ΕΙΠΕ κάποτε ο αββάς Σισώης με παρρησία·
«Θάρρος· να, έχω τριάντα χρόνια που πια δεν παρακαλώ τον Θεό για τις αμαρτίες μου, αλλά αυτό προσεύχομαι·
“Κύριε, Ιησού, φύλαξέ με από τη γλώσσα μου”.
Και ως τώρα, κάθε μέρα, πέφτω εξ αιτίας της και αμαρτάνω».
leimwnas