Ἀκριβῶς τό ὅτι πονᾶς, πιέζεσαι καί ζορίζεσαι, ἀκριβῶς τό ὅτι
ἔχεις πληγή μέσα σου, ἀκριβῶς τό ὅτι ἔρχονται ὅλα ἔτσι πού οὔτε
ἐλπίδα ὑπάρχει οὔτε διέξοδος οὔτε κάποιο στήριγμα ἤ κάποια παρηγοριά,
ἀκριβῶς λοιπόν τό ὅτι συμβαίνουν ὅλα αὐτά, εἶναι ὄχι ἔνδειξη
ἀλλά ἀπόδειξη, ἀδελφέ μου, ὅτι εἶναι παρών ὁ Θεός, ὅτι
σέ ἀγγίζει ὁ Θεός, ὅτι ἀσχολεῖται μ᾿ ἐσένα ὁ Θεός.
Σέ βλέπει, σέ ξέρει, σέ καταλαβαίνει καί θέλει
νά σέ ἐλεήσει. Στάσου λοιπόν λίγο, κάνε λίγη ὑπομονή, στηρίξου λίγο
στόν Θεό! Γιατί πονᾶς τόσο πολύ; Γιατί αἰσθάνεσαι τόσο
πολύ πληγωμένος, τόσο πολύ ἀποθαρρυμένος; Γιατί τόσο
πολύ νιώθεις ὅτι πνίγεσαι, ὅτι χάνεσαι; Γιατί; Ὄχι γιά ἄλλο λόγο,
ἀλλά διότι ἔχεις ἀντίσταση μέσα σου.
π. Συμεών Κραγιοπούλου
Το μυστήριο του πόνου, "Το Περιβόλι της Παναγίας", σελ. 12