Ο αθλητής είναι ο πρωταγωνιστής των γεγονότων!
Ο θεατής απλώς παρακολουθεί παθητικά τα δρώμενα!
Ο αθλητής χαίρεται με τον αγώνα του, ευχαριστείται με τους κόπους του!
Ο θεατής «απολαμβάνει» την παρακολούθηση του αγώνα των άλλων!
Ο αθλητής βρίσκεται στο επίκεντρο όλων!
Ο θεατής στο περιθώριο όλων των δραστηριοτήτων!
Ο αθλητής είναι γνωστός και επώνυμος!
Ο θεατής άγνωστος, χαμένος κυριολεκτικά στο πλήθος!
Ο αθλητής είναι πάντοτε ο ένας, ο συγκεκριμένος, ο φτασμένος!
Ο θεατής είναι στοιχείο της μάζας που κάποτε λειτουργεί και με την ψυχολογία του όχλου εκείνης της στιγμής!
Χωρίς αθλητές δεν θα υπήρχε ούτε αυτή η προσπάθεια, η άμιλλα, ο αγώνας!
Χωρίς θεατές απλώς θα έλειπε η … οχλαγωγία!
Απ’ τον αθλητή παίρνει αξία ακόμη και ο τόπος, γι αυτό και λέγεται «στίβος»!
Για τον θεατή υπάρχουν μόνο οι … αναπαυτικές κερκίδες!
Για να γίνει κανείς αθλητής, πόσα δεν απαιτούνται!
Για να γίνει κανείς θεατής δεν χρειάζεται απολύτως τίποτε! Καμμία προϋπόθεση! Κανένα κριτήριο!
Γι αυτό και η θέση του αθλητή είναι για τους λίγους, για τους αγωνιστές!
Ενώ η θέση του θεατή είναι για όλους!
Λοιπόν, ναι στο στίβο! Ναι, στους αγώνες! Ναι, στους αθλητές!
Κ. Γ. Π.