Τι να κάνω, όταν μια καθηγήτρια διδάσκει στους μαθητές λάθος την
Ορθόδοξη Πίστη μας; (πχ. Λέει ότι ο πνευματικός είναι σαν τον ψυχολόγο,
ενώ παραλείπει να πει ότι αυτός μας εξομολογεί…. κλπ)
Η απορία σου είναι πολύ ενδιαφέρουσα και σημαντική. Αρχικά, καλό θα ήταν σε τέτοιες περιπτώσεις να διατηρήσεις την ψυχραιμία σου. Δεν χρειάζεται να αισθανθείς ότι δέχεσαι κάποια επίθεση. Θα μπορούσες όμως ευγενικά να καταθέσεις και την άλλη άποψη. Π.χ., «Αν μου επιτρέπετε, θα ήθελα να πω ότι ο Πνευματικός, εκτός από το να μάς ενισχύει συναισθηματικά και ψυχολογικά, είναι κυρίως αυτός που μάς εξομολογεί. Μέσω αυτού μάς παρέχεται η άφεση των αμαρτιών μας, και τελικά η ένωσή μας με τον Χριστό. Αυτός είναι, εξάλλου, ο βασικός ρόλος του Πνευματικού…». Πιθανώς η καθηγήτρια να μην είχε σκεφτεί αυτήν την παράμετρο, ή να μην τη γνώριζε. Άλλωστε είναι πολλοί οι συνάνθρωποί μας που δεν γνωρίζουν τις λεπτομέρειες ή την ομορφιά της πίστεώς μας. Έτσι, είναι πιθανό να δεχθεί την επισήμανσή σου, και μάλιστα με καλή διάθεση.Δυστυχώς όμως, αν θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές, συμβαίνει συχνά και το αντίθετο: υπάρχουν καθηγητές που εσκεμμένα διαστρεβλώνουν στοιχεία της πίστεώς μας. Και δυστυχώς, ανάμεσα σε αυτούς υπάρχουν και θεολόγοι, κάτι που είναι φυσικά απαράδεκτο. Εκεί πάλι όμως μπορείς με καλοσύνη, αλλά και σταθερότητα, να εκφράσεις τη σωστή πίστη. Γι᾿ αυτό είναι σημαντικό να γνωρίζουμε εμείς οι Χριστιανοί καλά την πίστη μας. Θα μπορούσες και κατ᾿ ιδίαν να μιλήσεις στον καθηγητή, π.χ. την ώρα του διαλείμματος. Αν όμως είναι μία κατάσταση που συμβαίνει συχνά και σε έντονο βαθμό, τότε καλό θα ήταν να ενημερώσεις και τον Διευθυντή του σχολείου. Σε καμία περίπτωση δεν έχει δικαίωμα ένας καθηγητής να αλλοιώνει την Χριστιανική Πίστη μέσα στην αίθουσα, και να προσβάλλει έτσι το θρησκευτικό αίσθημα των μαθητών.Να ξέρεις όμως και το εξής: η καλύτερη «απολογία» μας, το δυνατότερο «κήρυγμά» μας, είναι το παράδειγμά μας. Όταν ένας μαθητής αγαπάει αληθινά τον Χριστό, εφαρμόζει τις εντολές του, είναι φιλικός και ευγενικός προς τους συμμαθητές του και συνεπής στις μαθητικές του υποχρεώσεις, τότε όλοι παίρνουν το μήνυμα ότι η Χριστιανική ζωή είναι πράγματι χαρά και αλήθεια. Επίσης, μην ξεχάσεις να προσεύχεσαι συχνά για την καθηγήτριά σου, και όλους τους καθηγητές και μαθητές, ώστε να τους φωτίζει ο Θεός για το καλύτερο. Τέλος, καλό θα ήταν σε παρόμοιες περιπτώσεις να συμβουλεύεσαι ανθρώπους που αγαπάς και εμπιστεύεσαι, όπως τους γονείς και συγγενείς σου, τον Πνευματικό σου, τους πνευματικούς αδελφούς και φίλους σου.