ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
Ἐφεσ. δ’ 25-32
Διὸ ἀποθέμενοι τὸ ψεῦδος λαλεῖτε ἀλήθειαν ἕκαστος μετὰ τοῦ πλησίον αὐτοῦ· ὅτι ἐσμὲν ἀλλήλων μέλη. ὀργίζεσθε, καὶ μὴ ἁμαρτάνετε· ὁ ἥλιος μὴ ἐπιδυέτω ἐπὶ τῷ παροργισμῷ ὑμῶν, μηδὲ δίδοτε τόπον τῷ διαβόλῳ. ὁ κλέπτων μηκέτι κλεπτέτω, μᾶλλον δὲ κοπιάτω ἐργαζόμενος τὸ ἀγαθὸν ταῖς χερσίν, ἵνα ἔχῃ μεταδιδόναι τῷ χρείαν ἔχοντι. πᾶς λόγος σαπρὸς ἐκ τοῦ στόματος ὑμῶν μὴ ἐκπορευέσθω, ἀλλ᾿ εἴ τις ἀγαθὸς πρὸς οἰκοδομὴν τῆς χρείας, ἵνα δῷ χάριν τοῖς ἀκούουσι. καὶ μὴ λυπεῖτε τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον τοῦ Θεοῦ, ἐν ᾧ ἐσφραγίσθητε εἰς ἡμέραν ἀπολυτρώσεως. πᾶσα πικρία καὶ θυμὸς καὶ ὀργὴ καὶ κραυγὴ καὶ βλασφημία ἀρθήτω ἀφ᾿ ὑμῶν σὺν πάσῃ κακίᾳ. γίνεσθε δὲ εἰς ἀλλήλους χρηστοί, εὔσπλαγχνοι, χαριζόμενοι ἑαυτοῖς καθὼς καὶ ὁ Θεὸς ἐν Χριστῷ ἐχαρίσατο ἡμῖν.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
Λκ. ς’ 24-30
Πλὴν οὐαὶ ὑμῖν τοῖς πλουσίοις, ὅτι ἀπέχετε τὴν παράκλησιν ὑμῶν. οὐαὶ ὑμῖν οἱ ἐμπεπλησμένοι, ὅτι πεινάσετε. οὐαὶ ὑμῖν οἱ γελῶντες νῦν, ὅτι πενθήσετε καὶ κλαύσετε. οὐαὶ ὅταν καλῶς ὑμᾶς εἴπωσι πάντες οἱ ἄνθρωποι· κατὰ τὰ αὐτὰ γὰρ ἐποίουν τοῖς ψευδοπροφήταις οἱ πατέρες αὐτῶν. Ἀλλὰ ὑμῖν λέγω τοῖς ἀκούουσιν· ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθροὺς ὑμῶν, καλῶς ποιεῖτε τοῖς μισοῦσιν ὑμᾶς, εὐλογεῖτε τοὺς καταρωμένους ὑμῖν, προσεύχεσθε ὑπὲρ τῶν ἐπηρεαζόντων ὑμᾶς. τῷ τύπτοντί σε ἐπὶ τὴν σιαγόνα πάρεχε καὶ τὴν ἄλλην, καὶ ἀπὸ τοῦ αἴροντός σου τὸ ἱμάτιον καὶ τὸν χιτῶνα μὴ κωλύσῃς. παντὶ δὲ τῷ αἰτοῦντί σε δίδου, καὶ ἀπὸ τοῦ αἴροντος τὰ σὰ μὴ ἀπαίτει.
ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
ΑΓΙΑ ΧΑΡΙΤΙΝΗ
Στίς 5 Ὀκτωβρίου ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ τήν μνήμη τῆς ἁγίας μάρτυρος Χαριτίνης. Ἡ ἁγία Χαριτίνη ἔζησε στούς χρόνους τοῦ ρωμαίου αὐτοκράτορα Διοκλητιανοῦ καί τοῦ κόμητα Δομετίου καί ἦταν δούλη κάποιου Κλαυδίου. Ὅταν ὁ κόμης Δομέτιος πληροφορήθηκε ὅτι ἦταν χριστιανή διέταξε τόν ἀφέντη της νά τοῦ τήν στείλη, γιά νά τήν ἐξετάση. Ὁ Κλαύδιος τότε παρόλο πού στεναχωρήθηκε τήν ἀπέστειλε. Ἡ ἁγία Χαριτίνη ὅταν παρουσιάσθηκε στόν Δομέτιο ὁμολόγησε μέ παρρησία τήν πίστη της, τότε, γιά νά τήν ταπεινώσουν τῆς ξύρισαν τά μαλλιά, τά ὁποῖα χάριτι Θεοῦ ξαναφύτρωσα ἀμέσως. Κατόπιν τῆς ἔβαλαν ἄνθρακες ἀναμμένους στό κεφάλι, τῆς τρύπησαν τούς μαστούς μέ σουβλιά, τῆς κατέκαψαν τά πλευρά καί τέλος τήν ἔρριξαν στήν θάλασσα. Ὅμως ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ τήν προστάτευσε ἀπό ὅλους τούς πειρασμούς. Γιά αὐτό τήν βασάνισαν στὸν τροχό καί τέλος τήν ἔσειραν πάνω σέ ἀναμμένα κάρβουνα. Πάλι ὅμως ἡ πρόνοια τοῦ Θεοῦ τήν προστάτεψε. Μετά τῆς ξερίζωσαν τά νύχια τῶν χεριῶν καί τῶν ποδιῶν της. Τέλος ὁ δικαστής διέταξε νά τήν κλείσουν σέ ἕνα πορνοστάσιο. Τότε ἡ ἁγία Χαριτίνη προσευχήθηκε πρός τόν Κύριο νά τήν φυλάξη ἀμόλυντη. Ἔτσι ἡ δούλη τοῦ Χριστοῦ παρέδωσε τήν τιμία ψυχή της στόν νυμφίο της Χριστό καί ἀξιώθηκε τῆς οὐρανίου μακαριότητας, τό δέ ἅγιο λείψανό της ὁ ἀφέντης της Κλαύδιος τό ἐνταφίασε μέ μεγάλες τιμές.