Θαύμα μετά την κοίμηση του π. Ιωάννη
Τη Λαμπροτρίτη του 2010, πήγα αρκετά πρωί στη Θεσσαλονίκη για να πάω τον
γιο μου στην εργασία του. Στην επιστροφή προς τις Σέρρες, γύρω στις 8 π.μ. και
ενώ έτρεχα με ταχύτητα 110 χλμ. την ώρα, κοιμήθηκα στο τιμόνι και το αυτοκίνητο
έπεσε επάνω στο τοιχείο του δρόμου. Ξύπνησα από το δυνατό τράνταγμα. Με
δυσκολία έφερα το αυτοκίνητο στο δεξιό μέρος του δρόμου και σταμάτησα. Δεν είχα
πάθει απολύτως τίποτα, παρά τη δυνατή σύγκρουση. Με έκπληξη είδα ότι ούτε το
αμάξωμα του αυτοκινήτου είχε πάθει κάτι. Οι μοναδικές ζημιές ήταν να
καταστραφούν τα δυο λάστιχα του αυτοκινήτου, οι μεταλλικές ζάντες και να
στραβώσουν 2-3 από τα μπουλόνια που στηρίζουν τους τροχούς στους δύο άξονες.
Ήταν η ημέρα της εορτής των νεοφανών αγίων Ραφαήλ, Νικολάου και Ειρήνης.
Ο π. Ιωάννης μου είχε δώσει, για να τα έχω στο αυτοκίνητο, ένα εικονάκι των
τριών Αγίων και ένα σταυρουδάκι, που τα είχε σταυρώσει πριν από πολλά χρόνια
στα άγια λείψανά τους, για να με προστατεύουν όταν οδηγώ. Μάλιστα κάποτε όταν
του τα έδειξα στο αυτοκίνητο, μου είπε: «Αυτά παιδί μου είναι μεγάλα
φυλακτήρια».
Την ώρα του ατυχήματος άκουγα στο κασετόφωνο τις εκφωνήσεις των
Ευαγγελίων της Μεγάλης Πέμπτης του 2001, από τον π. Ιωάννη.
Ο π. Ιωάννης νιώθω ότι δεν έφυγε. Αισθανόμαστε ότι βρίσκεται και ότι θα
βρίσκεται πάντοτε κοντά μας. Η αγία ευχή του να μας σκεπάζει.
Μιχαήλ Τσεσμετζής
Εκπαιδευτικός - Σέρρες