Τή γενναιότητα τῶν στρατιωτῶν, τῶν ἀστυνομικῶν καί τῶν συνοριοφυλάκων νά ἀποκρούουν πολυάριθμους νέους 20 – 40 ἐτῶν, κάθε ἄλλο παρά ἐξαθλιωμένους πρόσφυγες, πού ἐπιτίθονταν μέ πέτρες, ξύλα, βόμβες μολότοφ τοῦ τουρκικοῦ στρατοῦ, ὑπό τήν καθοδήγηση Τούρκων στρατιωτῶν καί drones, κατά τῶν ἑλληνικῶν συνόρων;
Τήν αὐτοσυγκράτηση πού κατάφεραν νά ἐμπνεύσουν στούς ὁπλισμένους ἄνδρες μας οἱ ἡγέτες τους, ἔτσι ὥστε, παρότι τό νεανικό τους αἷμα «ἔβραζε» καί ἡ φιλοπατρία τους ξεχείλιζε, νά ὑπακούουν σέ τακτική μή πρόκλησης, τή στιγμή πού οἱ ἀπέναντί τους προκαλοῦσαν μέ πέτρες, βόμβες μολότοφ καί βρισιές στά ἑλληνικά;
Τήν ταχύτητα τῆς συνεργασίας τῆς πρώτης γραμμῆς μέ τά μετόπισθεν γιά τήν ἐξασφάλιση τῶν ἀναγκαίων;
Τή συμβολή κάθε κοινωνικῆς ὁμάδας μέ τό εἶδος καί τόν τρόπο πού μποροῦσε ἄμεσα νά προσφέρει; Εἴδαμε ἔτσι:
– Ἀγρότες τοῦ Ἔβρου ἀρχικά, καί ἀπό τήν ἑπόμενη μέρα καί ἀγρότες τῆς Ροδόπης, νά τοποθετοῦν τά ἀγροτικά τους μηχανήματα (τρακτέρ) στά ἀναχώματα μέ ἀναμμένους προβολεῖς, γιά νά βοηθοῦν στήν ὁλονύκτια φύλαξη τῶν συνόρων.
– Γυναῖκες σέ ὅλη τήν περιοχή νά μαγειρεύουν καί νά προσφέρουν φαγητό στούς ἀγωνιζόμενους.
– Προσωπικό τοῦ ΔΕΔΔΗΕ νά ἐργάζεται, χωρίς ρολόι, κάτω ἀπό ἀντίξοες συνθῆκες νά ὁλοκληρώσει ἐργασίες ἠλεκτροφωτισμοῦ σέ τμήματα τῶν συνόρων.
– Τόν Ὀργανισμό Σιδηροδρόμων νά παραχωρεῖ στό στρατό πλέγματα σιδηροτροχιῶν καί ἄλλο ὑλικό γιά νά ἐνισχυθεῖ ὁ “φράχτης” στόν Ἔβρο.
– Τόν δῆμο Ἀλεξανδρούπολης νά ἐξασφαλίζει δωρεάν ξενοδοχεῖο γιά ἀνάπαυση τῶν ἀστυνομικῶν.
– Τό Ἐπαγγελματικό Ἐπιμελητήριο Θεσσαλονίκης νά προσφέρει στό στρατό θερμικές κάμερες ἀξίας χιλιάδων εὐρώ.
– Τήν Ἕνωση Βιομηχανιῶν Βόρειας Ἑλλάδας νά προσφέρει μηχανήματα καί ἐργαλεῖα γιά τήν ἐπέκταση τοῦ “φράχτη”.
– Τήν Ἑλληνική Ἑταιρεία THEON SENSORS, ἀπό τίς κορυφαῖες στόν κόσμο στό εἶδος της, νά προχωρεῖ σέ δωρεά 25 μονοκυάλων νυκτερινῆς ὅρασης καί 5 θερμικές κάμερες μέ ὑψηλῆς τεχνολογίας αἰσθητῆρες, ἀξίας ἑκατοντάδων χιλιάδων εὐρώ.
– Τό πρωτοποριακό κατάστημα xtypato.com τῆς Θεσσαλονίκης νά προσφέρει 15 πανίσχυρους προβολεῖς καί 3 ὑπερσύγχρονες ρομποτικές κάμερες ὑψηλῆς ἀνάλυσης μέ νυχτερινή λήψη καί ἀνιχνευτή κίνησης.
– Τήν καταξιωμένη εὐρωπαϊκά ἑταιρεία Dasteri Systems τῶν Ν. & Γ. Δαστερίδη, νά δωρίζει στό στρατό 14 ἰσχυρούς προβολεῖς.
– Ἐργοστάσια συρματοπλέγματος στήν περιοχή τοῦ Ἔβρου καί στή Λάρισα νά προσφέρουν φορτηγά γεμάτα μέ χιλιάδων μέτρων συρματόπλεγμα καί ἄλλο στρατιωτικό ὑλικό πρώτης ἀνάγκης.
– Τήν φιλανθρωπική ὀργάνωση “ΑΠΟΣΤΟΛΗ” τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν σέ συνεργασία μέ τά Super Market “Μασούτης” νά παραδίδει γιά χρήση τῶν ἀνδρῶν πού ἐπιχειροῦν στά σύνορα μεγάλη ποσότητα κιβωτίων μέ ἀντισηπτικά.
Τό ἠθικό τῶν ἀνδρῶν τῆς πρώτης γραμμῆς, οἱ ὁποῖοι ἀδιαφοροῦσαν γιά τόν κόπο καί τόν χρόνο τῆς ἀπασχόλησής τους; Ἔλεγαν: «Δέν θέλουμε χρήματα, μόνο ὑλικοτεχνικό ἐξοπλισμό δῶστε μας».
Τό ἠθικό τῶν μονίμων κατοίκων τῆς περιοχῆς, πού ἔλεγαν στούς δημοσιογράφους: «Ἐμεῖς οἱ Ὀρεστιαδίτες τόν ἔχουμε φτύσει τό φόβο ἀπό τό 1923… Καί χαμογελᾶμε καί στόν ἄλλο, τόν γείτονα (τόν Τοῦρκο). Ἀλλά τό χαμόγελο δέ χαλαρώνει τή γροθιά». Καί ἄλλος: «Ζοῦμε στόν Ἔβρο ἡμέρες τοῦ 1987. Ἐδῶ ἐπικρατεῖ κλίμα ἐνθουσιασμοῦ καί συσπείρωσης κατά τοῦ προαιώνιου ἐχθροῦ τῆς πατρίδας».
Τήν ἐθνική εὐαισθησία τῶν Κυπρίων ἀδελφῶν μας, πού ἀπό τήν πρώτη στιγμή ἔστειλαν ἀπό τή Λάρνακα μηχανοκίνητη μονάδα τῆς Κυπριακῆς Ἀστυνομίας στήν Ἀλεξανδρούπολη;
Βεβαίως ὑπῆρξαν καί κάποιες, ἐλάχιστες φωνές τῆς ἀθηναϊκῆς ζωῆς οἱ ὁποῖες ἀποκαλοῦσαν τούς Ἐβρίτες πού ὑπερασπίζονταν τά σύνορα τῆς Πατρίδας μᾶς «Ναζίδες» καί «Φασίστες», τίς δέ καλύβες καί τίς βάρκες στό Δέλτα τοῦ Ἔβρου, ἀπό “μάτια” καί “αὐτιά” μας στά σύνορα, τίς ἔβλεπαν ὡς βίλες μέ πισίνες (!) καί ἄλλα παρόμοια. Σέ κάποια ἀπό αὐτές τίς φωνές ἕνας ἀκρίτης τῆς πρώτης γραμμῆς τοῦ Ἔβρου εὔστοχα ἔγραψε: «Ἐλᾶτε… νά μείνετε ἕνα μήνα σέ ἕνα σπίτι στίς Καστανιές. Καί τό βράδυ, ὅταν κλείνετε τό φῶς, στά 500 μέτρα νά ἀκοῦτε νά ἀλαλάζει τό ἐξαγριωμένο πλῆθος τῶν λαθρομεταναστῶν πού θέλει νά περάσει μέ τό ἔτσι θέλω τά σύνορά μας».
Ἐμεῖς, ἀδελφοί μας τοῦ Ἔβρου, σᾶς εὐχαριστοῦμε γιά τό μάθημα θυσιαστικῆς ἀγάπης πού μᾶς δώσατε! Κι ἄν σέ κάποιους ἀπό σᾶς ἔχει μείνει λίγη πίκρα ἀπό τήν μικρή ἀθηναϊκή παραφωνία, σᾶς θυμίζουμε τήν τελευταία στροφή ἀπό τό ποίημα “Χωριανοί” τοῦ Γ. Ἀθάνα:
Χώρια ἀπ’ τίς ἔγνοιες τῆς ζωῆς,
τούς χάρους τούς πικρούς,
μές στίς καρδιές μας
ἔχουμε παντοτινόν Ἀπρίλη.
Κι ὅσες τσουκνίδες βγαίνουνε
μονάχες στούς ἀγρούς
ἐκεῖ ξεμοναχιάζονται
πνιχτές στό χαμομήλι.
τ.
Περιοδικό «Ἡ Δράση μας»
Τεῦχος 579, ΜΑΪΟΣ-ΙΟΥΝΙΟΣ 2020