Καί πλησιάζοντας στό τέλος (σημ. ΙΧΘΥΣ: ὁ Ἅγιος Μᾶρκος ὁ Εὐγενικός), δίδασκε τούς παρόντες Χριστιανούς τά πρέποντα κι ἰδιαίτερα τούς δίδασκε ν' ἀποφεύγουν μ' ὅλες τίς δυνάμεις τους τήν ψυχοφθόρα ἕνωση (σημ. ΙΧΘΥΣ: μέ τούς παπικούς, ἐάν δέν μετανοήσουν καί ἐπιστρέψουν στήν Ὀρθοδοξία), πού εἶναι ἀνατροπή ὅλης τῆς Ὀρθόδοξης πίστης. Κι ἀφοῦ παράγγειλε αὐτά καί παραινοῦσε καί δίδασκε τούς πάντες, νά ἐμμένουν στήν καλή ὁμολογία τῶν Πατέρων τους καί νά μήν ἐξαπατοῦνται ἀπό τά χρηστά καί γλυκά λόγια τῶν ἀπατεώνων παπιστῶν, παρέδωσε ἐν εἰρήνῃ τό πνεῦμα του στόν Ἀρχιποιμένα Ἰησοῦ, αὐτός ὁ καλός ποιμήν καί γνήσιος μαθητής αὐτοῦ τοῦ ἀρχιποιμένα, ὁ μιμητής τοῦ θείου Παύλου, τό στόμα τῶν θεολόγων, τό μέγα ἀμόνι τῆς πίστης ὁ ἀπερίγραπτος πύργος τῆς γενναιότητας, ὁ ἀσφαλέστατος ὁδηγός τῶν πλανεμένων.
«Ἅγιος Μᾶρκος ὁ Εὐγενικός, Ἡ δράση καί τό ἐγκώμιό του γραμμένα ἀπό τόν Ἅγιο Ἀθανάσιο τόν Πάριο», Ἔκδοση, Δ. Π. ΝΕΣΤΩΡ.