"Τὸν δὲ φόβον ὑμῶν οὐ μὴ φοβηθῶμεν, ουδ' οὐ μὴ ταραχθῶμεν. Ὅτι μεθ' ἡμῶν ὁ Θεός"
(ακολουθία Μ. Αποδείπνου).
"Ευσεβείς" άρχοντες,
μέρες τώρα στις Εκκλησιές μας ψάλλουμε το "μεθ' ἡμῶν ὁ Θεός".
Ξέρω, δεν σας λέει κάτι. Όμως, όλοι οι πιστοί το ψάλλουμε με πολύ
ενθουσιασμό και ακράδαντη πίστη, ριζωμένη βαθιά μέσα μας. Σε απλή
μετάφραση, θέλω να σας πω ότι, οι τρεις αυτές λεξούλες σημαίνουν ότι
είστε ένα μεγάλο ολοστρόγγυλο ΜΗΔΕΝ μπροστά
στον Παντοδύναμο Θεό μας. Μείνετε σπίτι σας. Εμάς θα μας βρείτε στις
Εκκλησιές μας. Μην στενοχωριέστε και μην το βασανίζετε. Θα κάνουμε
Μεγάλη Εβδομάδα και Ανάσταση και χωρίς τις ολιγόλεπτες φιγούρες σας
στους τηλεοπτικούς δέκτες.
Άγιοι Αρχιερείς,
το 1-0 υπέρ του Κράτους δεν "γύρισε". Σεβόμαστε τις αποφάσεις σας. Μα, δεν είναι καιρός για μετριοπάθειες. Ή πιστεύουμε και κηρύττουμε και βιώνουμε το "μεθ' ἡμῶν ὁ Θεός" ή
... το κουβεντιάζουμε φιλολογικά. Επικρατούν, δυστυχώς, τα μισόλογα του
τύπου: "και αν ... μα... αλλά... ίσως… μην το ένα ...μην το άλλο..."
Συχωρέστε με, μα ή θα είμαστε συνεπείς στα όσα κηρύττουμε από άμβωνος
περί Θεού, και θα στεκόμαστε στο ύψος που απαιτούν οι περιστάσεις ή ...
θα αυτοαναιρούμαστε, ως ανειλικρινείς μάλιστα. Έξω υπάρχει (αν δεν
έφθασε στα αυτιά σας) πολλή οργή από το "κεκλεισμένων των θυρών". Οι
πιστοί δεν είναι τα "απόπαιδα", ούτε ανήκουν σε άλλη "κάστα", για να μη
συμμετέχουν εντός του Ι. Ναού. Πώς θα κάνει ο παπάς την επιλογή των
πιστών που θα έχουν το "προνόμιο" εισόδου; Θα βγει χαμογελαστός ο
Αρχιερέας ή ο Ιερέας από την Θ. Λειτουργία του Πάσχα. Τι θα πει στους μη προνομιούχους,
στους "ἁπ΄ έξω"; Κάνετε υπομονή και υπακοή; Και του χρόνου; Και αν δεν
προφθάσει ο καϋμένος ο κοσμάκης; (δεν υπάρχει μόνο ο Κορωνοϊός ως αιτία
θανάτου).
Αγαπητέ συνεφημέριε,
βρήκες
τρόπους να λειτουργήσεις, διώχθηκες, σπιλώθηκες και συκοφαντήθηκες από
δημοσιογραφίσκους, λειτούργησες με τον φόβο του περιπολικού. Έως πότε
παπά μου; Έως πότε θα κρύβεσαι ή θα λουφάζεις σε ένα Ορθόδοξο
δημοκρατικό κράτος εν έτει 2020;
Όχι,
παπά μου. Δεν θα έρθει ποτέ η ώρα που ένας λαϊκός (είτε αστυνομικός,
είτε υπουργός, είτε Πρωθυπουργός) θα μας αναστείλει πλήρως... το είναι
μας. Κανείς λαϊκός δεν θα υπάρξει, που θα μας πει να κρεμάσουμε το
πετραχήλι μας. Που θα ξηλώσει "την στόφα μας". Δεν είναι στο χέρι τους.
Ακόμη, δεν θα έρθει ποτέ η ώρα που ο κάθε βασιλιάς (βλέπε τον κάθε
πολιτικό και τοπικό άρχοντα και τον κάθε αντισυνταγματικό νόμο) θα είναι
ανώτερος, έστω και από τον τελευταίο παπαδάκο, σαν του λόγου μου.
Θυμήσου τα λόγια του Αγίου Κοσμά "αν
είναι ένας παπάς και ένας βασιλιάς και έχω μόνο μια πολυθρόνα, θα βάλω
τον παπά να καθίσει στην πολυθρόνα, και ας μείνει όρθιος ο βασιλιάς".
Παπά μου, σήκω από την πολύθρόνα που σε καθίσανε, γιατί τα αγαπημένα
προβατάκια της Ενορίας σου, "δεν σηκώνουν" να μην κάνουν Πάσχα. Τώρα σε
χρειάζονται έτι και έτι, μετά δεν θα σε χρειάζονται τόσο. Μετά θα
σε ελέγξουν... και θα έχουν δίκιο.
Πιστέ Χριστιανέ μου,
όταν
είπα στην παπαδιά μου ότι "παίζει" να κάνω Πάσχα πίσω από της φυλακής
τα σίδερα, μου απάντησε κατά λέξη: "Τιμή μου και καμάρι μου. Θα προσέχω
εγώ τα 5 (ανήλικα) παιδιά μας". Σε ρωτώ, τι περιθώρια έχω να πράξω
αλλιώς; Αγαπητέ Ενορίτη, εφημερεύω ξεχωριστά και για σένα, όπως
εφημερεύει και ο γιατρός και ο φαρμακοποιός και άλλοι. Υπάρχει μια
σπουδαία διαφορά και πολλοί περισσότεροι λόγοι ανάγκης που "υποχρεούμαι"
να εφημερεύω ξεχωριστά για σένα. Δεν με ενδιαφέρει μόνο η σωματική
υγεία σου, που και για αυτήν εύχομαι σε κάθε Θ. Λειτουργία στην
Προσκομιδή και σε κάθε Ακολουθία (και όχι μόνο όταν υπάρχει ο ιός). Δεν
με ενδιαφέρει μόνο να μην πεθάνεις από Κορονωϊό. Με ενδιαφέρει και να
μην πεθάνεις, πριν πεθάνεις. Με ενδιαφέρει και ο λόγος και η απολογία
που θα δώσω για σένα προσωπικά στον Θεό. Και αν το λησμονήσω αυτό, μου
το θυμίζουν τα κρόσσια που κρέμονται από το πετραχήλι, που μου φόρεσε ο
Αρχιερέας, που με χειροτόνησε. Σε παρακαλώ: -«Έλα και "πάρε με σηκωτό" να σου λειτουργήσω». Γιατί; Γιατί
ο Νυμφίος θα σου δώσει κουράγιο. Γιατί ο Γολγοθάς θα σε παρηγορήσει.
Γιατί η Ανάσταση θα στα κάνει όλα μέσα σου Φως. Δική σου η επιλογή. Μα
σκέψου ακόμη, ότι εσύ είσαι η Εκκλησία. Εκκλησία κεκλεισμένων των θυρών
είναι σαν δείπνο χωρίς καλεσμένους. Τσάμπα τα φαγιά. Μισή η χαρά. Και τα μεσοβέζικα δεν είναι για μας τους Χριστιανούς.
Το γράψαμε και στην αρχή:
"οὐ μὴ φοβηθῶμεν, ουδ' οὐ μὴ ταραχθῶμεν. Ὅτι μεθ' ἡμῶν ὁ Θεός"
διότι
«Εἰ ὁ Θεὸς μεθ' ἡμῶν ΟΥΔΕΙΣ καθ' ἡμῶν»
Καλόν αγώνα.
Καλή Αγία και Μεγάλη Εβδομάδα.
Κοσμοχαρμόσυνη Ανάσταση.