ΝΕΑ ἤθη, κοσμικῆς νοοτροπίας,
εἰσέβαλαν στὴν Ἐκκλησία μας. Αὐτὸ ἀποδεικνύει ἡ στάση τῆς διοικούσας
Ἐκκλησίας, τῆς πλειοψηφίας τῶν Ἱεραρχῶν καὶ πάμπολλων κληρικῶν, στὴν
ἀντιμετώπιση τῆς «ἐπιδημίας» τοῦ κορωνοϊοῦ. Αὐτὸ ἐπισημαίνει ὁ ἀγωνιστὴς
κληρικὸς π. Ἀ. Γκοτσόπουλος, σὲ ἄρθρο του:
«Παλαιότερα σὲ περιόδους
ἐπιδημιῶν μὲ ἀσύγκριτα μεγαλύτερο δείκτη θανάτου στὸ γενικὸ πληθυσμὸ
[τοῦ κορωνοϊοῦ εἶναι μικρότερος τοῦ 0,0025 (=260 θάνατοι σὲ πληθυσμὸ
10.500.000, δηλ. 1 θάνατος ἀνὰ 40.000 πληθυσμοῦ!)] ἡ Ἐκκλησία μας
ἀξιοποιοῦσε τὰ ὅπλα τῆς Χάριτος ποὺ διαθέτει: λιτανεῖες εἰκόνων καὶ ἱ.
Λειψάνων, πρόσκληση γιὰ αὐστηρὴ νηστεία καὶ προσευχή, προφητικὸς λόγος
γιὰ μετάνοια, τακτικότερη συμμετοχὴ στὰ Μυστήρια κ.ο.κ. καὶ τὸ θανατικὸ
σταματοῦσε. Δυστυχῶς, τώρα ἡ Ἐκκλησία μας, μὲ τὴν Ἡγεσία Της νὰ
στερεῖται προφητικοῦ σθένους καὶ φρονήματος, αὐτοπεριορίστηκε στὸ
περιθώριο ἀναμένοντας τὶς συστάσεις τῶν “εἰδικῶν” ἀκόμα καὶ γιὰ τὰ
ζητήματα τῆς δικῆς Της ἐσωτερικῆς ζωῆς.
Κάποτε οἱ Πατέρες ἀγωνίζονταν
ἕως θανάτου γιὰ τὸ “οὐ βασιλέων ἐστὶ νομοθετεῖν τῇ Ἐκκλησίᾳ” (Ἰ.
Δαμασκηνοῦ, PG 94, 1233), σήμερα οἱ Ἱεράρχες μας παραιτήθηκαν τοῦ ρόλου
τους καὶ παρέδωσαν στοὺς “εἰδικούς”, ἀλλὰ ἀλιβάνιστους καὶ ἀνίδεους ἀπὸ
ἐκκλησιαστικὴ ζωή, τὸ δικαίωμα αὐτοὶ νὰ νομοθετοῦν ἀκόμα καὶ γιὰ τὰ
interna τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ!»! Συμφωνοῦμε ἀπόλυτα μὲ τὸν π.
Ἀναστάσιο καὶ τὸν συγχαίρουμε γιὰ τὸν (γενικότερο) ὁμολογητικὸ του λόγο!