Ἡ ψυχή σου, τήν ὁποία ὄντας ἐπάνω στόν σταυρό, παρέδωσες στόν Πατέρα σου, ἄς μέ ὁδηγήση πρός ἐσένα μέ τή χάρι σου.
Δέν ἔχω καρδιά, πού νά θλίβεται γιά τήν ἀναζήτησί σου, δέν ἔχω μετάνοια, δέν ἔχω κατάνυξι, οὔτε δάκρυα, τά ὁποῖα ἐπαναφέρουν τά τέκνα στήν δική τους πατρίδα.
Δέν ἔχω, Δέσποτα, δάκρυ παρακλητικό· σκοτίσθηκε ὁ νοῦς μου ἀπό τήν ματαιότητα τοῦ κόσμου καί δέν μπορεῖ νά ἀτενίση πρός ἐσένα μέ πόνο· ψυχράθηκε ἡ καρδιά μου ἀπό τό πλῆθος τῶν πειρασμῶν καί δέν μπορεῖ νά θερμανθῆ μέ τά δάκρυα τῆς ἀγάπης πρός ἐσένα.
Αββά Ἰσαάκ τοῦ Σύρου, Λόγοι Ἀσκητικοί
Ἀπόδοσις στήν Νεοελληνική ὑπό Βενεδίκτου Ἱερομονάχου Ἁγιορείτου
Ἀπόδοσις στήν Νεοελληνική ὑπό Βενεδίκτου Ἱερομονάχου Ἁγιορείτου