«Τό στάδιον τῶν ἀρετῶν ἠνέωκται».
Ἀκούσαμε νά ψάλη ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία, εὐσεβεῖς χριστιανοί, μόλις
προηγουμένως τούς θεσπεσίους αὐτούς ὕμνους.
Ἕνα στάδιο ἀγώνων ἔχει ἀνοιχθῆ, μᾶς λέγει, μέ τήν περίοδο αὐτή τῆς Μεγάλης καί Ἁγίας Τεσσαρακοστῆς. Ἕνα στάδιο ἀρετῶν, ἕνα στάδιο ἀγῶνος καί ἀθλήσεως καί ἐκεῖνοι πού θέλουν νά ἀγωνισθοῦν ἄς προσέλθουν νά ἀγωνισθοῦν τόν ὡραῖο, τόν καλόν ἀγώνα τῆς νηστείας. Μέ αὐτά τά λόγια ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία μᾶς προσκαλεῖ, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, γιά μιά ἀκόμη φορά μέ χαρά καί ἀγαλλίαση νά εἰσέλθοῦμε εἰς αὐτό τό στάδιο, εἰς αὐτό τόν ἀγώνα καί γιά νά μᾶς βοηθήση μᾶς φέρνει στό νοῦ ἐκείνη τήν μακαρία κατάσταση, εἰς τήν ὁποία εὑρίσκοντο οἱ πρωτόπλαστοι πρό τῆς παρακοῆς.
Ἕνα στάδιο ἀγώνων ἔχει ἀνοιχθῆ, μᾶς λέγει, μέ τήν περίοδο αὐτή τῆς Μεγάλης καί Ἁγίας Τεσσαρακοστῆς. Ἕνα στάδιο ἀρετῶν, ἕνα στάδιο ἀγῶνος καί ἀθλήσεως καί ἐκεῖνοι πού θέλουν νά ἀγωνισθοῦν ἄς προσέλθουν νά ἀγωνισθοῦν τόν ὡραῖο, τόν καλόν ἀγώνα τῆς νηστείας. Μέ αὐτά τά λόγια ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία μᾶς προσκαλεῖ, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, γιά μιά ἀκόμη φορά μέ χαρά καί ἀγαλλίαση νά εἰσέλθοῦμε εἰς αὐτό τό στάδιο, εἰς αὐτό τόν ἀγώνα καί γιά νά μᾶς βοηθήση μᾶς φέρνει στό νοῦ ἐκείνη τήν μακαρία κατάσταση, εἰς τήν ὁποία εὑρίσκοντο οἱ πρωτόπλαστοι πρό τῆς παρακοῆς.
Ἰδιαιτέρως ὅμως σήμερα μᾶς ὑπενθυμίζει ὅτι ἡ παρακοή τῶν πρωτοπλάστων
ἀπό τήν ἐντολή τοῦ Κυρίου μας ἔφερε δυστυχῶς τόν θάνατο, τήν ἐξορία καί
ὅλα τά κακά μέσα στήν ἀνθρωπότητα καί ἀντιθέτως ὅσοι ἀκούσουμε τῆς φωνῆς
τοῦ Κυρίου μας, ὅσοι ἀκούσουμε αὐτό τό προσκλητήριο τῆς Ἐκκλησίας διά
τοῦ καλοῦ ἀγῶνος εἰσερχόμεθα πάλι στήν χαρά τοῦ παραδείσου, στήν
κατάσταση ἐκείνην ὅπου εὑρισκόμεθα πρό τῆς παρακοῆς. Τί σημαίνει αὐτός ὁ
ἀγώνας, ποῦ πρέπει δηλαδή νά φθάσωμε; Μᾶς καλεῖ ἡ Ἐκκλησία μας νά
γίνουμε ὅπως ἦσαν οἱ πρωτόπλαστοι πρό τῆς παρακοῆς. Ἐπειδή δέν
ἐνηστεύσαμε λέγει ὁ Μέγας Βασίλειος ἐξεπέσαμε τοῦ Παραδείσου. Ἄς
νηστεύσωμε ὄχι μόνον σωματικά, ἀλλά καί ἀπό κάθε εἴδους ἁμαρτία, διά νά
ἐπανέλθωμε πάλι εἰς τήν ὡραία, στήν μακαρία κατάσταση, στήν ἀρχαία δόξα,
ὅπου εὑρίσκοντο οἱ ἄνθρωποι πρό τῆς παρακοῆς.
Τί εἶναι αὐτή ἡ κατάσταση; Πῶς μποροῦμε νά τήν δοῦμε αὐτή τήν κατάσταση κάπως χειροπιαστά; Λέγει ὁ ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης ὅτι ἄν θέλουμε νά δοῦμε πῶς ἦσαν οἱ πρωτόπλαστοι πρό τῆς παρακοῆς, σέ ποιά κατάσταση βρισκόντουσαν δέν ἔχουμε παρά νά δοῦμε τά μικρά καί ἀθῶα παιδιά. Ὅπως εἶναι τά μικρά καί ἀθῶα παιδιά ἔτσι ἦσαν οἱ πρωτόπλαστοι πρό τῆς παρακοῆς καί ἑπομένως ὁ ἀγώνας ὅλων μας μικρῶν καί μεγάλων εἶναι νά γίνουμε σάν τά μικρά παιδιά, ἀθῶοι καί ἄκακοι ὡς πρός τήν ἁμαρτία καί μέ αὐτόν τόν τρόπο μᾶς καλεῖ ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία νά ἀγωνισθοῦμε. Νά ἀγωνισθοῦμε προθύμως τόν ἀγώνα τῆς νηστείας ἀλλά ὄχι σχέτα μόνο τῆς νηστείας. Ἐάν περιοριστοῦμε μόνο σέ μιά σωματική νηστεία τότε λέγει θά μοιάσουμε μέ τούς δαίμονες πού δέν τρῶνε ποτέ, ἀλλά εἶναι ὑπερήφανοι καί ποτέ δέν λένε «ἐλέησόν με ὁ Θεός». Μαζί μέ τήν νηστεία νά ἔχωμε τήν ταπείνωση καί ὅπως ἀκούσαμε σήμερα εἰς τό Ἅγιο Εὐαγγέλιο ὅλους ἐκείνους πού μᾶς ἐλύπησαν, μᾶς ἐστενοχώρησαν, μᾶς ἐσυκοφάντησαν νά τούς συγχωρήσωμε ἀπό τήν καρδιά μας. Νά ἕνα σπουδαῖο ἄθλημα. Νά ἕνας σπουδαῖος ἀγώνας τώρα πού εἰσερχόμεθα στήν Μεγάλη Τεσσαρακοστή. Νά εἰσέλθουμε δηλαδή ἀγαπημένοι, μονιασμένοι, ἑνωμένοι ὅπως συμβαίνει μέ τά μικρά παιδιά τά ἄκακα καί ἀθῶα. Μπορεῖ πρός στιγμήν νά μαλώνουν, μπορεῖ πρός στιγμήν νά διαπληκτίζονται μεταξύ των, ἀλλά πάλι εἶναι ἀγαπημένα, συγχωροῦνται καί προχωροῦν τόν ὡραῖο ἀγώνα τῆς ζωῆς. Ἔτσι καλούμεθα, ἀδελφοί μου, καί μεῖς νά προχωρήσουμε, μέ τήν ἀγάπη, μέ τήν συγχώρηση ἀπό καρδίας.
Κάτι ἄλλο ἡ νηστεία μας νἆναι ἀληθινά πραγματική νηστεία. Ὄχι πολυτέλειες, ὄχι πονηρίες πού γίνονται πολλές φορές καί πού παίρνουμε πανάκριβα πράγματα καί λέμε τάχα ὅτι νηστεύουμε μέ γαρίδες, μέ ἀστακούς μέ ἄλλα πολύτιμα καί πανάκριβα φαγητά.
Μᾶς ζητᾶ ἡ Ἐκκλησία μας νά συνδυάσωμε τήν νηστεία τήν ἀληθινή καί μέ τήν ἀγάπη καί τήν ἐλεημοσύνη. Ἐάν νηστεύσωμε πραγματικά θά ὑπάρχη καί πολύ περίσσευμα, ὥστε νά δώσουμε στούς ἀδελφούς μας, πού ἔχουν ἀνάγκη. Νά σκορπίσουμε τήν ἀγάπη. Νά δώσουμε τήν ἀγάπη σέ ἐκείνους πού δὲν ἔχουν καί ὑποφέρουν. Δι᾿ αὐτό, ἀδελφοί μου, εἶναι στάδιο ἀρετῶν. Εἶναι ἀγώνας ὡραῖος αὐτός τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς. Κανείς νά μή στενοχωρηθῆ, γιατί μπαίνουμε στή νηστεία. Κανείς νά μή λυπηθῆ δι᾿ αὐτό τό στάδιο τοῦ ἀγῶνος. Ὅλοι μας, λέγει ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία, μέ χαρά καί ἀγαλλίαση νά ἀγωνισθοῦμε τόν ὡραῖο ἀγώνα, ὥστε νά ἀξιωθοῦμε καί ἐμεῖς ἀξίως, ἀφοῦ περάσομε αὐτό τό πέλαγος τῆς νηστείας νά προσκυνήσουμε καί τό Πάθος τοῦ Κυρίου μας καί τήν Ἁγία Ἀνάσταση.
* Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία μετὰ τὸ Εὐαγγέλιον εἰς τὸν Ἱ. Ν. Ἁγ. Γεωργίου Διονύσου Ἀττικῆς, Κυριακὴ τῆς Τυρινῆς.
Τί εἶναι αὐτή ἡ κατάσταση; Πῶς μποροῦμε νά τήν δοῦμε αὐτή τήν κατάσταση κάπως χειροπιαστά; Λέγει ὁ ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης ὅτι ἄν θέλουμε νά δοῦμε πῶς ἦσαν οἱ πρωτόπλαστοι πρό τῆς παρακοῆς, σέ ποιά κατάσταση βρισκόντουσαν δέν ἔχουμε παρά νά δοῦμε τά μικρά καί ἀθῶα παιδιά. Ὅπως εἶναι τά μικρά καί ἀθῶα παιδιά ἔτσι ἦσαν οἱ πρωτόπλαστοι πρό τῆς παρακοῆς καί ἑπομένως ὁ ἀγώνας ὅλων μας μικρῶν καί μεγάλων εἶναι νά γίνουμε σάν τά μικρά παιδιά, ἀθῶοι καί ἄκακοι ὡς πρός τήν ἁμαρτία καί μέ αὐτόν τόν τρόπο μᾶς καλεῖ ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία νά ἀγωνισθοῦμε. Νά ἀγωνισθοῦμε προθύμως τόν ἀγώνα τῆς νηστείας ἀλλά ὄχι σχέτα μόνο τῆς νηστείας. Ἐάν περιοριστοῦμε μόνο σέ μιά σωματική νηστεία τότε λέγει θά μοιάσουμε μέ τούς δαίμονες πού δέν τρῶνε ποτέ, ἀλλά εἶναι ὑπερήφανοι καί ποτέ δέν λένε «ἐλέησόν με ὁ Θεός». Μαζί μέ τήν νηστεία νά ἔχωμε τήν ταπείνωση καί ὅπως ἀκούσαμε σήμερα εἰς τό Ἅγιο Εὐαγγέλιο ὅλους ἐκείνους πού μᾶς ἐλύπησαν, μᾶς ἐστενοχώρησαν, μᾶς ἐσυκοφάντησαν νά τούς συγχωρήσωμε ἀπό τήν καρδιά μας. Νά ἕνα σπουδαῖο ἄθλημα. Νά ἕνας σπουδαῖος ἀγώνας τώρα πού εἰσερχόμεθα στήν Μεγάλη Τεσσαρακοστή. Νά εἰσέλθουμε δηλαδή ἀγαπημένοι, μονιασμένοι, ἑνωμένοι ὅπως συμβαίνει μέ τά μικρά παιδιά τά ἄκακα καί ἀθῶα. Μπορεῖ πρός στιγμήν νά μαλώνουν, μπορεῖ πρός στιγμήν νά διαπληκτίζονται μεταξύ των, ἀλλά πάλι εἶναι ἀγαπημένα, συγχωροῦνται καί προχωροῦν τόν ὡραῖο ἀγώνα τῆς ζωῆς. Ἔτσι καλούμεθα, ἀδελφοί μου, καί μεῖς νά προχωρήσουμε, μέ τήν ἀγάπη, μέ τήν συγχώρηση ἀπό καρδίας.
Κάτι ἄλλο ἡ νηστεία μας νἆναι ἀληθινά πραγματική νηστεία. Ὄχι πολυτέλειες, ὄχι πονηρίες πού γίνονται πολλές φορές καί πού παίρνουμε πανάκριβα πράγματα καί λέμε τάχα ὅτι νηστεύουμε μέ γαρίδες, μέ ἀστακούς μέ ἄλλα πολύτιμα καί πανάκριβα φαγητά.
Μᾶς ζητᾶ ἡ Ἐκκλησία μας νά συνδυάσωμε τήν νηστεία τήν ἀληθινή καί μέ τήν ἀγάπη καί τήν ἐλεημοσύνη. Ἐάν νηστεύσωμε πραγματικά θά ὑπάρχη καί πολύ περίσσευμα, ὥστε νά δώσουμε στούς ἀδελφούς μας, πού ἔχουν ἀνάγκη. Νά σκορπίσουμε τήν ἀγάπη. Νά δώσουμε τήν ἀγάπη σέ ἐκείνους πού δὲν ἔχουν καί ὑποφέρουν. Δι᾿ αὐτό, ἀδελφοί μου, εἶναι στάδιο ἀρετῶν. Εἶναι ἀγώνας ὡραῖος αὐτός τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς. Κανείς νά μή στενοχωρηθῆ, γιατί μπαίνουμε στή νηστεία. Κανείς νά μή λυπηθῆ δι᾿ αὐτό τό στάδιο τοῦ ἀγῶνος. Ὅλοι μας, λέγει ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία, μέ χαρά καί ἀγαλλίαση νά ἀγωνισθοῦμε τόν ὡραῖο ἀγώνα, ὥστε νά ἀξιωθοῦμε καί ἐμεῖς ἀξίως, ἀφοῦ περάσομε αὐτό τό πέλαγος τῆς νηστείας νά προσκυνήσουμε καί τό Πάθος τοῦ Κυρίου μας καί τήν Ἁγία Ἀνάσταση.
* Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία μετὰ τὸ Εὐαγγέλιον εἰς τὸν Ἱ. Ν. Ἁγ. Γεωργίου Διονύσου Ἀττικῆς, Κυριακὴ τῆς Τυρινῆς.