Νιώθω μόνος και πως ο ίδιος ο Θεός δεν με αγαπάει. Τι να κάνω;;
agonistesΗ αγάπη του Θεού είναι μια πραγματικότητα, για τον καθένα ξεχωριστά… Και ένας άνθρωπος μόνο να ήταν στη γη, που να είχε την ανάγκη σωτηρίας, ο Θεός θα ερχόταν να σταυρωθεί.
Νιώθεις μόνος… Δεν σημαίνει ότι είσαι κιόλας! Απλώς, συμβαίνει να μην πιάνουμε συνήθως το «μήκος κύματος» του Θεού. Το προπατορικό αμάρτημα μας έχει συσκοτίσει, ώστε κέντρο του ενδιαφέροντός μας να είναι ο εαυτός μας. Και τον Θεό ακόμα, έτσι τον θέλουμε: για να νιώθουμε καλά, να νιώθουμε ότι αγαπώμαστε!Για να βρει κανείς τον Θεό και να καταλάβει πόσο Εκείνος τον αγαπά, πρέπει να φύγει από τον εαυτό του, από τη φιλαυτία του, τον εγωισμό σου. Να γίνεις ταπεινός, εντελώς ανιδιοτελής. Ούτε τον Παράδεισο να τον θέλεις για να περνάς καλά, για να είσαι ευτυχής. Να τον θέλεις μόνο από αγάπη για τον Χριστό! Αν ο Παράδεισος «γέμιζε» και δεν χωρούσες, θα συνέχιζες να αγωνίζεσαι, απλά από αγάπη για τον Χριστό; Αν ναι, τότε σίγουρα αγαπάς σωστά τον Χριστό και θα νιώσεις την αγάπη Του.Αξίζει να διαβάσεις στα βιβλία για τον Άγιο Παΐσιο τον Αγιορείτη ένα σχετικό περιστατικό από την παιδική του ηλικία: κάποτε ένας φοιτητής επιχείρησε να του κλονίσει την πίστη στον Χριστό και κατάφερε να τον μπερδέψει· πήγε λοιπόν ο Άγιος σε ένα εκκλησάκι και επιδόθηκε σε δακρύβρεχτη προσευχή για ώρες, παρακαλώντας τον Χριστό να του δείξει αν είναι όντως Θεός. Ο Χριστός δεν αποκρίθηκε παρά μόνο όταν ο μικρός Αρσένιος (αυτό το όνομα είχε ο Άγιος πριν γίνει μοναχός) είπε στην προσευχή του ότι, ακόμα κι αν δεν είναι Θεός ο Χριστός, ο ίδιος νιώθει ότι πρέπει να τον αγαπά λόγω της εξαιρετικής Του -ως ανθρώπου- καλωσύνης. Αυτό ήταν! Όταν έκανε αυτή την τελείως ανιδιοτελή δήλωση, ο Χριστός αμέσως εμφανίστηκε! Και ο Άγιος πλέον γνώρισε και βιωματικά την αγάπη του Θεού.Προσπάθησε κι εσύ να έχεις τέτοια ανιδιοτελή αγάπη στον Θεό και θα γνωρίσεις σίγουρα την δική Του αγάπη.