Ένα
από τα πανίσχυρα εργαλεία ομογενοποίησης των ανθρώπων και ιδιαίτερα των
νέων, είναι ασφαλώς και η μόδα. Μέσω αυτής καθορίζονται τα πάντα. Τι θα
φορέσουμε, τι θα δούμε, που θα πάμε, τι θα ακούσουμε, πως θα
διασκεδάσουμε, πως θα συμπεριφερθούμε, πως θα σκεφθούμε! Ελέγχει τα πάντα, περνά στη νεολαία οτιδήποτε θελήσει!
Έχουμε δει πολλές φορές τους άλλους (ή και τον εαυτό μας!) να υιοθετούν
έναν αλλόκοτο τρόπο εμφάνισης, ακόμη δε και συμπεριφοράς, που μας …
τρομάζει!
Τζιν,
δερμάτινα, καρφιά, τούφες πολύχρωμες, μίνι φούστες, άφθονο τζελ,
βραχιόλια, χαϊμαλιά, κονκάρδες, μπλούζες με διάφορες … θεϊκές μορφές
πάνω τους, αρβύλες, αλλόκοτα κουρέματα και χτενίσματα, τέτοια…
Όλα
τούτα δεν είναι τίποτ’ άλλο τελικά, παρά η μόδα που μας λάνσαραν
επιτηδευμένα τα ΜΜΕ, οι διαφημίσεις, το μάρκετινγκ, ο κινηματογράφος, η
μουσική που ακούμε!
Στα
πλαίσια αυτά, και μέσα από το ύψος της φούστας που ανεβοκατεβαίνει,
όπως και των τακουνιών και των μαλλιών, των φαρδιών-στενών ρούχων, των
διαρκώς μεταβαλλόμενων χρωμάτων, σχεδίων, αξεσουάρ, μακιγιάζ, αρωμάτων
κ.λπ., έρπει πλείστες φορές η προκλητικότητα, η χυδαιότητα, το αλλόκοτο,
το εξεζητημένο, το αμαρτωλό!
Εξάλλου η λέξη «μόδα» προέρχεται απ’ το λατινικό «modus»,
που σημαίνει «τρόπος». Είναι, δηλαδή, ο τρόπος που ντύνεσαι, που
χτενίζεσαι, που φέρεσαι, που κινείσαι, που δρας και που αντιδράς! Κι
ακόμη ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζεις τη ζωή!
Σύμφωνα με μιάν άλλη εκδοχή, η λέξη «μόδα» προέρχεται απ’ τη φράση «alamode», που σημαίνει «σύμφωνα με το γούστο της ημέρας»!
Με την έννοια αυτή υπήρχε πάντοτε, σε κάθε κοινωνία και στις πλέον
αρχέγονες, αφού πάντοτε υπήρχε το γούστο της εποχής. Μόνο που σήμερα με
την βιομηχανοποίηση των πάντων, τη δράση των πολυεθνικών, την κυριαρχία
των ΜΜΕ κ.λπ., έχουμε κυριολεκτικά το συνεχώς διαμορφούμενο αλλά και
μεταβαλλόμενο γούστο της ημέρας!
Ένα γούστο που το κατασκευάζουν καθημερινά οι σχεδιαστές, οι μόδιστροι,
οι πανίσχυροι (κι αυτοί!) οίκοι μόδας, οι πολυεθνικές του ενδύματος,
των καλλυντικών κ.λπ. για να αυξάνουν συνεχώς τις πωλήσεις και τα κέρδη
τους και για να ανανεώνουν τα αποθέματά τους! Γιατί, τι δουλείες θα
έκαναν όλοι αυτοί, αν π.χ. τα ρούχα μας τα φορούσαμε ας πούμε για 3-4
χρόνια;
Η μόδα είναι έτσι κατασκευασμένη, για να είναι παροδική!
Ως μια συνήθεια της … ώρας! «Ο θρίαμβος της επιπολαιότητας», όπως λένε.
Έρχεται για να παρέλθει. Τις πιο πολλές φορές μάλιστα, μοιάζει με
τυφώνα που φθάνει παντού γοργά, ισοπεδώνει ό,τι βρει στο πέρασμά του και
φεύγει ευθύς, αφήνοντας παντού συντρίμμια! Τροφοδοτείται δε από τη
φιλαρέσκεια και τη ματαιοδοξία που μας διακρίνει. Την ακολουθούμε ακόμη κι αν κάποτε γινόμαστε … γελοίοι!
Έγραψε περιοδικό ευρείας κυκλοφορίας: «Μόδα
δεν είναι μόνον οι επιδείξεις, οι κολεξιόν και το συνολάκι που θέλουμε
να αγοράσουμε, αλλά και η καλοστημένη παράσταση της βιομηχανίας των
ρούχων, που επιβάλλει τους κανόνες και τις επιταγές της σε εκατομμύρια
ανθρώπους»
Απ’ τη στιγμή που η μόδα μπορεί να περάσει ό,τι θέλει στην κοινωνία, να
μας αλλάζει καθημερινά την εμφάνιση, τις αξίες, τις αντιλήψεις, τις
ιδέες, τα γούστα, τις απόψεις, τη ζωή, σαφώς δε και τη σκέψη, κι όλα
αυτά όποτε κι όπως θελήσει, γιατί δεν είναι ένα πανίσχυρο εργαλείο της
«διεθνούς των πονηρών» για να «ελέγχει» αλλά και να ομογενοποιεί τη νέα
γενιά;
Ασφαλώς
και θα είμαστε άνθρωποι της εποχής μας, παιδιά… Απ’ το σημείο αυτό
όμως, ως εκείνο που ακολουθούμε τη μόδα χωρίς κρίση και λογική, χωρίς
μέτρο και όρια, αποδεχόμενοι οτιδήποτε κάθε φορά μας σερβίρει, ακόμη κι
αυτό το γελοίο, το παρανοϊκό, το ανήθικο, το αποκρουστικό, το
προκλητικό, το αμαρτωλό, η διαφορά είναι τεράστια.
Συνεπώς δεχόμαστε μόνο ό,τι δεν μας εκθέτει, δεν αντίκειται στο ήθος
και τις αρχές μας, το σεμνό και ταυτόχρονο το σύγχρονο. Αυτό θαρρώ πως
είναι και το μέτρο. Ο βαθμός που θα την ακολουθούμε. Εσείς τι λέτε;