«Και είναι κι αυτές οι φορές που, ενώ όλα πήγαιναν χάλια, κάτι γίνεται στο τέλος και -με κάποιο ανεξήγητο τρόπο- καταλήγεις μ'ένα πλατύ χαμόγελο ευτυχίας στο πρόσωπό σου.
Γιατί, τελικά, δεν είναι το παν οι κανόνες ούτε οι εξαιρέσεις. Αλλά αυτή η διάθεση της καρδιάς. Που θα χτυπάει αθόρυβα είτε τα πας καλά είτε όχι. Είτε έχει ήλιο, είτε βρέχει. Όσες μέρες κι αν κυλήσουν.
Και τις νύχτες, που οι σιωπές σου παίρνουν σχήμα και μορφή, μπορείς ν'αναζητήσεις μέσα στην ησυχία εκείνη την αγκαλιά της Παναγιάς. Που με το ολόγλυκο φως της ντύνει τον ουρανό. Και που μπορεί να απλώσει την ελπίδα στη δική σου την καρδιά».
aoratigonia. blogspot.com