Θά 'πρεπε νά μισήσω κάποιον ἐπειδή ἐναντιώνεται στήν Ὀρθόδοξη πίστη, κι ἄν ναί ποιόν; Τά "μεγάλα κεφάλια" πού πῆραν τήν ἀπόφαση ἤ ὅλους τούς πιστούς; Ἤ μήπως θά 'πρεπε νά μήν ἀποζητῶ τό κακό τους, ἀλλά τό ἀκριβῶς ἀντίθετο. Νά προσεύχομαι στόν Κύριο νά τούς συγχωρέσει καί νά ἀλλαξοπιστήσουν. Μέ κάποιο θαυματουργό τρόπο νά μετανοήσουν ὅλοι γιά τίς πράξεις τους πρίν νά εἶναι ἀργά;
Καί γενικότερα, ἄν ὁποιοσδήποτε ἐναντιωθεῖ στήν Ἐκκλησία, νά τοῦ γυρίσω τήν πλάτη καί νά τόν ἀφήσω στήν τύχη του ἤ νά κάνω μιά ἀπελπισμένη προσπάθεια νά τόν σώσω, νά τόν φέρω στή σωστή κατεύθυνση, ὄντας σάν Χριστιανός τό φῶς καί τό ἄλας τῆς γῆς ὅπως μᾶς εἴχατε πεῖ;
Τά ρωτάω ὅλα αὐτά κυρίως γιατί κάποιοι ἀπό τόν κοινωνικό μου περίγυρο πραγματικά «μισοῦν» ἀλλοδαπούς, Μωαμεθανούς, ναρκομανεῖς καί νιώθω μέσα μου πώς δέν εἶναι ὀρθή αὐτή ἡ νοοτροπία. Γιά ἄλλη μιά φορά θά χρειαστῶ τήν καθοδήγησή σας σέ ἕνα θέμα πού μέ διχάζει καί δέ μπορῶ νά κατανοήσω. Σᾶς εὐχαριστῶ προκαταβολικά γιά ὅποια προσπάθεια ἐνδεχομένως κάνετε γιά νά μέ φέρετε λίγο πιό κοντά στούς στόχους μου.
Καλό Παράδεισο!
----------------------
Ἀγαπητό μου παιδί,
Ἀκοῦμε στίς εἰδήσεις ὅτι ἔπιασε ὁ πόνος τούς πολιτικούς μας καί τούς ἐκκλησιαστικούς μας ἠγέτες (πατριάρχες, αρχιεπισκόπους, μητροπολίτες κ.ἄ.) γιά τήν Ἁγια-Σοφιά (γιά τούς πολιτικούς καί θρησκευτικούς ἠγέτες τῶν ξένων κρατῶν ἀπαξιῶ νά ἀναφερθῶ). Προσωπικά, ἴσως τό θεωρήσεις παράξενο, ἀλλά δέ νοιώθω κάτι τό ιδιαίτερο γι’αὐτό το συγκεκριμένο γεγονός. Θά προσπαθήσω νά σοῦ ἐξηγήσω γιατί.
Α. Ἔχουμε μιλήσει ἀρκετές φορές γιά τούς πνευματικούς νόμους. Μελετώντας τήν ἐκκλησιαστική μας ἱστορία, τήν ἱστορία τῆς Πατρίδας μας καί κυρίως τά γεγονότα τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, ἐξάγουμε ἀβίαστα τό ἐξῆς συμπέρασμα: ὅταν ὁ λαός τοῦ Θεοῦ ἀπομακρύνεται ἀπό Αὐτόν, τότε ὁ Θεός ὡς Πατέρας ἐπιτρέπει, γιά τήν παιδαγωγία τοῦ λαοῦ του, νά ἐμπλακεῖ σέ πολέμους, νά αἰχμαλωτιστεῖ, νά γίνουν σεισμοί, καταποντισμοί, λοιμοί (ἀρρώστιες), λιμοί (πεῖνες), πυρκαγιές (ὅπως πέρυσι στό Μάτι), κλπ. Ὁ κόσμος, ὅμως, ἐπειδή τό δικό του μάτι του «βλέπει κοντά», ὅλα αὐτά τά θεωρεῖ εἴτε ὡς συνέπειες πολιτικο-οικονομικο-κοινωνικῶν γεγονότων, εἴτε σάν φυσικά φαινόμενα.
Β. Πρίν τήν ἄλωση τῆς ὡραιοτέρας Πόλης τῶν Πόλεων, ἐπικρατοῦσε ἡ γενική ἀποστασία τοῦ λαοῦ ἀπό τόν Θεό. Ὁ Ἐπίσκοπος Φλωρίνης Αὐγουστῖνος Καντιώτης, εἶχε πεῖ σέ ὁμιλία του: «Πράγματι ἡ Πόλις καὶ μαζί της ἡ Βυζαντινὴ αὐτοκρατορία ἔπεσε γιὰ τὶς ἁμαρτίες τῶν κατοίκων της». Ἡ τότε ἐποχή ἦταν πανομοιότυπη μέ τήν πρό τοῦ Νῶε ἐποχή, κατά τήν ὁποία, ὅπως γράφει χαρακτηριστικά ἡ Π. Διαθήκη, οἱ ἄνθρωποι ἔγιναν σάρκες. Δηλαδή, τό μόνο πού τούς ἔνοιαζε, ἦταν τί θά φᾶνε, τί θά πιοῦνε, πῶς θά γλεντήσουν, καθώς καί οἱ σαρκικές διαστροφές. Καί πῶς φθάνουμε σ’ αὐτή τήν κατάσταση; Ὅταν νοθεύουμε τήν Πίστη μας, γιά τήν Ὁποία, τόσοι καί τόσοι ἅγιοι μαρτύρησαν γιά νά τήν κρατήσουν καθαρή!
Γ. Σοῦ θυμίζουν, παιδί μου, κάτι ὅλα αὐτά, συγκρινόμενα μέ τή σημερινή μας ἐποχή; Καί σήμερα ἔχουμε γενική ἀποστασία ἀπό τόν Θεό. Ἡ Πίστη μας πολεμεῖται, νοθεύεται ἀπό δικούς μας, ὀρθοδόξους κληρικούς, ἡ ἁμαρτία βρίσκεται στό ἀπώγειό της καί ἡ κοινωνία μας στά βάραθρα τῆς γῆς! Γίναμε σάρκες· ὅπως μᾶς τονίζουν σύγχρονοι ἅγιοι Γέροντες (π.χ. ὁ μακαριστός Γέροντας Ἐφραίμ ὁ Ἀριζονίτης): ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες βλασφημοῦμε τόν Χριστό καί τήν Παναγία μας, σκοτώνουμε τά παιδιά μας μέ τίς ἐκτρώσεις, καί πέσαμε μέ τά «μούτρα» στά σαρκικά ἁμαρτήματα (παρά φύσιν, ὁμοφυλοφιλίες, πορνεῖες, μοιχεῖες, προγαμιαῖες σχέσεις, κλπ). «’’Οἱ ἁμαρτίες ἐλαττώνουν φυλές’’, λέει η Αγία Γραφή».
Δ. Ὁ Θεός, μέ τήν ἀγάπη καί τήν παιδαγωγία του, στοχεύει, μέ ὅλα αὐτά πού ἐπιτρέπει νά γίνονται, νά μᾶς ὁδηγήσει στή σωτήρια μετάνοια. Γιά σκέψου, ἐάν μᾶς ἔδινε τήν Ἁγια-Σοφιά, σήμερα τί θά κάναμε; Θά τήν κλείδωναν λόγω κορωναϊοῦ οἱ ἐπίσκοποί μας, θά πήγαινε νά ἐκκλησιαστεῖ τό 2-3% μόνο τῶν πιστῶν, θά ἔβαζαν μέσα αἱρετικούς γιά νά συμπροσευχηθοῦν καί συλλειτουργήσουν μαζί τους, θά εἰσερχόμασταν ἀσεβῶς ἐνδεδυμένοι, ἄντρες καί γυναῖκες, οἱ πολιτικοί θά «πατοῦσαν πόδι» μόνο στήν περίοδο τῶν ἐκλογῶν γιά το «θεαθῆναι», κλπ., κλπ. Τί λές, μᾶς ἀξίζει ἡ Ἁγια-Σοφιά; Δέν εἶναι ὑποκριτικές οἱ περισσότερες φωνές, ἐκτός αὐτῶν ποῦ ὁμιλοῦν γιά μετάνοια; Μετάνοια, πρῶτα, δική μου, δική σου.
Ε. Πρέπει νά ἀγαπᾶμε ὅλους τούς συνανθρώπους μας, ἐχθρούς καί φίλους, χωρίς τό «ὑποτίθεται». Καταλαβαίνω γιατί τό βάζεις, κι ἔχεις δίκαιο. Αὐτή ὅμως, εἶναι ἡ ἐντολή τοῦ Κυρίου μας. Εἴδαμε ὅτι ἐμεῖς φταῖμε πού χάσαμε τήν Πόλη, λόγῳ τῶν ἁμαρτιῶν μας. Αὐτοί θά λέγαμε, ὅτι ἔγιναν ὄργανα τοῦ Θεοῦ γιά νά μᾶς ξυπνήσουν ἀπό τό λήθαργο τῆς ἁμαρτίας καί νά μᾶς παρακινήσουν σέ μετάνοια. Ὅταν πλησιάσουμε καί ἀγαπήσουμε τόν Θεό, τόν Χριστό μας πού μᾶς ἀγόρασε μέ τό ἅγιο Αἷμα Του καί ἐμεῖς καθημερινά τόν ξανασταυρώνουμε, τότε, νά εἶσαι σίγουρος, ὅτι μ’ἕνα νεῦμα τοῦ Θεοῦ, θά ἐξαφανιστοῦν ὅλοι αὐτοί πού ἔχουν κακό σκοπό.
Στ. Ὅπως πολύ σωστά γράφεις, πρέπει νά προσευχόμαστε γιά ὅλους αὐτούς, νά τούς συγχωρέσει καί νά τούς φωτίσει ὁ Θεός· τό ἴδιο καί ἐμᾶς. Γράφεις ἐπίσης, «ἄν ὁποιοσδήποτε ἐναντιωθεῖ στήν Ἐκκλησία, νά τοῦ γυρίσω τήν πλάτη καί νά τόν ἀφήσω στήν τύχη του ἤ νά κάνω μιά ἀπελπισμένη προσπάθεια νά τόν σώσω, νά τόν φέρω στή σωστή κατεύθυνση». Νά διευκρινίσουμε, ὅτι Ἕνας εἶναι ὁ Σωτήρας, ὁ Ἰησοῦς Χριστός. Ἐμεῖς γινόμαστε τά ὄργανά Του, καί νά μήν ξεχνᾶμε ὅτι τό πρόβλημα βρίσκεται στήν δική μας «κερκόπορτα», ἀπό τήν ὁποία ἐπιτρέπουμε νά εἰσέλθει ὁ διάβολος μέ ὅλα τά ἐπακόλουθα. Γιά νά γίνουμε «φῶς καί ἄλας τῆς γῆς», πρέπει πρώτα νά ἐνωθοῦμε μέ Αὐτόν πού εἶναι τό Φῶς καί τό Ἄλας. Πῶς θά γίνει αὐτό; Νομίζω ξέρεις: μέσῳ τῆς ἐξομολόγησης, τῆς Θείας Κοινωνίας, μελέτης Ἁγίας Γραφῆς, τῆς προσευχῆς καί γενικά τῆς πνευματικῆς ζωῆς καί, ἀπαραιτήτως, ἑνός ἔμπειρου πνευματικοῦ ὁδηγοῦ. Ὁ ἅγιος Παΐσιος ἔλεγε, ὅτι ἄν εἴμασταν πραγματικοί Χριστιανοί, ὅλοι οἱ μωαμεθανοί στή Θράκη θά μεταστρέφονταν στόν Χριστό. Τώρα πού βλέπουν τούς χριστιανούς νά εἶναι χειρότεροι ἀπ’ αὐτούς, πῶς νά ἀλλάξουν; Ὁ κόσμος καί ὅλοι μας θέλουμε τό παράδειγμα καί ὄχι καλά λόγια μόνο.
Ζ. Φθάνοντας στίς τελευταῖες σειρές τοῦ ἐρωτήματός σου, θεωρῶ ὅτι ὀρθά νοιώθεις ὅτι δέν χωρᾶ τέτοιου εἴδους μῖσος στήν καρδιά τοῦ Χριστιανοῦ. Καί γράφω «τέτοιου εἴδους», διότι ἀπό τό ἄλλου εἴδους μῖσος πρέπει νά ἔχουμε ἄφθονο. Ποιό εἶναι τό «ἄλλο εἶδος»; Εἶναι τό μῖσος πρός τήν ἁμαρτία, πρός τήν αἵρεση. Ἀγαποῦμε τούς ἁμαρτωλούς, ἀγαποῦμε τούς αἱρετικούς, ἀλλά μισοῦμε τήν ἁμαρτία καί τήν αἵρεση! Αὐτά μᾶς διδάσκουν οἱ ἅγιοι Πατέρες. Προσευχή γιά ὅλους. Πληγωμένες ψυχές εἶναι, εἴμαστε· δέν ξέρουμε τί ἀγῶνα κάνουν, τί ἔχουν περάσει, τί ἔχουν ζήσει στή ζωή τους. Ἐμεῖς πού τά ἔχουμε ὅλα, πῶς μποροῦμε νά τούς κατακρίνουμε; Πίσω ἀπό ἀνθρώπους ναρκομανεῖς, κρύβονται διαλυμμένες οἰκογένειες, βία στό σπίτι, ἐγκαταλελειμμένα παιδιά... πρέπει νά τούς μισοῦμε ἤ νά τούς ἀγαπήσουμε μέ ὅλη μας τήν καρδιά καί νά τούς ἔχουμε στήν προσευχή μας;
Η. Ὅσο γιά τούς ἀλλοδαπούς καί γενικότερα τούς μωαμεθανούς, πού καί αὐτοί εἶναι ὁ «πλησίον» μας, νά μή ξεχνᾶμε πῶς καί αὐτοί πολλές φορές εἶναι θύματα ἐκμετάλλευσης, καί ἐπιπλέον τό ἐπιτίμιό μας, ὁ κανόνας μας, ἡ τιμωρία μας ἀπό τόν Θεό γιά ὅλα αὐτά πού εἴπαμε. Τί λέει στήν Π.Δ.; Λόγῳ τῆς ἀποστασίας τοῦ λαοῦ ἀπό τόν Θεό, «ὁ Θεός θά ὑψώσῃ σημεῖον εἰς τά μακράν εὑρισκόμενα ἐχθρικά εἰδωλολατρικά ἔθνη καί θά σφυρίξῃ, ἵνα ἀκουσθῇ ἀπό λαούς εὑρισκομένους εἰς τό ἄκρον τοῦ κόσμου, ἵνα προσέλθουν. Καί νά! ἔρχονται ἐκεῖνοι ταχύτατοι, ὡς νά ἔχουν πτερά.» (Ἠσαΐας 5, 26). Ὅλα εἶναι ξεκάθαρα καί ὅλα ἐξαρτῶνται ἀπό ἐμᾶς, ἄν γυρίσουμε στόν Θεό, θά ἔχουμε εὐλογίες· ὅσο ἀπομακρυνόμαστε θά ζοῦμε σέ ἕνα χάος. Γνωρίζουμε ὅτι μιά χούφτα Ἕλληνες κάνουν «θαύματα», ὅπως τό 1821 καί τό 1940. Ἄν ἔχουμε μαζί μας τόν Θεό, δέ φοβόμαστε κανέναν!
Θ. Γιά ὅλα αὐτά πού ἐξήγησα παραπάνω, δέν νοιώθω ιδιαίτερη στεναχώρια γιά τό γεγονός τῆς προσευχῆς. Θλίβομαι βέβαια, πού ὅλα αὐτά τά χρόνια ἡ Ἁγια-Σοφιά καί ἡ Πόλη βρίσκεται ὑπό ξένη κατοχή. Ἔχω ἐπισκεφθεῖ ὅλα αὐτά τά ἁγιασμένα μέρη, τά ὁποία κάποια στιγμή, ὅπως λένε οἱ προφητεῖες, θά ξαναγίνουν δικά μας. Ἡ «Πόλις τῶν ὀνείρων μας», ξέρεις πότε ἀλώθηκε; Ὅταν, λίγους μῆνες πρίν τήν ἄλωση, συλλειτούργησαν στήν Ἁγια-Σοφιά ὀρθόδοξοι μέ Λατίνους, αἱρετικούς παπικούς δηλαδή καί μαγάρισαν τήν Πίστη μας. Τελικά, καί ἐνῶ ὁ Μωάμεθ ἤθελε νά ἐγκαταλείψει τήν πολιορκία, εἶδαν οἱ Τούρκοι ἕνα φῶς νά ἐγκαταλείπει τόν περικαλλή ναό τῆς τοῦ Θεοῦ Σοφίας καί τήν Πόλη, καί κατάλαβαν ὅτι ὁ Θεός τήν ἐγκατέλειψε!
Δέ ξέρω παιδί μου, ἐάν σέ βοήθησα· γιά ὁποιαδήποτε διευκρίνιση, εἶμαι στή διάθεσή σου!
(μᾶς στάλθηκε μέ ἠλεκτρ. ταχυδρομεῖο)
(μᾶς στάλθηκε μέ ἠλεκτρ. ταχυδρομεῖο)