Χριστός ανέστη! Αληθώς ανέστη!Christ is Risen! Truly He is Risen!
Христос Воскрес! Воистину Воскрес!
Οσία Ματρώνα η Ρωσίδα η Αόμματος της Μόσχας
Εορτάζει στις 2 Μαΐου
Προφητικά λόγια για την εποχή μας της Αγίας Ματρώνας της Τυφλής από την Ρωσία (22 Νοεμβρίου 1881 – 2 Μαΐου 1952)
Η Αγία Ματρώνα
από την αρχή σήκωσε ένα βαρύ σταυρό τον οποίο με την ταπείνωση και την
υπομονή τον κράτησε σε όλη της την ζωή. Γεννήθηκε αόμματη (δηλαδή χωρίς
οφθαλμούς, με κενές τις κόγχες).
Σε ηλικία δεκαεπτά ετών η Ματρώνα, όχι
μόνο δεν έβλεπε, αλλά σταμάτησε και να περπατάει. Αυτό το γνώριζε από
πριν, γιατί της δόθηκε σημείο σχετικά με το πότε θα της συμβεί. Μετά την
παράλυση της έζησε 50 χρόνια.
Όταν η Ματρώνα ήταν έξι χρονών, μια φορά
έβγαλε τον σταυρό από πάνω της και η μητέρα της την μάλωσε. Τότε η
Ματρώνα της είπε: “Μητέρα μου γιατί με μαλώνεις; Εγώ έχω τον δικό μου
σταυρό.” Πράγματι, επάνω στο στήθος της είχε ένα εξόγκωμα σε σχήμα
σταυρού. ..Από την ηλικία των έξι-επτά ετών, της είχε δοθεί το
προορατικό και διορατικό χάρισμα.
Η μητέρα της την λυπόταν και συχνά της
έλεγε: “Κακομοίρα μου, παιδάκι μου….”, άλλ’ όμως η Ματρώνα της
απαντούσε: “Δεν είμαι εγώ κακομοίρα, αλλά τ’ άλλα δύο σου παιδιά είναι
κακόμοιρα, ο Ιβάν και ο Μιχαήλ”. Μετά την κομμουνιστική επανάσταση, τα
αδέλφια της έγιναν μέλη του κομμουνιστικού κόμματος, κι η κατάσταση γι’
αυτήν έγινε αφόρητη, γι’ αυτό και μετακόμισε στη Μόσχα το 1925. Στη
Μόσχα δεν είχε μόνιμη στέγη διαμονής αλλά πήγαινε από το ένα σπίτι στο
άλλο.
Την ρώτησε κάποτε η Ζηναΐδα Ζδάνοβα:
– Γιατί επέτρεψε ο Θεός να κλείσουν και να γκρεμίσουν τόσες Εκκλησίες; και απάντησε με τα παρακάτω λόγια,
– Αυτό ήταν το θέλημα του Θεού. Ο
αριθμός των ναών ελαττώθηκε, επειδή οι πιστοί θα είναι ολίγοι, δε θα
υπάρχουν και ιερείς γι’ αυτές τις εκκλησίες. Ο λαός είναι σαν
υπνωτισμένος, έχει χάσει τα νερά του. Μία φοβερή δαιμονική δύναμη έχει
μπεί σε δράση. Βρίσκεται στον αέρα, και διεισδύει παντού. Παλιά, η
δαιμονική αυτή δύναμη κατοικούσε στα έλη και στα πυκνά δάση, επειδή οι
άνθρωποι πήγαιναν τακτικά στην εκκλησία, φορούσαν και τιμούσαν τον
σταυρό. Τα σπίτια τους ήταν προστατευμένα από τις εικόνες, τα κανδήλια
πού έκαιγαν, τον αγιασμό πού έκαναν… Τα δαιμόνια πετούσαν μακριά και
φοβόντουσαν να πλησιάσουν… Σήμερα όμως, τα σπίτια αυτά αλλά και οι ίδιοι
οι άνθρωποι έχουνε γίνει κατοικητήριο δαιμόνων για την απιστία τους, και την απομάκρυνσή τους από τον Χριστό…
Τις μέρες που γίνονταν μαζικές
κομμουνιστικές διαδηλώσεις, η Αγία παρακαλούσε όλους να μη βγαίνουν έξω,
να κλείνουν πόρτες, παράθυρα και φεγγίτες, επειδή, όπως έλεγε, τα στίφη
των δαιμόνων καταλαμβάνουν όλο το χώρο.
Με τη δύναμη του Σταυρού να σώζεστε και να αμυνόσαστε. Πλησιάζει πειρασμός; Πρέπει συνέχεια να προσευχόμαστε. Αδικοχαμένος γίνεται κανείς, όταν ζεί χωρίς προσευχή.
Ο εχθρός κάθεται στον αριστερό μας ώμο και στο δεξιό ο Άγγελος. Έχουν
και ο ένας και ο άλλος το δικό τους βιβλίο. Στο ένα γράφονται οι
αμαρτίες μας, στο άλλο τα καλά μας έργα’’. Να κάνετε το σταυρό σας πιο
συχνά, είναι η κλειδαριά σας όπως η κλειδαριά της πόρτας. Να
καταφεύγετε στη σωστική και προστατευτική δύναμη του Τιμίου και Ζωοποιού
Σταυρού, να σφραγίζετε με τον Τίμιο Σταυρό και τα πράγματα γύρω σας. Να έχετε μπροστά στις εικόνες αναμμένα κανδήλια.’’
Επίσης
έλεγε: Μην τρέχετε γυρεύοντας προορατικούς και διορατικούς. Όταν τρέχει
κανείς σε πολλούς πατέρες, μπορεί να χάσει την πνευματική οδό και τη
σωστή κατεύθυνση στη ζωή. Εάν πάτε σ’ ένα γέροντα ή ιερέα να
συμβουλευθείτε, να προσεύχεστε να τον φωτίσει ο Θεός να σας δώσει σωστή
συμβουλή. Εάν είναι κάτι ο Θεός θα στο δείξει μόνος Του. ‘‘ Ο κόσμος, -έλεγε πάλι- , ‘‘εν τω πονηρώ και εν τη πλάνη κείται’’.
Έλεγε στον κόσμο να πηγαίνει συχνά στην
εκκλησία, αλλά από τη στιγμή που θα μπεις στην εκκλησία να μην βλέπεις
τίποτα και κανέναν, να κάμεις την προσευχή σου με κλειστά μάτια ή να
βλέπεις τις εικόνες ή να κατεβάσεις τα μάτια σου χαμηλά.
Προέβλεψε τη δολοφονία του Τσάρου και τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και την ήττα των Γερμανών από τους Ρώσους.
Θυμάται ακόμη η κ. Ζδάνοβα, αρχιτέκτων μηχανικός,
“Την ρωτούσα για την πορεία της Ρωσίας μέσα στην Επανάσταση, και μου έλεγε:
– Μη στεναχωριέστε. Σύντομα θα καταργήσουν
το άρθρο 58 («Εκκλησιαστική μοναρχική ομάδα») και θα αλλάξουν οι εποχές.
Μετά τον πόλεμο πρώτα θα βγάλουν τον Στάλιν. Μετά απ’ αυτόν όλοι οι
κυβερνήτες θα εναλλάσσονται και θα είναι ο ένας χειρότερος από τον
άλλον. Θα κατακλέψουν την Ρωσία. Μετά τον πόλεμο ”οι σύντροφοι” θα
κάνουν ταξίδια στο εξωτερικό, θα διαφθαρούν και θα σπάσουν τα μούτρα
τους. Εκείνο τον καιρό θα εμφανισθεί ο Μιχαήλ… Θα θελήσει να βοηθήσει,
όλα να τα αλλάξει, όλα να τα ανατρέψει… Θα γίνουν ταραχές, διαμάχες,
σφαγές… Το ένα κόμμα θα πολεμάει το άλλο. Μετά θα γίνει κάποια
καλυτέρευση πού όμως, θα κρατήσει λίγο καιρό. Μιά ανάσα θα πάρετε, απ΄
όλα θα έχετε.
Όλα θα γίνουν: μέχρι και την δοξολογία στην
Κόκκινη Πλατεία, και το μνημόσυνο για τον Τσάρο και την οικογένειά του,
που σκότωσαν. Αλλά μετά θα γυρίσουν οι παλαιοί, και θα γίνει η
κατάσταση χειρότερη από ότι ήταν πριν! Η ζωή θα είναι χειρότερη και
χειρότερη.
Ώχ, πώς σας λυπάμαι όλους! Μέχρι τους εσχάτους καιρούς, (γιατί από εκεί και πέρα), έτσι θα ζήσετε…”
Η Άννα Βιμπόρνοβα θυμάται,
Επισκέφθηκα την Ματρώνα τις μέρες της Μεγάλης Σαρακοστής (1952), λίγο πριν πεθάνει.
“Μη φοβάσαι μου λέει, δεν θα ξαναγίνει σύντομα πόλεμος. Θα ξαπλώσουμε έτσι και θα σηκωθούμε αλλιώς”
”Πώς αλλιώς;” την ρωτάω.
”Να, – μου λέει -, θα γυρίσουμε στο “ξύλινο” …
“Μάτουσκα, της λέω, τι σημαίνει το “ξύλινο;“
”Ξύλινο αλέτρι, μου λέει, με αυτό θα δουλεύουμε τότε…”
”Και πού θα πάνε τα τρακτέρ πού τώρα έχουμε;…”
Ω – λέει -, άσε τα τρακτέρ… Θα δουλεύει
τότε το αλέτρι το ξύλινο, και η ζωή θα είναι καλή. Όμως, ακόμη δεν
φτάσαμε μέχρι αυτούς τους καιρούς. Εσύ όμως δεν θα πεθάνεις μέχρι τότε
και θα τα δεις όλα αυτά…
Πόλεμος, συμπλήρωσε, δεν θα ξαναγίνει (με τον τρόπο πού μέχρι τώρα ξέρουμε…). Χωρίς πόλεμο θα πεθάνετε όλοι. Θα
πέσουν πολλά θύματα. Όλοι οι νεκροί θα ξαπλώσετε επάνω στην γη…. Θα σας
πώ και κάτι άλλο, Αποβραδίς όλα θα είναι (όρθια και καλά) πάνω στην
γη, και όταν θα σηκωθείτε το άλλο πρωϊ, όλα θα μπουν (θα ταφούν) μέσα
στην γη… Χωρίς ” πόλεμο ” ….. ο πόλεμος (τότε) θα γίνεται…”
Με τα όσα παραπάνω αναφέρει η αγία,
φαίνεται καθαρά ότι μιλάει γιά πυρηνική καταστροφή και πιθανόν με
υδρογονοβόμβες, πού θα σκοτώνουν ανθρώπους αλλά τα κτίρια θα μένουν
ανέπαφα!.
Τελικά θα έλθει καιρός πού θα βάλουν μπροστά σας τον ΣΤΑΥΡΟ και το ΨΩΜΙ και θα σας πούν «Διαλέξετε!»
Θα διαλέξουμε τον Σταυρό, της έλεγαν, αλλά πώς θα μπορέσουμε να ζήσουμε..;
-«Ε, θα κάνουμε προσευχή, θα πλάσουμε
βώλους λίγο χωματάκι, θα προσευχηθούμε στον Θεό, θα φάμε και θα
χορτάσουμε!» αποκρινόταν προφητικά η Αγία Ματρώνα, ενώ αλλού έλεγε:
“Θα πάρετε χώμα, θα κάνετε κουλουράκια, θα τα σταυρώνετε, και θα είναι σαν ψωμί!”
***
Καθημερινά σχηματίζονται ουρές από
πιστούς μπροστά στα άγια λείψανά της, άλλοι να την ευχαριστήσουν και
άλλοι να ζητήσουν την βοήθειά της προσφέροντας της ένα λουλούδι, όπως η
ίδια το ζήτησε.
Εύχομαι σ’ όλους, όσους ζητήσουν την
βοήθεια της αγίας, να βρουν άμεση ανταπόκριση στο αίτημά τους, ώστε να
δοξασθεί ο πανάγαθος Θεός δια μέσου της αγίας Ματρώνας.
Απολυτίκιον της Οσίας Ματρώνας.
(Ήχος πλ. α΄. Τον συνάναρχον Λόγον)
Αδιάσειστον στύλον Ρωσίας όγδοον, την στερουμένην ομμάτων εκ γενετής, ευλαβώς ανυμνήσωμεν Ματρώναν
την αοίδιμον, ως σκεύος θείων δωρεών και αγάπης ακραιφνούς προς πάντας
εμπεριστάτους βοώντες• σκέδασον ζόφον παθών ημών φωτί σης χάριτος.
Χαίροις, διοράσεως ο κανών, χαίροις η ακρότης της εν βίω υπομονής, χαίροις, της Ρωσίας ο όγδοος ο στύλος, Ματρώνα θεοφόρε, πίστεως πρόβολε.