεκριμένο περὶ πίστεως μήπως καὶ... ἀρχίσει νὰ πάρῃ μπρός: Ποτὲ δὲν φτάνουν στὴν πίστι ποὺ δίνει πληροφορία (αἴσθησι) τῆς ἐλπίδας, (ποὺ κάνει δηλ. τὴν ἐλπίδα κατάστασι αἰσθητή-γι᾿ αὐτὸ δὲν πολυσκοτίζετε ὅποιος τὴν ἔχει γιὰ εἰδικοὺς καὶ ἱοὺς καὶ τὰ ἄλλα δαιμονικὰ τερτίπια), οἱ ἀβάπτιστοι καὶ ὅσων ἡ διάνοια εἶναι φθαρμένη σὲ ὅτι ἀφορᾶ τὴν ἀλήθεια. Βλάκες, δηλαδὴ, καὶ ἡλίθιοι ἐφθαρμενοι τὴν διανοιαν καὶ μακρᾶν τῆς ἀληθείας, εἶναι ὅσοι δὲν ἔχουν τὴν παραπάνω ὑπὸ τοῦ ἁγίου περιγραφεῖσαν πίστιν, γιατὶ δὲν μποροῦν νὰ τὴν φτάσουν.
Οὐδέποτε γὰρ καταλαμβάνεται ἡ πίστις, ἡ παρέχουσα πληροφορίαν τῆς ἐλπίδος, ἐκ τῶν ἀβαπτίστων ἢ ἐκ τῶν ἐφθαρμένων τὴν διάνοιαν ἐκ τῆς ἀληθείας ΙΣΑΑΚ ΣΥΡΟΥ ΑΣΚΗΤΙΚΑ σελ. 46
Καὶ μιὰ ποὺ θεωρεῖ δαιμονισμένους ὅσους δὲν ἀκολουθοῦν τὶς γνωστικὲς προτροπὲς του - νὰ φοβοῦνται μέσα στὴν ἐκκλησία, νὰ μὴν φιλοῦν εἰκόνες, νὰ μὴ φιλοῦν χέρια παπάδων, νὰ φοροῦν φίμωτρα σὰν μαϊμοῦδες, καὶ ὅλα τὰ ἄλλα ποὺ εἶναι καὶ προτροπὲς τῆς ἱεραρχίας, ὅπως εἴπαμε,-λέγοντας:
Μόνο ο διάβολος προκάλεσε το Χριστό! Διάβολοι γίνονται κι όσοι Τον προκαλούν αγνοώντας τις προσταγές της Εκκλησίας!
Ὁ ἅγιος Ἰσαάκ ὁ Σῦρος λέγει ξεκάθαρα ὅτι αὐτὴ ἡ γνώσις ποὺ παραπάνω περιγράψαμε δὲν εἶναι ἀποριπτέα ἀλλὰ ἡ πίστι βρίσκεται πολὺ ψηλώτερα ἀπ᾿ αὐτὴν. Καὶ ὅταν κατηγοροῦμε, δὲν κατηγοροῦμε τὴν γνώσι, ἀλλὰ τὴν ἀδυναμία νὰ διακρίνουμε τοὺς μπερδεμένους τρόπους μὲ τοὺς ὁποίους λειτουργεῖ καὶ ὅτι συγγενεῦει μὲ τὰ τάγματα τῶν δαιμόνων.
Οὐχὶ ψεκτή ἐστιν ἡ γνῶσις, ἀλλ’ ἡ πίστις ὑψηλοτέρα αὐτῆς ἐστι. Καί, ἐὰν ψέξωμεν, οὐχὶ τὴν γνῶσιν ψέγομεν, μὴ γένοιτο, ἀλλ’ ἢ τὸ διακρῖναι τοὺς τρόπους τοὺς παρηλλαγμένους, ἐν οἷς πορεύεται ἐξ ἐναντίας φύσεως, καὶ πῶς τοῖς τάγμασι τῶν δαιμόνων συγγενειάζει ΙΣΑΑΚ ΣΥΡΟΥ ΑΣΚΗΤΙΚΑ σελ.
Ἄν θέλει λοιπὸν κανεὶς νὰ άναζητήσῃ συγγένεια μὲ τοὺς δαίμονες, ἄς τὴν ἀναζητήσῃ σ` αὐτοὺς ποὺ ἐναντιώνονται στὴν πίστι, εἶτε ἀκολουθοῦν πατριάρχες καὶ δεσπότες καὶ κληρικοὺς καὶ κυβερνήσεις καὶ ἐξουσίες καὶ ὅλο τὸν νεοεποχίτικο συρφετό εἴτε προσέχουν καὶ προσεύχονται σὰν τὸν π. Ἠλία:
Προσευχόμαστε να δώσει ο Δωρεοδότης Θεός γρήγορα λύση στη δοκιμασία της Ανθρωπότητας! Προσευχόμαστε να δώσει γνώση στους ειδικούς, δύναμη στους υγειονομικούς, ίαση στους ασθενής! Προσοχή και Προσευχή!
Στοὺς τέτοιους καὶ στὶς προσευχές τους λέγει ὁ ἅγιος: Μὴν πλανάσαι, ἀνόητε! Προηγεῖται ὁ κόπος καὶ ὁ ἱδρώτας γιὰ τὸν Θεό, στὸν ἀγώνα τοῦ ἀνθρώπου νὰ ἀποκτήσῃ τὴν ἐλπίδα σ᾿ αὐτόν.... Πιστεύεις ὅτι ὁ Θεὸς προνοεῖ γιὰ τὰ κτίσματα του καὶ εἶναι δυνατὸς γιὰ τὰ πάντα; Ἀλλὰ τὴν πίστι σου ἄς τὴν ἀκολουθήσει ἡ ἀρμόζουσα ἐργασία καὶ τότε θὰ σὲ ἀκούσῃ. Μὴ θέλεις νὰ κρατῇς ἀνέμους στὴν παλάμη σου, πίστι χωρίς ἔργα. Ἰσχύουν φυσικἀ τὰ ἴδια καὶ γιὰ ὅσους γενικῶς λένε ὅτι πιστεύουν στὸν Θεὸ καὶ στὴν βοήθεια του ἐνῷ τὸν ἀρνοῦνται μὲ τὰ ἔργα τους.
Μὴ πλανῶ, ὦ ἄφρον! Προηγούμενός ἐστιν ὁ διὰ τὸν Θεὸν κόπος καὶ ὁ ἱδρώς, ὁ ἐν τῇ γεωργίᾳ αὐτοῦ, τῆς εἰς αὐτὸν ἐλπίδος... Πιστεύεις, ὅτι ὁ Θεὸς προνοεῖται τῶν κτισμάτων αὐτοῦ καὶ δυνατός ἐστιν εἰς πάντα; Ἀλλὰ τῇ πίστει σου ἐπακολουθείτω καὶ ἡ πρέπουσα ἐργασία, καὶ τότε σου ἐπακούσεται. Μὴ θέλε κρατεῖν ἀνέμους εἰς τὴν σὴν δράκα, πίστιν φημὶ χωρὶς ἔργων.
Ἄν ὑπῆρχε τέτοιος ἀγῶνας θὰ ὑπῆρχε καὶ πίστις ὑγιῆς καὶ ἀντὶ νὰ καλιεργοῦν στοὺς ἀνθρώπους τὸν φόβο θὰ καλιεργοῦσαν τὴν πίστι, δὲν θὰ ἐλεγαν τὰ παραπάνω δαιμονικά, δὲν θα ἐλεγαν κολλάει καὶ παρακολλάει, ἀλλὰ θὰ προσπαθοῦσαν νὰ ἐμπνεύσουν τὴν πίστι μὲ τὸ παράδειγμα, νὰ δυναμώσουν τοὺς ἀνθρώπους, νὰ τονίσουν τὴν ἱερότητα καὶ τὴν ἁγιότητα τοῦ ναοῦ, τῶν είκόνων καὶ τῶν μυστηρίων καὶ νὰ ἐνισχύσουν διακριτικῶς τοὺς ὀλιγοψύχους, τοὺς ἤδη φοβισμένους ἀπὸ τὴν δαιμονικὴ προπαγάνδα. Ὅταν ὁ ἄνθρωπος ἀποκτήσει ἐμπιστοσύνη στὸν Θεό καὶ μπεῖ σὲ άγώνα πνευματικὸ καὶ νοιώσῃ τὴν χάρι τοῦ Θεοῦ, τότε ὅ,τι ὁ Θεὸς ἐπιτρέψει θὰ τὸ ἀντιμετωπίσῃ μὲ ἐμπιστοσύνη στὸ θέλημά Του. Ἄν ἐπιτρέψει ἁρρώστια νἂναι εὐλογημένο. Ἄν θέλει νὰ ἔχει ὑγεία, θἄχει τὸν λόγο Του. Γεννηθήτω τὸ θέλημα Του.
Αὐτὸ ποὺ προκύπτει ἀπὸ τὰ παραπάνω εἶναι ὅτι προσπαθοῦν οἱ κληρικοὶ νὰ κατεβάσουν τὸ ἐπίπεδο τῆς πίστεως. Νὰ χαμηλώσουν τὴν πίστι σὲ μιὰ ἀπλή ὑπακοὴ-ὑποταγὴ σὲ ἀνθρώπινες ἐντολὲς, νὰ τὴν κα΄νουν δηλαδὴ εἰδωλολατρεία, συκοφαντῶντας ὅσους ἔχουν κάποια πίστι ὅτι εἶναι φανατικοὶ καὶ ὅτι δὲν ἐνδιαφέρονται γιὰ τὴν ζωή, τὴν δική τους καὶ τῶν ἄλλων. Μοιάζουν μὲ τοὺς Συβαρίτες ποὺ ἀπὸ τὴν τρυφή καὶ τὴν μαλακία (δηλαδὴ τὴν δειλία, τὸν φόβο, τὴν ὑποχωρητικότητα, τὴν ἀτολμία καὶ ὅλα ὅσα ἐμπεριέχονται στὸν ὅρο αὐτό), ποὺ τοὺς ἔδερνε, εἶχαν χάσει τὴν φιλοτιμία καὶ τὴν ὀρμή πρὸς τὸ καλό, καὶ φυσιολογικὰ πλέον τοὺς φαινόταν ὅτι ὅσοι δὲν φοβοῦνται τὸν θάνατο μισοῦν τὴν ζωή (ὅτι δηλαδὴ λένε καὶ πράττουν, πλὴν τῶν κληρικῶν, καὶ οἱ πολιτικοί μας):
Ἀλλα Συβαρίταις μέν, ἐκτετηκόσιν ὑπὸ τρυφῆς καὶ μαλακίας τὴν πρὸς τὸ καλὸν ὁρμὴν καὶ φιλοτιμίαν, εἰκότως ἐφαίνοντο μισεῖν τὸν βίον οἱ μὴ φοβούμενοι τὸν θάνατον· ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΥ ΠΕΛΟΠΙΔΑΣ 1,6-7
Γεώργιος Κ. Τζανάκης Ἀκρωτήρι Χανίων 23.10.2020