Η καρδιά μπορεί να φθάσει στην μυστική κατανόηση και ενατένιση του Θεού μέσω
της καθαράς, νοεράς προσευχής. «Η αρετή της προσευχής φανερώνει το μυστήριο
της ενώσεώς μας με τον Θεό, διότι η προσευχή είναι ο σύνδεσμος των λογικών
πλασμάτων προς τον Θεό» (άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς). Η καθαρή προσευχή
επιτυγχάνεται όταν η καρδιά έχει υπερβεί την επιφάνεια των πραγμάτων και των
κοσμικών διανοημάτων, έχει απαλλαγεί από λογισμούς και εικόνες (μορφές), έχει
κατακτήσει την εσωτερική ησυχία και την ειρήνη του Αγίου Πνεύματος.
Όταν
κάποιος έχει αποκτήσει αυτήν την καρδιακή ησυχία που την εξασφαλίζει η απουσία
των παθών, μπορεί να συγκεντρωθεί μέσα της, να κάνει εσωτερική εργασία, να
ασχοληθεί με την πνευματική ή νοερά προσευχή, όπως την ονομάζουν οι Άγιοι
Πατέρες. Όταν η καρδιά ανοίγεται στον Θεό, τα λόγια της προσευχής του Ιησού «Κύριε
Ιησού Χριστέ, Υιέ Θεού, ελέησόν με τον αμαρτωλόν», όπως και το Όνομα και η
παρουσία του Χριστού εισέρχονται βαθιά μέσα στην καρδιά. Όταν η καρδιά
απερίσπαστη από εξωτερικούς περισπασμούς, αφοσιώνεται στην γλυκιά προσευχή του
Ιησού, αισθάνεται την πληρότητα και την αγαλλίαση της παρουσίας του Χριστού να
την πλημμυρίζουν, νοιώθει την θεϊκή αγάπη να την κατακλύζει.
Επικαλούμαστε το
Όνομα του Ιησού στην νοερά προσευχή, διότι έχουμε ανάγκη της βοήθειάς Του για
να ενωθεί η καρδιά με όλο της το είναι με την άφατη γλυκύτητα του Κυρίου, ώστε
να συγ-κινηθεί η ύπαρξή μας, να συγκλονισθεί κυριολεκτικώς από την παρουσία της
αγάπης του Θεού.
πηγή