Καί ὁ πάπας εἶναι ὅλως διόλου ἡ ἀφορμή ὁποῦ ἐπαραδόθημεν εἰς τούς μωαμεθίτας. Διατί δέν ἠγάπησε νά εἶναι πάπας καί πατριάρχης μόνον τῆς Ῥώμης καί ὅλης τῆς Δύσεως, ἀλλά ἠθέλησε νά ὑποτάξῃ ὅλους τούς πατριάρχας καί ὅλους τούς βασιλεῖς ἀποκάτω εἰς τά ποδάρια του. Καί μήν ἠμπορῶντας νά τό κατορθώσῃ, ἔγινε προδότης καί ἀποστάτης καί ἄλλος Ἀντίχριστος καί διώκτης τῆς Ἐκκλησίας καί τῶν ὀρθοδόξων χριστιανῶν φοβερώτατος·
δεύτερος ἀπό τόν Μωάμεθ εἰς τήν ἀξίαν, ἀλλά πρῶτος εἰς τήν κακίαν καί εἰς τήν πρός τούς ὀρθοδόξους μανίαν καί ἔχθραν. Καί μέ τόν ἴδιόν του σκοπόν καί κόπον ἔλαβε τό μέγα ἀξίωμα, τό νά εἶναι καί νά λέγεται Ἀντίχριστος καί ἐχθρός τοῦ Χριστοῦ μεγαλώτατος, καί ξένος καί ἀλλότριος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, καί ὑστερημένος παντελῶς τῆς τούτου χάριτος, καθώς θέλομεν τό ἀποδείξει ἀπό τά πράγματα.
Ἀναστασίου τοῦ Γορδίου (1654/5 - 1729), "Σύγγραμμα περί Μωάμεθ καί κατά Λατείνων", Ἐκδόσεις "Ἀγαθός Λόγος", Ἀθήνα 2017