Συμπληρώνονται τρία ἔτη ἀπὸ τὴν Κολυμπάριον προδοσίαν – ἀποστασίαν

ΜΑΥΡΗ ΕΠΕΤΕΙΟΣ

Συμπληρώνονται τρία ἔτη ἀπὸ τὴν

Κολυμπάριον προδοσίαν – ἀποστασίαν

Τοῦ κ. Χρήστου Κ. Λιβανοῦ, Συγγραφέως, Ἀρθρογράφου

Σὲ λίγες ἑβδομάδες συμπληρώνεται τριετία ἀπὸ τὴν σύγκλησι τῆς λεγομένης «ἁγίας & μεγάλης πανορθοδόξου συνόδου» στὸ Κολυμπάρι τῆς Κρήτης. Πολλὰ ὀνόματα ἐδόθησαν σ’ αὐτὴ ἀπὸ τοὺς διοργανωτές της πρὸς ἐντυπωσιασμὸ τῶν πιστῶν. Οἱ ἀποφάσεις της, ὡστόσο, ἀπέδειξαν ὅτι ἐπρόκειτο περὶ μιᾶς ἀνίερης, μεγάλης μόνο σὲ ἀνομία, αἱρετικῆς, ληστρικῆς καὶ κακοδόξου συνόδου, ποὺ θὰ μείνῃ στὴν ἱστορία γνωστὴ ὡς τὸ πιὸ παράνομο συνέδριο ἀρχιερέων μετὰ ἀπὸ ἐκεῖνο τῶν Ἰουδαίων, ποὺ κατεδίκασε σὲ σταυρικὸ θάνατο τὸν Χριστό, καὶ ὡς ἡ πλέον καταστροφικὴ γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία σύνοδος ἀπὸ τὴν ἁγία Πεντηκοστή, ὅταν στὸ ὑπερῷο τῆς Ἱερουσαλὴμ ἱδρύθηκε ἡ μία καὶ ἁγία Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ. Δὲν ὑπερβάλλουμε καθόλου στὴν κρίσι μας. Διότι στὸ Κολυμπάρι συντελέσθηκε ἡ μεγαλύτερη προδοσία κατὰ τῆς Ἐκκλησίας, ἐσχάτη προδοσία, ποὺ ἐπισύ­ρει τὶς ἔσχατες ἐκκλησιαστικὲς ποινές, καθαίρεσι καὶ ἀφορισμό.

Νέα Φερράρα – Φλωρεντία

ἐβιώσαμεν εἰς τὰς ἡμέρας μας

Ὅταν οἱ βυζαντινοὶ αὐτοκράτορες συγκαλοῦσαν πραγματικὰ ἅγιες συνόδους, οἱ θεοφόροι Πατέρες καταδίκαζαν τὶς αἱρέσεις τῆς ἐποχῆς των. Στὸ Κολυμπάρι τί ἔπραξαν οἱ ἅγιοι ἀρχιερεῖς μας; Ἀντὶ νὰ καταδικάσουν αἱρέσεις, νομιμοποίησαν αὐτὲς καὶ τὶς ἀναγνώρισαν ὡς ἰσότιμες τῆς Ὀρθοδοξίας, ποὺ ἀναξίως οἱ περισσότεροι ἐκπροσωποῦσαν! Καὶ μέχρι σήμερα ἀπαιτοῦν οἱ ἀθεόφοβοι ἀπὸ τὸ πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας νὰ σεβαστῇ τὸ ἀνοσιούργημά τους! Ἀλλὰ αὐτὸ δὲν θὰ συμβῇ ποτέ! Διότι ὁ ἀπόστολος Παῦλος καλεῖ τοὺς χριστιανοὺς νὰ γίνωνται μιμητὲς τοῦ ἰδίου, ὅπως καὶ ἐκεῖνος ἦταν μιμητὴς τοῦ Χριστοῦ. Μιμητὲς Παύλου καὶ Χριστοῦ νὰ γίνουμε· μιμητὲς προδοτῶν τῆς ἀμωμήτου ἡμῶν Πίστεως, μὲ τὴν χάρι τοῦ Θεοῦ, δὲν πρόκειται νὰ γίνουμε.

Ἀλλά, διερωτᾶται κανείς: «Πῶς ἔφθασαν στὴν ἔσχατη αὐτὴ προδοσία τόσοι ἀρχιερεῖς;» Ἐὰν μπορούσαμε νὰ τοὺς ἐρωτήσουμε, ἰδοὺ μερικὲς πιθανὲς (φανταστικὲς βέβαια) ἀπαντήσεις, ποὺ θὰ ἔδιδαν σὲ πρόσωπα τῆς ἐμπιστοσύνης των κάποιοι ἀπ’ αὐτοὺς τοὺς κοσμικῶς φρονοῦντες καὶ περὶ τὴν πίστιν ναυαγήσαντες ἀρχιερεῖς:

«Αὐτά, ποὺ ἐσεῖς ἰσχυρίζεστε, εἶναι φανατικὰ καὶ μισαλλόδοξα, ἐμεῖς δείχνουμε ἀγάπη καὶ θέλουμε νὰ ἔχουμε ἀγαθὲς σχέσεις μὲ ὅλους. Μᾶς εἶναι ἀδύνατο νὰ εἰποῦμε στοὺς ἑτεροδόξους ἀδελφούς μας ὅτι μόνον ἡ Ὀρθοδοξία εἶναι Ἐκκλησία καὶ αὐτοὶ δὲν ἀποτελοῦν ἐκκλησίες, ντρεπόμαστε». (τὸν Θεὸ δὲν τὸν ντρέπονται!)

«Οἱ ἑτερόδοξοι εὐεργετοῦν συνεχῶς καὶ παντοιοτρόπως ἐμᾶς τοὺς Ὀρθοδόξους καὶ ἐμεῖς θὰ δείξουμε ἀγνωμοσύνη πρὸς αὐτούς;»

«Ἐγὼ, ὡς ἐπίσκοπος, ἵσταμαι εἰς τύπον καὶ τόπον Χριστοῦ, ὁ ὁποῖος ἀγαπᾶ καὶ ἀγκαλιάζει ὅλους τοὺς ἀνθρώπους. Βλέπεις αὐτὸ τὸ χρυσὸ Rolex, πού φορῶ στὸ χέρι μου; Εἶναι δῶρο γιὰ τὰ γενέθλιά μου ἀπὸ τὴν Λουθηρανὴ ἐπισκοπίνα τῆς περιοχῆς μου. Ξέρεις πόσο ἀξίζει τὸ ρολόι αὐτό; Καὶ ἐγὼ νὰ τῆς τὸ ἀνταποδώσω μὲ τέτοια προσβολή;»

«Ἐγὼ εἶμαι πολὺ ὑποχρεωμένος στοὺς ἑτεροδόξους ἀδελφούς μου. Ὅταν ἤλθαμε ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες στὴν ξένη αὐτὴ χώρα, αὐτοὶ μᾶς παρεχώρησαν δωρεὰν χῶρο στὸ ὑπόγειο τῆς ἐκκλησίας τους γιὰ τὶς λατρευτικές μας ἀνάγκες καὶ ἐγὼ θὰ τοὺς ὑβρίσω;»

«Ἐμένα μὲ προσφωνοῦν Σεβασμιώτατο καὶ μὲ σέβονται Ὀρθόδοξοι καὶ ἑτερόδοξοι. Πῶς μπορῶ ἐγὼ νὰ τοὺς πικράνω λέγοντας ὅτι εὑρίσκονται ἐκτὸς τῆς Κιβωτοῦ τῆς σωτηρίας;».

«Δὲν μποροῦμε οἱ Ὀρθόδοξοι νὰ συμμετέχουμε ὡς ἰσότιμα μέλη στὸ ΠΣΕ καὶ νὰ εἰποῦμε στοὺς ἀδελφούς μας αὐτοὺς ὅτι μόνον ἐμεῖς ἀποτελοῦμε τὴν Μία Ἐκκλησία».

«Μά, μὲ τὴ συμμετοχή μας στὸ ΠΣΕ δὲν ἀναγνωρί­ζουμε ἐπὶ τόσες δεκαετίες ὅτι ὅλοι οἱ ἑτερόδοξοι ἀποτελοῦν καὶ αὐτοὶ χριστιανικὲς ἐκκλησίες; Στὸ Κολυμπάρι ἁπλῶς ἐπιβεβαιώσαμε συνοδικῶς τὴν ἐκκλησιολογικὴ αὐτὴ ἀναγνώριση. Ἐξάλλου, μποροῦσα νὰ παραβλέψω τὴν γενναιόδωρη δωρεὰ τοῦ ΡΚαθολικοῦ καρδινάλιου τῆς πόλεώς μας, ὅταν πυρκαγιὰ ἔκαμε στάχτη τὸν καθεδρικό μας ναό; $ 10.000 μᾶς ἔστειλε. Καὶ ἐγὼ νὰ φανῶ ἀχάριστος;».

«Ἐσὺ, Μακαριώτατε, γιατί συμφώνησες;»

«Ἐγὼ, ἂν δὲν ὑπῆρχε τὸ ΠΣΕ, δὲν θὰ εἶχα μεταπτυχιακὸ στὴ θεολογία. Μὲ δική τους ὑποτροφία σπούδασα στὴ Ρώμη καὶ τὸ ἀπέκτησα. Θὰ ἤμουν δεσπότης σήμερα χωρὶς μεταπτυχιακό;»

«Καὶ ἐσύ, Σεβασμιώτατε, γιατὶ συνυπέγραψες;»

«Ἐγώ, τέκνα μου δὲν εἶμαι ταλιμπάν, ὅπως ἐσεῖς. Δὲν μπορῶ νὰ λησμονήσω ποτὲ τὰ ἐκλεκτὰ τρόφιμα, ποὺ ἐδώριζε τὸ ΠΣΕ στὸ ἐκκλησιαστικὸ οἰκοτροφεῖο, ποὺ διέμεινα κατὰ τὴν διάρκεια τῶν σπουδῶν μου ἐδῶ στὴν Ἀθήνα. Ὦ, μὲ πόση λαχτάρα περιμέναμε τὸ πεντανόστιμο τυρὶ Ὁλλανδίας νὰ σερβιριστῇ στὴν κοινὴ μεσημβρινή μας τράπεζα! Καὶ ἐσεῖς μοῦ ζητεῖ­τε νὰ ἐπρόδιδα τὴν ἀδελφικὴ καὶ φιλάνθρωπη ἐκείνη χειρονομία τῶν ἀλλοδόξων ἀδελφῶν μας;».

«Αὐτὸ ποὺ ἔγινε στὸ Κολυμπάρι δὲν ἦταν κάτι νέο καὶ φοβερό. Ἁπλῶς ἐπικυρώσαμε ὅσα ἔχουμε παραδεχθῆ, ὡς Ὀρθόδοξοι, στὶς τράπεζες τῶν θεολογικῶν διαλόγων.Τί φοβερὸ βλέπετε; Ὁ Χριστὸς ἐδίδαξε τὴν ταπείνωσι, τὸ δὲ νὰ ἰσχυριζώμαστε ὅτι μόνον ἐμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι ἔχουμε τὴν Ἀλήθεια εἶναι ἀσυγχώρητη ὑπεροψία, τὴν ὁποία τιμωρεῖ ὁ Θεός».

«Εἰς ἐμὲ ἦταν ἐντελῶς ἀδύνατο νὰ ψηφίσω ἐνάντια στὸ θέλημα τοῦ Πατριάρχη, τοῦ μεγάλου εὐεργέτη μου, ποὺ ἐκτίμησε δεόντως τὶς ἱκανότητές μου καὶ μὲ ἔκανε δεσπότη. Μὲ δική του ἐπίσης συστατικὴ ἐπιστολὴ ἔγινα δεκτὸς στὴ μασονία. Αὐτὸς ἐπίσης μεσολάβησε νὰ γίνω καὶ καθηγητὴς πανεπιστημίου, ἐγὼ ὁ τυφλὸς καὶ ἀμαθέστατος. Νὰ τὸν ἔχῃ καλὰ ὁ Θεὸς πάντοτε».

«Ἐγὼ ἀγωνίζομαι σκληρὰ γιὰ νὰ μετατεθῶ ἀπὸ τὴν μικρὴ καὶ φτωχὴ μητρόπολί μου σὲ κάποια μεγάλη καὶ πλούσια ἀρχιεπισκοπὴ τῆς ὁμογένειας. Πῶς, λοιπόν, θὰ μποροῦσα νὰ κακοκαρδίσω τὸν Πατριάρχη, ποὺ μοῦ ὑποσχέθηκε τὴν πολυπόθητη αὐτὴ μετάθεσι;».

Αὐτὲς περίπου θὰ ἦταν οἱ ἀπαντήσεις τῶν οἰκουμενιστῶν ἀρχιερέων διαφορετικῶν τοπικῶν Ἐκκλησιῶν, ποὺ ὑπέγραψαν τὶς ἐπαίσχυντες ἀποφάσεις τοῦ Κολυμπαρίου τὸν Ἰούνιο τοῦ 2016. Τό ὅτι πολλοὶ ἀπὸ τοὺς ἀρχιερεῖς, ποὺ ἐπρόδωσαν τὴν Ὀρθοδοξία καὶ ἀσπάσθηκαν τὴν κακοδοξία στὸ Κολυμπάρι, δέχονται ἀσφυκτικὲς καὶ ἐκβιαστικὲς πιέσεις ἀπὸ τοὺς πνευματικοὺς προϊσταμένους των, ἴσως καὶ ἀπὸ κάποια σκοτεινὰ κέντρα ἀποφάσεων, τὸ ὑποψιαζόμαστε. Καὶ τὸ ὅτι τὰ ἄτιμα πάθη τῆς φιλοδοξίας καὶ φιλαργυρίας ὡδήγησαν κάποιους στὴν προδοσία τῆς Πίστεώς των, εἶναι γνωστό.

Κλείνουμε τὸ ἄρθρο μας ἐξομολογούμενοι δημοσίως τὸν ἑξῆς λογισμὸ – προβληματισμό μας: «Μήπως οἱ πρωτοφανεῖς σὲ ἔντασι καὶ διάρκεια βροχοπτώσεις, ποὺ ἔπληξαν τὴν Κρήτη, ἰδίως τὸν Νομὸ Χανίων (ὅπου ἀνήκει καὶ τὸ Κολυμπάρι) καὶ οἱ θανάσιμες πλημμύρες, ποὺ ἀκολούθησαν, ἀλλὰ καὶ ἡ κακοκαιρία, ποὺ βύθισε μὲ μπλὰκ ἄουτ στὸ σκοτάδι ὅλο τὸ νησὶ ὀφείλονταν στὴν θεϊκὴ ὀργὴ καὶ τὴν ἀποδοκιμασία οὐρανοῦ (βροχὲς) καὶ γῆς (πλημμύ­ρες) γιὰ ὅσα κακόδοξα ἔγιναν στὴν ψευδοσύνοδο ἐκείνη τοῦ Κολυμπαρίου;». Ἐρώτημα ὑποβάλλουμε πρὸς προβληματισμὸ καὶ μετάνοια ὅλων μας, κυρίως τῶν ὑπαιτίων καὶ πρωταγωνιστῶν τῆς ψευδοσυνόδου. Ἀκραῖα γιὰ τὴν Μεγαλόνησο ἦταν τὰ πρόσφατα ἐκεῖνα καιρικὰ φαινόμενα. Μήπως, ὅμως, δὲν ἦταν ἐξ ἴσου ἀκραία καὶ ἡ προδοσία, ποὺ συντελέσθηκε στὸ Κολυμπάρι; Φυσικά, δὲν ἀναμένουμε ἀπάντησι ἀπὸ τοὺς ἀγαπολόγους οἰκουμενιστὲς ἢ «ἀγαπούληδες τοῦ Θεοῦ», κατὰ τὸν Καλαβρύτων Ἀμβρόσιο, διότι αὐτοί, ὡς γνωστόν, ἔχουν ἀφαιρέσει ἀπὸ τὸν Θεὸ τὸ δικαίωμα «ἀνθρωποπαθῶς» νὰ ὀργίζεται καὶ νὰ τιμωρῇ καί νά ἐκδικῆται, ἐπιτρέποντάς Του μόνο ν’ ἀγαπᾶ!