ΙΧΘΥΣ: Ιησούς Χριστός Θεού Υιός Σωτήρ

▼

Κυριακή 5 Ιουλίου 2020

ΚΙ ΕΓΩ ΚΑΝΩ YOGA;


τοῦ Ἰωάννου Μηλιώνη, ἐκπαιδευτικοῦ, μέλους τῆς Π.Ε.Γ.
Τὸ email μᾶς τὸ ἔστειλε ἡ Βικτωρία. Καὶ γιὰ νὰ μὴν μένουν ἀπορίες στὸν ἀέρα, ἡ Βικτωρία ἔχει διακονήσει ἐπὶ χρόνια ὡς Γραμματεὺς στὰ γραφεῖα τῆς Π.Ε.Γ. καὶ μετὰ τὴν ἀποχώρησή της συνεχίζει νὰ μᾶς παραστέκεται ὅταν μπορεῖ.
Ἀλλὰ, ἄς ἀφήσουμε τὰ «οἰκογενειακά» μας κι ἄς ἐ­πα­νέλ­θου­με ἐπὶ τοῦ προκειμένου.
Τὸ email λοιπόν, ἦταν τὸ ἑξῆς: «Καλησπέρα κ. Γιάννη. Θὰ σᾶς στείλω κάτι ποὺ πέτυχα τυχαία στὸ ἴντερνετ, ψάχνοντας γιὰ κάτι ἄλλο, ποὺ ἐνδιαφέρει τὴν Π.Ε.Γ. Δυστυχῶς ἔχει σὰν θέμα γιόγκα γιὰ παιδιά· εἶναι ἀπὸ ἕνα βιβλίο ποὺ κυκλοφορεῖ μὲ τὸν τίτλο: Κι ἐγὼ κάνω YOGA, Εἶδος: Παιδικὴ λογοτεχνία, Ἐκ­δό­σεις: Πρώτη Ὕλη, 2019»[1].
Ὅπως καταλαβαίνετε, μᾶς ζώσανε τὸ φίδια, καθὼς τὸ τί ἀ­φο­ρᾶ στὰ παιδιὰ εἶναι -ἢ μᾶλλον θὰ ἔπρεπε νὰ εἶναι...- τὸ μεῖζον θέμα καὶ ἡ προτεραιότητα κάθε ἄλλης ἐνασχόλησης καὶ φροντίδας, καθὼς ὅλοι γνωρίζουμε ὅτι ὅποιος δηλητηριάσει τὰ παιδιά, δηλητηριάζει τὴν ἀνθρωπότητα καὶ ἡ Νέα Ἐποχὴ τοῦ Ὑδροχόου -ὅπως ἐξ ἄλλου κάθε σκοτεινὴ προσπάθεια- στοχεύει κατ' ἐξοχὴν στὰ παιδιά.
Σπεύσαμε λοιπὸν νὰ ἐντοπίσουμε τὴ νέα αὐτὴ ἀθλιότητα.
Ἡ περὶ οὐ ὁ λόγος ἱστοσελίδα ἀνῆκε σὲ κάποιον φορέα ποὺ αὐ­το­τι­τλο­φο­ρεῖ­ται «Art Harbour» (Λιμάνι τῆς Τέχνης) κι αὐ­το­προ­βάλ­λε­ται μὲ τὰ στοιχεῖα «Πολιτισμός, Ταξίδι, Ἔκθεση, Βι­βλι­ο­πω­λεῖ­ο».
Περαιτέρω ἔρευνα μᾶς ἀποκάλυψε καὶ τὴν ἰδιοκτήτρια τοῦ φορέα, δημοσιογράφο καὶ ἐκδότρια τοῦ «artharbour.gr», κ. Ἐ­λί­ζα Σουφλὴ ἡ ὁποία αὐτοχαρακτηρίζεται μὲ τὸ παρακάτω κείμενο: «Μὲ ἕνα πτυχίο Νομικῆς καὶ αἰώνια ἀφοσίωση στὸν χῶρο τῶν Γραμμάτων καὶ τῶν Τεχνῶν μοιράζω τὸν χρόνο μου με­τα­ξὺ Ἑλλάδας & ἐξωτερικοῦ. Μουσική, Χορός, Κινηματογράφος, Λογοτεχνία εἰσέβαλαν στὴ ζωή μου σὲ μικρὴ ἡλικία καὶ διαμόρφωσαν αὐτὸ ποὺ εἶμαι σήμερα! Θὰ μὲ πετύχεις νὰ κάνω βόλτες μὲ τὴ σκυλίτσα μου τὴ Σάββυ, στὸ λεωφορεῖο χωμένη σ' ἕνα βιβλίο ἢ μπροστά σε μία ὀθόνη μὲ πὸπ κὸρν στὴν ἀγκαλιὰ ἢ κάπου νὰ ἀγναντεύω τὴ θάλασσα. Ὅταν γράφεις νιώθεις γιὰ λίγο ἀθάνατος... Γι' αὐτὸ προσπαθῶ νὰ γράφω πολύ. Τὸ λιμάνι τῶν Τεχνῶν εἶναι τὸ σπίτι μου. Καλῶς Ἦρθες στὸ A­RT.h­a­r­b­o­ur!»[2].
Καὶ θὰ μοῦ πεῖτε προφανῶς: Καὶ τί μᾶς ἐνδιαφέρουν οἱ ἐ­ξάρ­σεις τῆς παραπάνω κυρίας, τὰ σκυλιά της, τὰ βιβλία της καὶ τὸ «πῶς τὴ βρίσκει» γενικά; Ἡ ἀπάντηση εἶναι: Πιστεύετε ὅτι μιὰ παρουσίαση αὐτοῦ τοῦ ἐπιπέδου προϊδεάζει πρὸς τὴ μέριμνα, τὴ φροντίδα, τὴν εὐθύνη σωστῆς διαπαιδαγώγησης τοῦ παι­διοῦ; Πολὺ μᾶλλον ὅταν ἡ ἴδια ὁμολογεῖ ὅτι «ἡ yoga μπῆκε στὴ ζωή μου πρὶν ἀπὸ ἀρκετὰ χρόνια. Τὸ γυμναστήριο ποὺ πήγαινα εἶχε προγράμματα yoga τὰ βράδια ἀργὰ καὶ εἶπα νὰ δοκιμάσω. Ἔτσι, στὴν πρώτη φορὰ κιόλας, κατάλαβα ὅτι αὐτὴ ἡ πρα­κτι­κὴ ἦρθε στὴ ζωή μου γιὰ νὰ μείνει. Ἡ σχέση μου μὲ τὴ yoga πέρασε ἀπὸ πολλὰ στάδια· ἄλλοτε ἦταν μέρος τῆς κα­θη­με­ρι­νό­τη­τάς μου καὶ ἄλλοτε ἔνιωθα ὅτι ἤθελα νὰ κρατήσω μία ἀ­πό­στα­ση. Ἕνα πολὺ βασικὸ συστατικό τῆς yoga, ὅμως, ἔμενε πάντοτε μαζί μου καὶ μὲ ἀκολούθησε καὶ συνεχίζει νὰ μὲ ἀκολουθεῖ: οἱ ἀ­να­πνο­ές»;
Καὶ ἡ διαφήμιση τῆς καταστροφικῆς γιὰ τὸν ἄνθρωπο πρα­κτι­κὴ συνεχίζεται: «Λοιπόν, τί λές; Μήπως ἦρθε ἡ ὥρα νὰ ἐντάξεις κι ἐσὺ τὴ Yoga στὴ ζωή σου; Μιὰ καλὴ ἰδέα θὰ ἦταν νὰ δοκιμάσουμε μὲ τοὺς λιλιπούτειους φίλους μας κάποιες ἀπὸ τὶς στιγ­μὲς yoga ποὺ προτείνει αὐτὸ τὸ βιβλίο!».
Καὶ συνεχίζει ἡ δημοσιογράφος: «Ὅταν διάβασα τὸν τίτλο τοῦ βιβλίου “Κι ἐγὼ κάνω Yoga” ἀνάμεσα στὰ email τοῦ Art.harbour ἀναρωτήθηκα τί μπορεῖ νὰ σημαίνει. Ἡ εἰκόνα μιᾶς οἰ­κο­γέ­νειας στὴ στάση τοῦ Δέντρου μὲ ἔκανε νὰ χαμογελάσω. Αὐτὸ τὸ βιβλίο ἤθελα νὰ εἶναι μέρος τῆς βιβλιοθήκης μου. Ἤθελα μὲ μεγάλη ἀνυπομονησία νὰ δῶ τί ἔχει νὰ μοῦ πεῖ καὶ κυρίως, πῶς ἡ Delia Hernandez καὶ ἡ Sara Meteos σκόπευαν νὰ παρουσιάσουν τὴ yoga, στὰ μικρὰ παιδιά! Στὴν ἀρχὴ θεώρησα ὅτι κάτι τέτοιο εἶναι φυσικὰ ἀδύνατον. “Μα τὰ παιδιὰ εἶναι Παιδιά!”, σκέφτηκα, “θέλουν τρέξιμο, κρυφτό, κυνηγητό, πῶς θὰ μπορέσουν νὰ ἀ­γα­πή­σουν τὴ yoga;”. Ἀρκοῦσαν λίγες ὧρες ἀ­νά­γνω­σης, ὥστε γρήγορα νὰ καταλάβω πῶς ἡ Delia Hernandez θέλει νὰ ἐντάξει ὁλόκληρη τὴν οἰκογένεια στὴ φιλοσοφία τῆς yoga πέρα ἀπὸ τὴν ἄθληση, μὰ περισσότερο ὡς πρὸς τὴ θεραπευτική της δράση στὴν ψυχὴ καὶ τὴν καρδιά. Περιγράφοντας 10 στιγ­μὲς γιόγκα, 10 πρακτικὲς ποὺ μπορεῖ νὰ ἐνσωματώσει μία οἰ­κο­γέ­νεια στὴν καθημερινότητά της μὲ σκοπὸ νὰ βελτιώσει τὴν ἐπικοινωνία μεταξύ τῶν μελῶν, νὰ ἐνδυναμώσει τοὺς δεσμούς της καὶ φυσικὰ νὰ δώσει μικρὲς νότες χαρᾶς στὴ ζωὴ ἐντὸς καὶ ἐκτὸς σπιτιοῦ».
Ὅπως λοιπὸν ὁμολογεῖται ἀνωτέρω, τὸ μυστικό, τὸ κλειδί, τὸ κόλπο γιὰ νὰ «ἀγαπήσουν» τὰ παιδιὰ τὴ γιόγκα εἶναι νὰ τὴν διδαχθοῦν ἀπὸ τὰ βρεφικὰ ἀκόμη χρόνια τους ἀπὸ τοὺς ἴδιους τούς γονεῖς τους· κι εἶναι σημαντικὴ ἡ προσπάθεια ποὺ καταβάλλεται ἀπὸ τοὺς κύκλους ποὺ προωθοῦν τὴ γιόγκα στὴ χώρα μας καὶ στὸ ἐξωτερικὸ νὰ πείσουν νεαροὺς γονεῖς ποὺ κάνουν γιόγκα νὰ συμπεριλαμβάνουν στὶς ἀσκήσεις καὶ τὰ παιδιά τους καὶ μάλιστα ὅσο μικρότερα, τόσο καλύτερα[3]. Τί κι ἂν ἡ «Ἕνωση Γιόγκα» (American Yoga Association) στὶς Η.Π.Α. ἐ­ξέ­δω­σε προειδοποιήσεις ποὺ ἀναφέρουν ὅτι παιδιὰ κάτω τῶν 16 ἐτῶν ποὺ ἀσκοῦν γιόγκα κινδυνεύουν καθὼς ἀν­τι­με­τω­πί­ζουν ἀναπτυξιακὰ προβλήματα λόγω τῆς πίεσης ποὺ ἀσκοῦν οἱ στάσεις τῆς γιόγκα (asanas) στοὺς ἀδένες τοῦ σώματος[4].
Κι ἡ διαφήμιση συνεχίζεται ἀκάθεκτη: «Ἤξερες ὅτι μπορεῖς νὰ δοκιμάσεις yoga μὲ τὸ παιδὶ ἢ τὰ παιδιά σου; Φυσικὰ καὶ μπορεῖς! Στάσεις ὅπως ὁ πολεμιστής, ἡ κόμπρα, τὸ δέντρο, τὸ βουνό, ἀλλὰ καὶ μέθοδοι ἀναπνοῆς, ὅπως ἡ ἀναπνοὴ τοῦ ἀστεριοῦ μᾶς ὑπενθυμίζουν πῶς ἡ yoga μπορεῖ νὰ γίνει ἀσχολία μικρῶν καὶ μεγάλων καὶ νὰ πάρει μακριὰ τὶς ἐντάσεις, τὶς ἀπογοητεύσεις καὶ τὰ ἀρνητικὰ συναισθήματα. Ἡ μικρούλα Βέρα καθοδηγεῖ τὸν ἀναγνώστη σὲ μία βόλτα μέσα στὴν οἰκογένειά της καὶ τὶς δικές τους στιγμὲς yoga! Ἡ yoga βοηθᾶ τὴν ἴδια καὶ τὸν μικρό της ἀδερφό, τὸν Ματέο, νὰ βελτιώσουν τὴν ἐπικοινωνία τους καὶ μὲ ὁδηγὸ τὴν ἠρεμία, ἀλλὰ καὶ τὸ παιχνίδι, νὰ μάθουν νὰ λύνουν τὶς διαφορές τους μὲ ἀγάπη, νὰ ἐκφράζουν τὰ συναισθήματά τους, καὶ νὰ ἀπολαμβάνουν τὴν κάθε στιγμὴ ὄχι μόνο στὸ σπίτι, ἀλλὰ καὶ στὸ ἐξωτερικὸ περιβάλλον, μόνοι τους καὶ μὲ τοὺς γονεῖς τους. Μία ἀπὸ τὶς βασικὲς ἀρχὲς τῆς yoga εἶναι “ἀγάπα τὸν ἑ­αυ­τό σου, ὅπως εἴναι” καὶ αὐτὸ τὸ πολὺ σημαντικὸ μήνυμα τῆς ἀ­πο­δο­χῆς μποροῦμε νὰ περάσουμε στὰ παιδιά. “Πάνω ἀπ’ ὅλα, ἀπολαμβάνουμε, διασκεδάζουμε, νιώθουμε καὶ ἀναπνέουμε… μα­ζί.” Ἡ συγγραφέας, Dalia Hernandez, ἂν καὶ ἐργάζεται στὸν τομέα τοῦ marketing, ἀγάπησε τόσο πολὺ τὴ yoga ποὺ δὲν ἔμεινε στὴν ἄσκηση αὐτῆς, ἀλλὰ προχώρησε στὴ διδασκαλία της καὶ γρήγορα κατάλαβε ὅτι αὐτὸ ποὺ τὴν ἕλκυε περισσότερο ἦταν ἡ yoga γιὰ παιδιά. Σύντομα, λοιπόν, ἵδρυσε τὸ Hippy Kids Yoga & τὸ La Caza Magica del la Calma. Καὶ τὰ δύο φυσικὰ ἀφοροῦν τὴν προσέγγιση τῆς yoga ἀπὸ τὰ παιδιά. Δὲν ἄργησε ἔτσι νὰ γεννηθεῖ ἡ ἰδέα γιὰ ἕνα βιβλίο σχετικὰ μὲ τὸ ἴδιο θέμα. Η Hernandez ἀπευθύνεται σὲ παιδιὰ καὶ γονεῖς. Οἱ τελευταῖες σελίδες τοῦ βιβλίου της εἶναι ἀφιερωμένες σὲ ἕναν “ὁδηγὸ γιόγκα” γιὰ γονεῖς, ἐνῶ ἀκολουθοῦν σημαντικὲς συμβουλὲς ἐπὶ τοῦ θέματος. Πῶς μποροῦμε νὰ διαμορφώσουμε ἕναν χῶρο κατάλληλα γιὰ αὐτὸν ἀκριβῶς τὸν σκοπό; Ποιὰ εἶναι τὰ κατάλληλα ροῦχα γιὰ μικροὺς καὶ μεγάλους; Καὶ ποιὲς οἱ ἰδανικὲς συνθῆκες πρακτικῆς τῆς Yoga στὸ σπίτι; Στὸ τέλος παρουσιάζεται μία σειρὰ ἀπὸ στάσεις yoga καὶ ἀσκήσεις ἀναπνοῶν, ποὺ μποροῦν νὰ ἀποτελέσουν τὴν ἀρχὴ γιὰ νὰ ἐν­τά­ξεις κι ἐσὺ στὴ δική σου καθημερινότητα αὐτὴν τὴν ὠφέλιμη συνήθεια! Στὴν εἰκονογράφηση τῆς Sara Meteos κυριαρχοῦν τὰ ζεστὰ καὶ ζωηρὰ χρώματα, οἱ φιγοῦρες εἶναι ἀκριβῶς ὅπως θὰ φανταζόμουν τὶς φιγοῦρες ἑνὸς βιβλίου ποὺ μιλᾶ γιὰ τὴ εὐ­ερ­γε­τι­κὴ δύναμη τῆς yoga: στὰ πρόσωπά τους ἀποτυπώνεται ἡ χαρὰ τῆς στιγμῆς, ἡ ἰσορροπία, κάτι ποὺ λείπει ἀπὸ τὰ πρόσωπα τῶν περισσότερων ἀνθρώπων στὶς μέρες μας».
Δὲν θὰ προσπαθήσουμε νὰ ἀναιρέσουμε τὰ ὅσα «λαμπερὰ» καὶ «ἐκθαμβωτικὰ» παρουσιάζει ἡ δημοσιογράφος στὴν προ­σπά­θειά της νὰ προμοτάρει τὸ ἀπαράδεκτο αὐτὸ συγγραφικὸ ἀνοσιούργημα. Ἕνα μόνο σημεῖο θὰ ὑπογραμμίσουμε καὶ θὰ ἀφήσουμε τοὺς ἀγαπητοὺς ἀδελφοὺς νὰ ἐξάγουν μόνοι τά συμπεράσματά τους. Πρόκειται γιὰ τὴν ἀνωτέρω δήλωση: «Μία ἀπὸ τὶς βασικὲς ἀρχὲς τῆς yoga εἶναι “ἀγάπα τὸν ἑαυτό σου, ὅπως εἴναι” καὶ αὐτὸ τὸ πολὺ σημαντικὸ μήνυμα τῆς ἀ­πο­δο­χῆς μποροῦμε νὰ περάσουμε στὰ παιδιά». Τί θὰ ἔλεγαν γι' αὐτὴ τὴ τοποθέτηση ἄνθρωποι πού προσπαθοῦν νὰ ζοῦν ἐκ­κλη­σι­α­στι­κά; Ἕνα μᾶς μένει: Νὰ προφυλάξουμε τὰ παιδιά· νὰ τὰ θωρακίσουμε μὲ κάθε τρόπο καὶ νὰ μὴν ξεχνοῦμε αὐτὸ ποὺ εἶπε ὁ Κύριός μας: Καὶ ὃς ἂν σκανδαλίσῃ ἕνα τῶν μικρῶν τούτων τῶν πιστευόντων εἰς ἐμέ, καλόν ἐστιν αὐτῷ μᾶλλον εἰ περίκειται λίθος μυλικὸς περὶ τὸν τράχηλον αὐτοῦ καί βέβληται εἰς τὴν θάλασσαν (Μάρκ. 9, 42).
Τὰ περιεχόμενα τοῦ ἐν λόγω ἄρθρου ἐκφράζουν θέσεις ἐκ­κλη­σι­α­στι­κὲς καὶ ἀντιαιρετικὲς καὶ δὲν ἔχουν τὴν πρόθεση νὰ προσβάλουν τὴν τιμὴ καὶ τὴν ὑπόληψη κανενός, τὶς ὁποῖες δηλώνουμε ὅτι σεβόμεθα δεόντως.