Ἐν συνεχείᾳ μερικοί τέτοιοι Χριστιανοί, ἐξ Ἰουδαίων, δέν ἐδέχθησαν τίς ἀποφάσεις τῆς Συνόδου τῆς Ἀποστολικῆς, ἀπεσπάσθησαν ἀπό τήν Ἐκκλησία καί ἀπετέλεσαν ἰδίαν κοινότητα. Αὐτοί ὠνομάσθηκαν ἰουδαΐζοντες Χριστιανοί. Στήν Ἱστορία λοιπόν θά τούς βρῆτε ὡς ἰουδαΐζοντας Χριστιανούς, δηλαδή Χριστιανούς πού ἰουδαΐζουν· πού δέχονται καί θέλουν καί ἐπιμένουν νά ὑπάρχουν ἰουδαϊκά στοιχεῖα. Παρακαλῶ προσέξτε πολύ. Αὐτούς ὁ ἀπόστολος Παῦλος στίς ἐπιστολές του –φέρ’ εἰπεῖν: Πρός Φιλιππησίους, 3, 2, Β΄ Πρός Κορινθίους, 11, 13, καί οὕτω καθ’ ἑξῆς– τούς ἀποκαλεῖ, οὔτε λίγο οὔτε πολύ, ψευδαδέλφους, κύνας –σκυλιά!–, δολίους –πονηρούς!– καί κακούς ἐργάτας ! Εἴδατε χαρακτηρισμούς παρακαλῶ;...