Απόψε στο Άγιο Όρος αλλά καί σε άλλα μοναστικά κέντρα τής Ορθοδοξίας σε όλο τον κόσμο κάποιοι ταπεινοί άνθρωποι αγρυπνούν κάνοντας προσευχή για όλο τον κόσμο.
Κάποιοι ερημίτες σε δάση καί σπηλιές.
Κάποιοι μοναχοί σε μικρά κελλιά άγνωστοι σε μας αλλά γνωστοί στο Θεό διανυκτερεύουν προσευχόμενοι για σένα καί για μένα.
Δεν προσεύχονται μόνο για να σώσουν την ταπεινή ψυχούλα τους αλλά κυρίως για την ευλογία καί τη σωτηρία όλου του κόσμου.
Αυτό είναι άλλωστε καί το έργο των μοναχών στην Ορθοδοξία.
Να προσεύχονται με φλόγα αγάπης για ολόκληρο τον κόσμο καί κάποιοι απ’ αυτούς ξενυχτούν απόψε για σένα χωρίς να σε γνωρίζουν.
Ξενυχτούν για τον πονεμένο, το δυστυχισμένο, τον αδικημένο μά καί για κάθε ταλαιπωρημένη ψυχή.
Αυτοί είναι οι ξενύχτηδες του Θεού.
Οι ξενύχτηδες πού φροντίζουν όχι να λυθούν ώς διά μαγείας αυτόματα τα προβλήματά μας αλλά να μένει κάποιο Φώς ανοιχτό για να βρίσκουμε το δρόμο μέσα στη νύχτα καί να τον δείχνουμε καί σε άλλους με την αγάπη μας.
Ένωσε την αγάπη σου με τη δική τους.
Η νύχτα προχωράει καί χρειάζομαι το Φώς σου κι εσύ το δικό μου καί όλοι μαζί το Φώς των προσευχών εκείνων των αφανών ορθόδοξων μοναχών.
Καί πάνω απ’ όλα το Φώς στο οποίο οδηγούν όλα αυτά τα μικρά Φώτα των προσευχών μας.
Το Φώς του Χριστού πού δεν είναι Φώς καί γνωρίζει το όνομά μας.