Ξαφ­νι­κά ἄ­νοι­ξε ἡ πόρ­τα τοῦ κελ­λα­ριοῦ καί μπῆ­κε μέ­σα ὁ ἅγιος Βα­σί­λει­ος...

ΑΣΚΗΤΕΣ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ Α’ – Τιμή στίς ἑορτές
Μία γε­ρόντισ­σα Καπ­πα­δό­κισ­σα ἀ­πό τό Τα­σλίκ, πού ἔ­ζη­σε στήν Θη­ρι­ό­πε­τρα Ἀ­ρι­δαί­ας, ἡ Ἀ­θη­νᾶ Γε­ωρ­γί­ου Γα­λα­νο­πού­λου, δι­η­γή­θη­κε τό ἑ­ξῆς ὅ­πως τό ἄ­κου­σε ἀ­πό τήν για­γιά της:

«Οἱ νοι­κο­κυ­ρές τοῦ χω­ριοῦ ὅταν γι­νό­ταν Λει­τουρ­γία πή­γαι­ναν τά πρό­σφο­ρα στήν Ἐκ­κλη­σί­α τήν ὥρα πού ὁ πα­πᾶς “­ἔ­παιρ­νε και­ρό­” (προ­ε­τοι­μα­ζό­ταν γιά νά φο­ρέ­ση τήν ἱ­ε­ρα­τι­κή του στο­λή) καί με­τά γύ­ρι­ζαν σπί­τι γιά νά προ­ε­τοι­μά­σουν τά παι­διά τους νά πᾶ­νε ὅ­λοι μα­ζί γιά τήν θεί­α Λει­τουρ­γί­α.

»Κά­ποια χρο­νιά, ἦταν πα­ρα­μο­νή Φώ­των κα­τά τήν ὁποία γί­νε­ται ἡ θεία Λει­τουρ­γία τοῦ Μ. Βα­σι­λείου, ἡ για­γιά μου ξύ­πνη­σε μέν, ἀλ­λά πα­ρέ­μει­νε στό κρεβ­βά­τι της καί κα­θυ­στε­ροῦ­σε νά πά­η στήν Ἐκ­κλη­σί­α. Ξαφ­νι­κά ἄ­νοι­ξε ἡ πόρ­τα τοῦ κελ­λα­ριοῦ καί μπῆ­κε μέ­σα ὁ ἅγιος Βα­σί­λει­ος, ψη­λός, φο­ρώ­ντας ἄσ­πρα ἄμ­φια, καί τῆς εἶ­πε: “Τέ­τοι­α μέ­ρα βρῆ­κες;” καί τῆς ἔ­δω­σε ἕ­να χα­στού­κι. Τά ἀ­πο­τυ­πώ­μα­τα τῶν δα­κτύ­λων πα­ρέ­μει­ναν στό μά­γου­λό της σ᾿ ὅ­λη τήν ζω­ή της.

»Ἀπό τό­τε ἡ για­γιά μου αὐ­τήν τήν ἡμέρα τήν τι­μοῦ­σε ἰδιαίτερα καί συμ­βού­λευε καί τίς ἄλλες νά μήν κα­θυ­στε­ροῦν νά πηγαίνουν στήν Ἐκκλησία».

enromiosini