Να ορίσεις μία ώρα την ημέρα ή την νύχτα και να λέγεις την ευχούλα, μία προς μία λέξη και να την κατανοείς.
Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον με, Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον με…
Έτσι να λες την ευχούλα και μετά πάροδο, αναλόγως της καθαρότητας σου και αναλόγως του ζήλου σου, το πρώτον το οποίον θα συναντήσεις είναι η χαρά.
Η χαρά θα σου φέρει προθυμίαν περισσότερην να λέγεις περισσότερες φορές την ευχούλα και η ευχούλα θα σου φέρει περισσότερη χαρά και μεγαλύτερη.
Μέσα σου θα αναλάμψει άλλη χαρά την οποία μέχρι τώρα δεν γνωρίζεις, άλλη λαμπρότητα, άλλη ωραιότητα, άλλη γλυκύτητα.
Και αυτά δεν είναι τίποτα, ένα πετραδάκι στην ακροθαλασσιά…
Είναι άλλα πολύ μεγαλύτερα που θα αισθανθείς λέγοντας την ευχούλα.
Τότε θα δεις τί είναι εκείνα τα πνευματικά, τα ανεκλάλητα, αυτός ο Παράδεισος ο οποίος από αυτήν την ζωή τον προαισθάνεσαι, προγεύεσαι…