Σε λίγες ώρες ξημερώνει Δ’ Κυριακή των νηστειών, και τρίτη φορά, που θα βρω τις εκκλησίες βουβές, τις καμπάνες σιωπηλές και το Ποτήριον κενό… έχω λοιπόν κάποιες απορίες, προς τους ιερείς και τους αρχιερείς μας:
γιατί το επιτρέψατε αυτό; με ποια λογική, και μάλιστα σε περίοδο σαρακοστής, επιτρέψατε να μπορώ να πηγαίνω να αγοράζω ψωμί και κρασί, αλλά να μην μπορώ να μεταλαμβάνω Σώμα και Αίμα Χριστού;
να πηγαίνω σε νοσοκομείο, αλλά όχι στο ιατρείο των ψυχών;
να πηγαίνω σε φαρμακείο να παίρνω φάρμακα, αλλά μου αποκλείετε την πνευματική θεραπεία;
να πηγαίνω στην τράπεζα να βγάζω χρήματα, αλλά να με κρατάτε σε απόσταση από την Τράπεζα, που θα με οδηγήσει σε ουράνιους θησαυρούς;
και επιπλέον να με προσβάλετε, λέγοντάς μου να κάνω το σπίτι μου εκκλησία, ωσάν εμείς οι πιστοί να μην γνωρίζουμε να προσευχόμαστε, να θυμιάζουμε και να ‘χουμε το καντήλι μας ακοίμητο και παραβλέποντας το ότι η Θεία Λειτουργία, είναι μυστήριο που στα σπίτια μας δεν μπορεί να γίνει.
και το χειρότερο όλων, να αρχίζετε τα παζάρια, εν όψει της Μεγάλης Εβδομάδας, να γίνουν, λέτε, λειτουργίες κεκλεισμένων των θυρών!
αυτό είναι ακόμα μεγαλύτερη βλασφημία, από όταν μου ζητήσατε να παρακολουθήσω τις λειτουργίες, από το ραδιόφωνο, την τηλεόραση ή το ιντερνέτ, λες και η Θεία Λειτουργία να είναι απλά και μόνο ένα είδος θεατρικής παράστασης, που δήθεν μπορώ να συμμετέχω εξ αποστάσεως.
θέλω ειλικρινά πολύ να πιστέψω, πως όλα τούτα τα δεχθήκατε, γιατί σας έπεισαν, όπως και εσείς προσπαθείτε να μας πείσετε, ότι το κάνουμε «από αγάπη προς τον διπλανό μας», μην τυχόν και τους κολλήσουμε τον ιό της κορώνας, αποβάλλοντας όμως τον φόβο προς τον Υιό του Θεού, ο Οποίος δεν αφήνει ούτε ένα σπουργίτι να πέσει, αν δεν είναι θέλημά Του, ή λες και το αν θα αρρωστήσω ή αν θα πεθάνω, εξαρτάται από τα αν θα κλειδωθώ στο σπίτι ή όχι, και όχι από την πρόνοια που έχει για μας ο Πατέρας μας.
ωστόσο, και πάλι δεν στέκει, γιατί κάλλιστα όλα τα μέτρα που παίρνονται, για όλες τις καθημερινές ανάγκες μας (απόσταση μεταξύ μας, λιγοστά άτομα εντός, κλπ), θα μπορούσαν να ισχύουν και για τους ναούς.
κι έπειτα, οι Ρώσοι δηλαδή, και οι Σέρβοι και οι Γεωργιανοί, δηλαδή τι; αυτοί δεν αγαπάνε τον συνάνθρωπο κι αφήνουν ανοικτές τις εκκλησίες;
και επιπλέον, θέτω το εξής ερώτημα:
όπως όταν με το κακό εμφανιστεί ο αντίχριστος, και θελήσει να εξαπατήσει και τους εκλεκτούς με το προσωπείο της αγάπης και της καλοσύνης, (και εκλεκτοί, δεν είναι μόνο οι άγιοι, αλλά και οι ιερείς που έχουν διαλεχθεί να τελούν τα μυστήρια) μήπως έχουμε και πάλι με τον ίδιο ακριβώς τρόπο εξαπατηθεί;
γιατί τι άλλο καταφέραμε, εν ονόματι αυτής της δόλιας αγάπης, παρ’ εκτός το να γλεντάνε τα δαιμόνια, που μόνοι μας κλείσαμε τις εκκλησίες.
και παύσαμε το μέγιστο όπλο εναντίον τους.
υπάρχουν δόξα τω Θεώ, κάποιες φωνές ιερέων, που λένε τα ίδια πράγματα, αλίμονο όμως, είναι λιγοστές και δεν δείχνουν να μπορούν να αλλάξουν την λανθασμένη υπακοή, σε αντίχριστα διατάγματα.
και ναι, είμαι αμαρτωλός και ζητάω συγχώρεση και προσπαθώ να μην κατακρίνω, αλλά η θλίψη και ο πόνος οδηγούν συχνά σε θυμό και οργή οπότε, πραγματικά συγχωρέστε με, αλλά αυτό το «ιερείς και αρχιερείς», μου ακούγεται πια στα αυτιά μου σαν «γραμματείς και φαρισαίοι» και η πρόταση είναι πλέον, ή ξεσηκωθείτε ή παραιτηθείτε.
Αντρέας.