[…] Ο εκατοστός δέκατος όγδοος ψαλμός μας φανερώνει πόσο εύκολο είναι
να ελκύωμε την δύναμι του Αγίου Πνεύματος. «Το στόμα μου ήνοιξα και
είλκυσα πνεύμα, ότι τας εντολάς σου επεπόθουν», λέγει ο Ψαλμωδός’ άνοιξα
το στόμα μου, και αμέσως μπήκε το πνεύμα. Το νόημα είναι: Αν είμαστε
έτοιμοι και ποθούμε το Άγιον Πνεύμα, ο Θεός μας είναι πιστός, τηρεί τις
υποσχέσεις του’ ό,τι είπε, το έκανε, το κάνει και θα συνεχίζη να το
κάνη. Τόσο εύκολο είναι να ελκύωμε το Πνεύμα.
Αδελφοί μου, ας το εκλύωμε όλοι. Όταν το κάνωμε, θα γίνωμε κι εμείς
υιοί Θεού, θα λάβωμε το πνεύμα της υιοθεσίας, «εν ω κράζομεν, αββά ο
πατήρ». Οι λέξεις αββάς και πατήρ φαίνεται να έχουν το ίδιο νόημα, αλλά
δεν είναι έτσι. Έχομε το Πνεύμα το Άγιον, το οποίο μαρτυρεί ότι αυτός
που εισήλθε μέσα μας είναι ο Πατήρ, ο ουράνιος Πατήρ, ο Θεός. Το πνεύμα
της υιοθεσίας βάζει την καρδιά μας να κράζη, «αββά, ο πατήρ». Το
γνωρίζομε, μας το είπε το Πνεύμα το Άγιον, ότι αυτός, τον οποίο κράζομε,
είναι ο Πατήρ. Αλλά αυτή η κραυγή βγαίνει την ώρα που ξαφνικά
ανακαλύπτουμε ότι αυτός που επικαλούμαστε είναι ο Θεός μας, είναι ο
πατέρας μας. Αυτό το Πνεύμα συμμαρτυρεί μέσα στην καρδιά μας, και έτσι
αναγνωρίζομε και απολαμβάνομε μέσα στον οίκο μας τον αββά, το μεγάλον
Θεόν.
Ο Χριστός μάς έδωσε την εγγύησι, την βεβαιότητα, «την απαρχήν του
Πνεύματος», το Πνεύμα το Άγιον. Ας προσπαθούμε και εμείς με τους
αναστεναγμούς μας να κάνωμε ό,τι μπορούμε, ώστε ο Πνεύμα το Άγιον να μάς
γεμίζη, για να φθάσωμε στο σημείο που, ενώ το σκήνος μας θα μένη κάτω,
εμείς ελεύθεροι, Πνεύματι Αγίω, θα επικοινωνούμε με τον ουρανό.
Το Πνεύμα είναι ο βασιλεύς. Μπήκε μέσα στο ταμείο μας και μπορεί να
μας δώση την γνώσι, την πληροφορία, να μας πλουτίση όσο θέλομε. «Λέγει
Κύριος… μεθ’΄υμών ειμί… και το πνεύμα μου εφέστηκεν εν μέσω υμών». Μαζί
σας είμαι εγώ ο Πατήρ, λέγει ο Θεός, και επειδή εσείς είσθε ένα σώμα,
είσθε η Εκκλησία, εγώ έρριψα το Πνεύμα το Άγιον επάνω σας.
Τι μπορούμε να πούμε τώρα; Τίποτε, μόνον κάτι που είχαμε πει
προηγουμένως. Ο Πατήρ και ο Υιός μάς απεκάλυψαν το Άγιον Πνεύμα. Όταν ο
Ιεζεκιήλ κινδύνευσε, τον πλησίασε ο Θεός και του είπε: «Είσελθε και
εγκλείσθητι εν μέσω του οίκου σου». Ας κάνωμε και εμείς το ίδιο. Ας
μπαίνωμε μέσα στην εκγλείστρα μας, «εν μέσω του οίκου ημών». εις το
ταμείον μας, εκεί που δεν θα μας ανησυχήση κανείς. Μπες μέσα, κλείσου
καλά και επιπόθει το Πνεύμα το Άγιον’ λαχτάρησέ το, κάλεσέ το’ πες:
Βασιλεύ ουράνιε, Παράκλητε, το Πνεύμα της αληθείας, ελθέ μέσα στον οίκο
μου. Τότε ο Θεός θα απαντήσει: «Ιδού μεθ΄υμών εγώ ειμί».
Αρχιμανδρίτου Αιμιλιανού Σιμωνοπετρίτου