ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΜΕ ΑΝΔΡΙΚΗ ΕΝΔΥΜΑΣΙΑ – ΕΙΝΑΙ ΑΜΑΡΤΙΑ ΤΟ ΠΑΝΤΕΛΟΝΙ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ; ΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΘΑ ΤΗΝ ΠΑΡΕΤΕ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΕΠΙΣΚΟΠΟ ΠΟΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΠΟΙΜΝΙΟΥ ΤΟΥ ΚΑΙ ΔΕΝ ΚΟΛΑΚΕΥΕΙ ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΠΑΘΗ
Το
παντελόνι δεν είναι γυναικεία ενδυμασία· ας το ακούσουν οι ευσεβείς
κοπέλλες, που αγαπούν τον Θεό. Ο επίσκοπος Φλωρίνης π. Αυγουστίνος
δείχνει την αμαρτία αδιαφορώντας για τα σχόλια των επικριτών του.
Ακούστέ τον·
NEKPOΣ ΠEΦTΩ, ΑΛΛΑ TO EYΑΓΓEΛIO ΔEN TO ΠΑTΩ!
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΟΜΙΛΙΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ 1971
Eγώ δεν είμαι ούτε νομάρχης, ούτε διευθυντής σχολείου, ούτε επιθεωρητής. Eίμαι όμως επίσκοπος. Kαι ως επίσκοπος έχω ένα χώρο.
Δεν εξουσιάζω το σχολείο, ούτε
την νομαρχία, ούτε την εισαγγελία. Eξουσιάζω όμως εδώ μέσα. Nεκρός πέφτω
και το Eυαγγέλιο δεν το πατώ.
Mε γνωρίζετε πολύ καλά. Δεν ξέρω τί θα κάνης και τί θα πεις, αν εσύ που με ακούς απόψε γελάς.
Δεν με ενδιαφέρει πόσοι θα με σχολιάσουν στα καφενεία και θα πουν: Πάει
πάλι ο Kαντιώτης τρελλάθηκε. Αλλά πράγματα ζητά. Zητά οι γυναίκες μας
και τα κορίτσια μας να μην φορούν παντελόνια.
Δεν σε υπολογίζω, λέγε ότι θες. Ανοιξε το στόμα σου και πέταξε όσα
καβούρια και όσα φίδια θέλεις εναντίον μου. Δεν με ενδιαφέρει. Eγώ σας
λέγω ένα πράγμα. Eδώ μέσα στην Eκκλησία δεν θα επιτρέψω καμμιά γυναίκα
με παντελόνια.
Tώρα
που πλησιάζει το καλοκαίρι και θα αρχίση πάλι η βρωμιά να ξαπλώνεται
στην πόλη, δεν θα επιτρέψω εδώ στην εκκλησία καμμιά ασχήμια, κανένα
βδέλυγμα.
Eσύ κύριε που κοροϊδεύεις τον δεσπότη, αν αυτό το θεωρείς καλό, βγάλε το σακάκι σου και φόρεσε φουστάνια.
Απόσπασμα ομιλίας του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτη- Φλώρινα 13-3-1971.
_______________________
Ο Μητροπολίτης δείχνει τις θέσεις της Εκκλησίας για το παντελόνι, σε μια εποχή που το παντελόνι πρωτοέμπαινε στην ζωή των γυναικών. Λέει την αλήθεια, αδιαφορώντας για τα σχόλια και τις ειρωνείες των ανθρώπων.
Σήμερα που όλα
επιτρέπονται και κανένα στόμα ούτε θεολόγου ούτε παπά, ούτε επισκόπου
λέει την αλήθεια για το παντελόνι και οι γυναίκες -ακόμα και οι γριές-
δεν ξέρουν ότι η Αγία Γραφή λέει, ότι· «Ουκ έσται σκεύη ανδρός επί γυναικί, ουδέ μη ενδύσηται ανήρ στολήν γυναικείαν, ότι βδέλυγμα Κυρίω τω Θεώ σου έστι πας ποιών ταύτα», και μπαίνουν ακόμα και στους ναούς με το παντελόνι·
Ας ακούσουν· 1) Τι λέει ο επίσκοπος Φλωρίνης π. Αυγουστίνος για το παντελόνι, που το βλέπει από πνευματική σκοπιά και 2) Τι λένε οι γυναίκες της Γαλλίας που το βλέπουν από άλλη οπτική γωνία.
________________________
ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΡΛ΄ (130)
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ
ΦΛΩΡΙΝΗΣ, ΠΡΕΣΠΩΝ & ΕΟΡΔΑΙΑΣ
Εν Φλωρίνη τη 1η Μαρτίου 1971
ΠΡΩΤ. 536
ΑΡΙΘΜ. {
ΔΙΕΚΠ. 369
ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΜΕ ΑΝΔΡΙΚΗ ΕΝΔΥΜΑΣΙΑ
Επί τη είσοδω εις την Μεγάλην Τεσσαρακοστήν
και περί ασέμνως ενδυομένων
Π Ρ Ο Σ
Τον ευσεβή κλήρον και λαόν της καθ’ ημάς Ι. Μητροπόλεως
Με την χάριν του Θεού εισήλθαμεν εις την Αγίαν και Μεγάλην Τεσσαρακοστήν. Κατά την ωραίαν έκφρασιν του υμνωδού της Εκκλησίας, «το στάδιον των αρετήν ηνέωκται». Ήνοιξε το στάδιον των πνευματικών αγώνων δια την κατάκτησιν των αρετών. Εις τους αγώνας αυτούς, οι οποίοι αποβλέπουν εις τον δαμασμόν και την υποταγήν των αμαρτωλών επιθυμιών και παθών του ανθρώπου, εις την έξαρσιν του εν ημίν θεϊκού στοιχείου, εις την νίκην και εις τον θρίαμβον του πνεύματος κατά της σαρκος· εις τους αγώνας αυτούς, των οποίων δεν υπάρχουν άλλοι ευγενέστεροι και αγιώτεροι και ενδοξότεροι, καλούνται να λάβουν μέρος όλοι οι Ορθόδοξοι χριστιανοί. Καλούνται οι πτωχοί, αλλά και οι πλούσιοι. Οι αγράμματοι, αλλά και οι επιστήμονες. Οι άσημοι, αλλά και οι επίσημοι. Αι γυναίκες, αλλά και οι άνδρες. Οι νέοι, αλλά και οι γέροντες. Καλούνται να λάβουν μέρος εις τα ιερά αγωνίσματα της νηστείας, της προσευχής, της ελεημοσύνης, της μελέτης της Γραφής, της σιωπής και περισυλλογής, της προετοιμασίας δια την ιεράν εξομολόγησιν και την θείαν κοινωνίαν και της εν πνεύματι και αληθεία παρακολουθήσεως των ιερών ακολουθιών όλης της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, ιδιαιτέρως δε της Μεγάλης Εβδομάδος, κατά την οποίαν μνείαν ποιούμεθα των σεπτών παθών του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.
Αι ημέραι της Μεγάλης Τεσσαρακοστής είνε ημέραι πνευματικού πένθους, εσωτερικής συντριβής και κατανύξεως, δακρύων και αναστεναγμών, διότι αι αμαρτίαι μας οδήγησαν τον Χριστόν εις τον σταυρόν. Πρέπει την αγίαν αυτήν περίοδον να κάμωμεν θέμα βαθείας μελέτης την θεμελιώδη αλήθειαν της Πίστεως μας, την οποίαν 800 έτη προς της σταυρώσεως εξέφερεν ο προφήτης Ησαϊας· «ούτος (ο Χριστός) τας αμαρτίας ημών φέρει και περί ημών οδυνάται… Αυτός ετραυματίσθη δια τας αμαρτίας ημών… Τω μώλωπι αυτού ημείς ιάθημεν. Πάντες ως πρόβατα επλανήθημεν, άνθρωπος τη οδώ αυτού επλανήθη· και Κύριος παρέδωκεν αυτόν ταις αμαρτίαις ημών…
Εν τοις ανόμοις ελογίσθη· και αυτός αμαρτίας πολλών ανήνεγκε και δια τας αμαρτίας αυτών παρεδόθη» (Ησ. Κεφ. νγ΄). Τα προφητικά αυτά λόγια ωδήγησαν εις πίστιν και μετάνοιαν πολλούς απίστους και αμαρτωλούς. Πρέπει κανείς να είνε πεπωρωμένος και αναίσθητος, δια να μη αισθάνεται συγκίνησιν εκ των ανωτέρω λόγων του προφήτου. Όλοι είμεθα αμαρτωλοί και ένοχοι, και δι’ όλους παρεδόθη ο Χριστός εις θάνατον και υποφέρει το φρικτόν μαρτύριον του επί του σταυρού.
Συγκινητικός και πένθιμος είναι ο χαρακτήρ της Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Δι’ αυτόν τον λόγον απαγορεύονται κατά την περίοδον αυτήν και γάμοι και χοροί και διασκεδάσεις.
Ο Χριστός, χριστιανέ μου, βαδίζει προς το μαρτύριον. Και συ, αναίσθητος και ασυγκίνητος, γελάς και καγχάζεις και χορεύεις εξάλλους χορούς και πίνεις και μεθύεις και κυλίεσαι ως κτήνος εις τον βόρβορον της αμαρτίας; Ο βράχος του Γολγοθά συνεκινήθη και εσείσθη και αι πέτραι ερράγησαν και τα μνημεία ηνεώχθησαν και ο ηλιος εσκοτίσθη και τα σύμπαντα επένθησαν τον Υιόν του Θεού. Και συ αναισθητείς; Εψυχράνθη λοιπόν η αγάπη σου προς τον Χριστόν; Εξηράνθη και εξηφανίσθη παν ίχνος ευγενές εν τη καρδία σου; Σκληρότερος από τους λίθους έγινες; Παίζεις και συ, όπως οι Ρωμαίοι στρατιώται κάτω από τον σταυρόν;
Πένθιμος η Μεγάλη Τεσσαρακοστή. Όλη η ζωή του χριστιανού, όχι μόνον εις τας γενικάς γραμμάς, αλλά και μέχρι των λεπτομερειών, πρέπει να ρυθμίζεται και να διέπεται από το Πνεύμα. Πνευματοκίνητος πρέπει να είνε ο χριστιανός. Ουδεμία πτυχή της ζωής δύναται να παραμείνη εκτός της επιδράσεως του ηθικού νόμου, ως ούτος εκφράζεται εν τη Αγία Γραφή. Και εκ των ελαχίστων λεπτομερειών της καθημερινής ζωής φαίνεται κατά πόσον η ηθική διδασκαλία της Θρησκείας μας έχει επίδρασιν επί των ψυχών μας. Διότι και «στολισμός ανδρός και γέλως οδόντων και βήματα ανθρώπου αναγγέλει τα περί αυτού» (Σοφ. Σειρ. 19, 30).
Ορθώς ελέχθη, εξ αφορμής της εξάλλου εμφανίσεως της σημερινής νεότητος, ότι τα μακριά μαλλιά των νέων είνε έκφρασις του αναρχικού πνεύματος, το οποίον πνέει μεταπολεμικώς εις όλον τον κόσμον. Και δεν είνε μόνον τα μακριά μαλλιά, περί των οποίων τόσο θόρυβος εγένετο εις τας καθημερινάς εφημερίδας. Είνε και άλλαι εμφανίσεις και εκδηλώσεις. Μία εξ αυτών είνε και ο τρόπος, με τον οποίον σήμερον ενδύονται γυναίκες και άνδρες. Είνε τα στενά και «καμπάνες» πανταλόνια, είνε τα μίνι και τα σούπερ μίνι, είνε τα μάξι φορέματα, δια των οποίων οι άνδρες και αι γυναίκες νομίζουν, ότι προσελκύουν την προσοχήν του κόσμου και κατορθώνουν να θεωρούνται σύγχρονοι και όχι καθυστερημένοι άνθρωποι. Αδιαφορούν δε εάν, με τον άσεμνον και αλλόκοτον τρόπον αυτόν της εμφανίσεως των, που εκθέτει επί το ζωηρότερον και πονηρότερον τας σάρκας των, όχι μόνον τραυματίζουν το καλαισθητικόν αίσθημα και προκαλούν απαρέσκειαν και αηδίαν εις όσους έχουν ιδέαν τινά της αρμονίας και του κάλλους, αλλά και το κυριώτερον, τραυματίζουν το αίσθημα της αιδούς, η οποία είνε απαραίτητον στοιχείον της ηθικής και αξιοπρεπείας του ανθρώπου, εξάπτουν και διεγείρουν την φλόγα του σεξουαλικού πάθους εις αφάνταστον και αφόρητον βαθμόν, δια να μη μείνη εις την εποχήν μας νέος αμόλυντος.
Η δε διέγερσις του σεξουαλικού πάθους είνε δυστυχώς ο βαθύτερος σκοπός, εις τον οποίον αποβλέπουν οι εφευρέται της ασέμνου εμφανίσεως γυναικών και ανδρών, ως βεβαιώνουν όχι «φανατικοί» ιερείς και αρχιερείς, αλλά ψυχολόγοι, παιδαγωγοί και κοινωνιολόγοι του συγχρόνου κόσμου. Είνε εν εκ των πλέον καταπληκτικών σημείων των καιρών, πως μερικοί διεφθαρμένοι τύποι των Παρισίων, του Λονδίνου και του Χόλλυγουντ, επινοούντες και σερβίροντες τα πλέον αλλόκοτα και εξωφρενικά σχήματα, κατορθώνουν να συμπαρασύρουν ολόκληρον σχεδόν την ανθρωπότητα, ως να μεταπίπτη αποτόμως η ανθρωπότης εις παραφροσύνην και να μεταβάλλεται εις αγέλην, ως η αγέλη εκείνη των χοίρων των Γαδαρηνών, η οποία, καταληφθείσα υπό των δαιμονίων, ώρμησεν αμέσως κατά του κρημνού εις την λίμνην και επνίγη. Η μόδα έγινεν η δαιμονική θεότης της εποχής μας. Αυτής της θεότητος τας επιταγάς δέχεται και εκτελεί άνευ συζητήσεως και με απόλυτον ακρίβειαν η μωρανθείσα ανθρωπότης. Ενώ δια τας εντολάς του Θεού, τας κατά πάντα λογικάς και αποβλεπούσας εις την σωτηρίαν της, όχι μόνον την πνευματικήν, αλλά και την υλικήν, η μωρανθείσα ανθρωπότης μύριας προβάλλει αντιρρήσεις, και συνεχώς ευρίσκει τρόπους δια να καταπατή τας εντολάς, και να δικαιολογή και να επαινή τας παραβάσεις, και ν’ απειλή και να τρομοκρατή τους διαμαρτυρομένους. Οι διεφθαρμένοι και έξαλλοι αυτοί τύποι, οι θέλοντες την διάλυσιν της χριστιανικής ηθικής και ευπρεπείας, ομοιάζουν με τους ελεεινούς εκείνους ανθρώπους, οι οποίοι εξέδυσαν τον Χριστόν, τον ενέπαιξαν και γυμνόν τον εσταύρωσαν. Γυμνώνουν και αυτοί εκ νέου τον Χριστόν, τον εξευτελίζουν και τον σταυρώνουν.
Μία νέα εξωφρενικότης ως προς την ενδυμασίαν ενεφανίσθη τελευταίως εις τον τόπον μας. Νέαι, κατ’ απομίμησιν γυναικών των διεφθαρμένων κέντρων της Δύσεως, απέβαλον την γυναικείαν ενδυμασίαν – τα λείψανα της γυναικείας στολής- και ενεδύθησαν ανδρικήν ενδυμασίαν. Εφόρεσαν και αυταί πανταλόνια «καμπάνα». Και έτσι εμφανίζονται εις τους δρόμους, και εις τας κοσμικάς συγκεντρώσεις. Τολμούν δε να εισέρχωνται και εντός των ιερών ναών.
Αλλά θα ειπή τις· Είνε αμαρτία να ενδύεται η γυναίκα ανδρικά; Μάλιστα, κύριοι. Είνε αμαρτία. Διότι είνε παράβασις σαφούς διατάξεως του ηθικού νόμου. Εάν έχετε Αγίαν Γραφήν, ανοίξατε την και εις εν εκ των βιβλίων της, το Δευτερονόμιον, κεφ. κβ΄ στιχ. 5, θα ίδητε τι επιτάσσει ο Θεός (αν βεβαίως πιστεύετε εις τον Θεόν). Ιδού τι λέγει ο Θεός· «Ουκ έσται σκεύη ανδρός επί γυναικί, ουδέ μη ενδύσηται ανήρ στολήν γυναικείαν, ότι βδέλυγμα Κυρίω τω Θεώ σου έστι πας ποιών ταύτα». Με απλά λόγια· «Απαγορεύεται αυστηρώς να φορή η γυναίκα ανδρικά ενδύματα, καθώς και ο άνδρας γυναικείαν στολήν. Οποιοσδήποτε κάμνει τούτο, είνε σιχαμερός απέναντι Κυρίου του Θεού σου». Και η Εκκλησία, συμφώνως προς την θείαν διάταξιν, δια των Ιερών Κανόνων απαγορεύει αι γυναίκες να ενδύωνται ανδρικά και οι άνδρες γυναικεία και γενικώς οι άνθρωποι να μεταμφιέζωνται. Τους δε παραβάτας αναθεματίζει (Ιδε ΚΔ΄ και ΞΒ΄ Κανόνας ΣΤ΄ Οικουμενικής Συνόδου, ως και ΙΓ΄ Κανόνα της εν Γάγγρα Συνόδου).
Ψυχολογικαί παρατηρήσεις, αι οποίαι έγιναν εις άνδρας και γυναίκας, οι οποίοι ήλλαξαν την ενδυμασίαν των με ενδυμασίαν του άλλου φύλου, έρχονται να βεβαιώσουν, πόσον σοφή είνε η διάταξις του Δευτερονομίου. Άνδρες, που εφόρεσαν γυναικεία και εστολίσθησαν ως γυναίκες, υπέστησαν αλλοιώσεις και εις την φωνήν και εις το βάδισμα και εις τον καθόλου τρόπον του φέρεσθαι. Ήρχισαν να σκέπτωνται, να αισθάνωνται και να επιθυμούν ως γυναίκες. Εξετράπησαν εκ της φυσικής οδού εις την παρά φύσιν. Αγέλαι τοιούτων τύπων, που ζουν πλέον ως γυναίκες, υπάρχουν εις τας μεγαλοπόλεις του Δυτικού κόσμου, και μάλιστα της Αγγλίας. Το κράτος τούτο της Ευρώπης, ως γνωστόν, εψήφισε νόμον, ο οποίος – φρίξον, ήλιε, αναστέναξον, γη – επιτρέπει τον γάμον μεταξύ ανδρών εκ των οποίων ο εις, ως νεανίς κομψευόμενος, ασυστόλως δηλοί, ενώπιον του ληξιάρχου, οτι θα παίζη ρόλον γυναικός. Τερατώδης γαμική μίξις, καταβιβάζουσα τον άνθρωπον κατωτέρω των κτηνών, μεταξύ των οποίων ουδέν παράδειγμα παρά φύσιν μίξεως έχομεν. Διαφθορά Σοδόμων και Γομόρρας. Διαφθορά υπενθυμίζουσα το α κεφάλαιον της προς Ρωμαίους επιστολής. Αλλά η φρικώδης αυτή διαφθορά δεν επέρχεται αποτόμως. Ως βεβαιούν οι ψυχολόγοι, προηγούνται άλλαι επεξεργασίαι, συντελούμεναι εις το βάθος του ψυχικού κόσμου. Εν δε βήμα προς την τοιαύτην διαφθοράν αποτελεί και η αλλαγή της ενδυμασίας, της ανδρικής ενδυμασίας με γυναικείαν.
Αλλ’, ότι συμβαίνει εις τους άνδρας, που φορούν γυναικεία, συμβαίνει και εις τας γυναίκας, που φορούν ανδρικά. Και αυταί, χωρίς να αντιληφθούν τον ηθικόν κίνδυνον, προς τον οποίον φέρονται, συν τη αποβολή της γυναικείας ενδυμασίας αρχίζουν ν’ αποβάλλουν και την γυναικείαν συστολήν και ευπρέπειαν. Αρχίζουν και αυταί να σκέπτωνται, να αισθάνωνται και να επιθυμούν ως άνδρες. Τοιουτοτρόπως εκτρέπονται και πίπτουν και αυταί εις το βάραθρον παρά φύσιν παθών, περί των οποίων ομιλεί επίσης το α΄ κεφάλαιον της προς Ρωμαίους επιστολής.
Τώρα οπότε το κακόν εις τον τόπον μας ευρίσκεται ακόμη εις την αρχήν, είνε ανάγκη να ληφθούν μέτρα. Οι διευθυνταί των πάσης φύσεως σχολείων, ενισχυόμενοι δι’ εγκυκλίου των επιθεωρητών και του Υπουργείου της Παιδείας, να μην επιτρέψουν εις μαθητρίας να εμφανίζωνται με πανταλόνια, είτε εν τω σχολείω είτε έξω του σχολείου. Επίσης κατά τας χορευτικάς και θεατρικάς εκδηλώσεις επί τη ευκαιρία διαφόρων εορτών των σχολείων, αι μαθήτριαι να μη υποδύωνται ανδρικά πρόσωπα και να μη ενδύωνται με ανδρικάς στολάς. Οι προϊστάμενοι των διαφόρων κρατικών υπηρεσιών, ενισχυόμενοι και αυτοί με εγκυκλίους δημάρχων, νομαρχών,προέδρων δικαστηρίων και Υπουργείων, να απαγορεύσουν εις δακτυλογράφους και εις λοιπάς γυναίκας υπαλλήλους την προσέλευσιν εις τας υπηρεσίας των με πανταλόνια. Οι σύζυγοι ν’ απαγορεύσουν εις τας συζύγους. Οι αδελφοί εις τας αδελφάς. Και οι γονείς εις τας θυγατέρας των.
Ως επίσκοπος, απευθυνόμενος προς όλους τους χριστιανούς της επισκοπής μου, γονείς, αδελφούς, συζύγους, προϊσταμένους κρατικών υπηρεσιών και διευθυντάς σχολείων, ταύτα συνιστώ και κηρύττω, και εντόνως προτρέπω προς εφαρμογήν αυτών. Όσοι θέλουν, ακούουν την φωνήν του ποιμενάρχου, συμμορφώνονται και έχουν την ευλογίαν του Θεού. Όσοι δεν θέλουν, δεν βιάζονται υπό της Εκκλησίας. Ως παραβάται όμως θα υποστούν τας συνεπείας της περιφρονήσεως του νόμου του Θεού. Θα έλθη ημέρα, κατά την οποίαν θα κλαύσουν πικρώς επί των ερειπίων της ατομικής και οικογενειακής δυστυχίας.
Εκτός όμως οικιών και δρόμων και πλατειών και θεάτρων και κινηματογράφων και λοιπών κέντρων διασκεδάσεων και σχολείων και κρατικών καταστημάτων, υπάρχει και χώρος ιερός και απαραβίαστος. Είνε ο χώρος της δημόσιας λατρείας. Είνε οι ιεροί ναοί της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Εις τον χώρον αυτόν η Εκκλησία, κατά το σύνταγμα των Ιερών Κανόνων, έχει απόλυτον εξουσίαν. Και δύναται εις τον χώρον της να επιβάλλη απόλυτον τάξιν και ευπρέπειαν.
Ως επίσκοπος συναισθανόμενος τας ευθύνας μου γράφω την παρούσαν εγκύκλιον, επί τη εισόδω εις την Μεγάλην Τεσσαρακοστήν, και ανανεώνων και συμπληρώνων προγενεστέραν εγκύκλιον περί απαγορεύσεως εισόδου εις τους ιερούς ναούς ασέμνως ενδεδυμένων προσώπων (Ιδέ ημέτερον βιβλίον «Προς κλήρον και λαόν », σελ. 165 – 169) απαγορεύω να εισέρχωνται εις τους ναούς και γυναίκες ενδεδυμέναι με πανταλόνια, οιασδήποτε ηλικίας.
Γνωρίζω, ότι και η νέα εγκυκλιος θα προκαλέση αντιδράσεις. Αλλ’ όπως με την βοήθειαν του Θεού η τάξις και η ευπρέπεια επεβληθή εις όλους τους ναούς της Μητροπόλεως και ουδεμία ασέμνως ενδεδυμένη τολμά να εισέλθη εις τους ναούς, ούτω και τώρα θα επιβληθή η τάξις και η ευπρέπεια. Ουδεμία πανταλονοφόρος εις τον φοβερόν τόπον της λατρείας! Βδελύγματα εστώτα εν τόπω αγίω δεν θα ανεχθή ο επίσκοπος.
Παρακαλώ να έχουν τούτο υπ’ όψιν των όλαι και όλοι, προς αποφυγήν παραξηγήσεων. Δι’ αυτό και τυπώνω την παρούσαν εγκύκλιον εις χιλιάδας αντιτύπων, ώστε να λάβουν γνώσιν άπαντες.
Οι αιδεσιμότατοι εφημέριοι παρακαλούνται να διαφωτίζουν τον λαόν και παρακολουθούν αγρύπνως την εφαρμογήν της εγκυκλίου, συμφώνως προς τας δοθείσας εις αυτούς προφορικώς οδηγίας. Όχι βαναύσως, αλλ’ ευγενώς και σταθερώς θα επιβάλλεται εις τους ιερούς ναούς η τάξις και η ευπρέπεια.
Επί τούτοις ευχόμεθα να διέλθωμεν κλήρος και λαός με πνευματικότητα την Μεγάλης Τεσσαρακοστήν και ν’ αξιωθώμεν της χαράς και της αγαλλιάσεως της Αναστάσεως.
Διαπυρός προς Κύριον ευχέτης
† Ο Φλωρίνης, Πρεσπών & Εορδαίας
ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ
ΣΧΟΛΙΟ
- Σας
συγχαίρω για την παράθεση της μνημειώδους εγκυκλίου του μακαριστού π.
Αυγουστίνου Καντιώτη αναφορικά με την ενδυμασία των γυναικών. Ο
π. Αυγουστίνος δε μασούσε τα λόγια του για να φανεί αρεστός στο
ψευτοπροοδευτικό κατεστημένο που λυμαίνεται τη δημόσια ζωή αλλά κήρυττε
ανόθευτη την ευαγγελική και αγιοπατερική αλήθεια έναντι οιουδήποτε
τιμήματος. Αψηφούσε τις ειρωνείες και τα σκώμματα των κοσμικών ανθρώπων
και πρόβαλλε προς μίμηση ατόφιο το θέλημα του Θεού. Δυστυχώς στις μέρες
μας οι ταγοί της Εκκλησίας μας αμιλλώνται αλλήλους σε ψευτοπροοδευτισμό
και ανθρωπαρέσκεια όπως π.χ. μητροπολίτης της Πελοποννήσου που
χρηματοδότησε με χρήματα της μητρόπολης σχολική εκδρομή στο εξωτερικό.
Και να ήταν μόνο αυτό. Ποιος τολμά σήμερα να παρατηρήσει τα θρασύτατα
γύναια για την αισχρότατη και χυδαία ενδυμασία τους ακόμη και μέσα στους
ιερούς ναούς όπου τελεσιουργούνται μυστήρια; ΄Τρέμουν οι ποιμένες μας
τις ειρωνείες και την απαξίωση των διεφθαρμένων συνανθρώπων μας και
ποιούν την νήσσαν. Δειλοί και ανθρωπάρεσκοι. Ευτυχώς υπάρχουν και σήμερα
κορίτσια με αξιοπρέπεια και πνευματικότητα που απορρίπτουν το δαιμονικό
παντελόνι και την αισχρή μίνι φούστα και ομολογούν την πίστη τους στο
Χριστό. Ναι, περί ομολογίας πρόκειται εν μέσω γενεάς μοιχαλίδος και
διεστραμμένης. Και δυστυχώς σε κάποιες ενορίες που ποδηγετούνται από
κοσμικόφρονες κληρικούς αμνηστεύονται τα πάντα εξ αιτίας του
ψευτοπροοδευτικού κόμπλεξ. Ας δοξάσουμε το Θεό γιατί το συντηρητικό
πνεύμα του π. Αυγουστίνου αποτελεί την κατευθυντήρια γραμμή πολλών
κοριτσιών στη σημερινή ελεεινή εποχή.
ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΣ