Ποια είναι η θέση της Εκκλησίας όσον αφορά τις Παγκόσμιες Μέρες;; (Πχ Παγκόσμια Μέρα της Μητέρας,Πατέρα,Ύπνου κλπ)
Πηγή: Περιοδικό «Πρός τή Νίκη» τ.767, σ.18-19Υπάρχουν διεθνείς οργανισμοί, όπως ο ΟΗΕ, που θέλησαν να ευαισθητοποιήσουν τον κόσμο για σπουδαία θέματα που πρέπει να θυμόμαστε μέσα στο χρόνο, όπως το περιβάλλον, οι πρόσφυγες, ο πατέρας, η μητέρα. Και πράγματι κάποιες παγκόσμιες ημέρες στηρίζονται σε πανανθρώπινες αξίες και ιδανικά, ενώ άλλες είναι λιγότερο σοβαρές ή γελοίες ημέρες. (Παγκόσμια ημέρα πλυσίματος χεριών, παγκόσμια ημέρα χελώνας, χορού, ζυμαρικών…)
Υπάρχουν βάσιμες υποψίες ότι πίσω από αυτή την «εκστρατεία» καταιγισμού από παγκόσμιες ημέρες βρίσκεται η Νέα Εποχή. Ένα σύστημα οργανώσεων, αιρέσεων, θρησκειών και παραθρησκειών από όλο τον κόσμο, μια πανθρησκεία, μια τεράστια ομπρέλα κάτω από την οποία χωράνε όλα: Μαγεία, ανατολικές θρησκείες και συστήματα, χριστιανικές αιρέσεις, νεοειδωλολατρία, καταστροφικές για τον άνθρωπο λατρείες, όπως ο σατανισμός και ό,τι άλλο κυκλοφορεί στην παγκόσμια αγορά των θρησκειών και της πίστης. Η Νέα Εποχή δε δέχεται την αλήθεια τού Χριστού, υποστηρίζει ότι η εποχή Του θα αντικατασταθεί σύντομα από άλλη κυριαρχία, τον ερχομό της οποίας προσπαθεί να προετοιμάσει. Μέσα στην προσπάθεια αυτή εντάσσονται όλες αυτές οι παγκόσμιες ημέρες. Για να ξεχάσουμε τις δικές μας γιορτές και σταδιακά να θυμόμαστε τις «παγκόσμιες».Βέβαια, ούτε η Πίστη τού Χριστού έχει κάτι να φοβηθεί από αυτήν την υπόθεση, ούτε οι γιορτές της… Φυσικά και είναι χρήσιμο και ωφέλιμο να σκεφτόμαστε ανθρώπους, στους οποίους οφείλουμε ευγνωμοσύνη, όπως οι γονείς μας. Είναι απαραίτητο ακόμη, να φροντίσουμε το «σπίτι» στο οποίο ζούμε, το περιβάλλον δηλαδή. Η Εκκλησία μας έχει ορίσει ημέρα προσευχής για το περιβάλλον την 1η Σεπτεμβρίου, αρχή του εκκλησιαστικού έτους. Όπως βέβαια, καθιερωμένη γιορτή της μητέρας έχουμε την Υπαπαντή του Κυρίου μας στις 2 Φεβρουαρίου, όπου η Μάνα Παναγία οδηγεί το Βρέφος Ιησού στο Ναό, σαράντα ημερών.Οι χριστιανοί όμως έχουμε να χάσουμε πολλά, αν αυτές ξεθωριάσουν μέσα μας και λείψουν από τη ζωή μας. Γιατί στο ταξίδι μας έχουμε ανάγκη από σταθμούς για ξεκούραση, ανανέωση και ανεφοδιασμό. Και τέτοιοι σταθμοί είναι και οι γιορτές μας!