Η Θεία Λειτουργία στο Ναό και στην Καρδιά του Ορθόδοξου Χριστιανού

Του Ανδρέα Χριστοφόρου

Εξερχόμενος  ο Ιερέας από το Ιερό για την περιφορά των Τιμίων Δώρων, για να κάνει την Μεγάλη Είσοδό του εις το Ιερό του Ναού από την Ωραία Πύλη και να τελέσει τον Καθαγιασμό των Τιμίων Δώρων εύχεται και ο ψάλτης εκπροσωπώντας τον Λαό αναφωνεί:

ΠΑΣΑΝ ΝΥΝ ΒΙΟΤΙΚΗΝ ΑΠΟΘΩΜΕΘΑ ΜΈΡΙΜΝΑΝ.

Προσερχόμενος ο Προσευχόμενος Χριστιανός εις το Μυστήριο της Μετανοίας κλεισμένος στο ταμείο του, δηλαδή την καρδία του, κραυγάζει μυστικά στον Τριαδικό Θεό:

ΤΟΝ ΑΡΤΟΝ ΗΜΩΝ ΤΟΝ ΕΠΙΟΥΣΙΟΝ  ΔΟΣ ΗΜΙΝ ΣΗΜΕΡΟΝ.

Αυτό που συμβαίνει στην Εκκλησία, συμβαίνει και στην καρδία:

Πριν τον Καθαγιασμό το Εκκλησίασμα εγκάρδια, αναθέτει όλη την βιοτική μέριμνα στον Θεό.

Πριν τον προσωπικό Καθαγιασμό που στην Προσευχή γίνεται με τις φράσεις:

ΑΦΕΣ ΗΜΙΝ ΤΑ ΟΦΕΙΛΗΜΑΤΑ ΗΜΩΝ ΩΣ ΚΑΙ ΗΜΕΙΣ ΑΦΙΕΜΕΝ ΤΟΙΣ ΟΦΕΙΛΕΤΑΙ ΗΜΩΝ ο Χριστιανός αναθέτει όλη την βιοτική μέριμνα του να δίνεται ξανά  στο Θεό.

Με την έξοδο του ο Αδάμ από τον Παράδεισο έλαβε από τον Θεό το επιτίμιο της Μέριμνας ΤΗΝ ΑΓΩΝΙΑ ΤΗΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ με το λόγο του Θεού ότι από εδώ και πέρα με κόπο και ιδρώτα θα τρως το ψωμί σου, ενώ στον Παράδεισο όλα ήταν έτοιμα από τον Θεό.

Για να εισέλθει ξανά ο Άνθρωπος στην Βασιλεία των Ουρανών, πρέπει να λυθεί ΤΟ ΕΠΙΤΙΜΙΟΝ ΤΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥ ΔΟΘΕΙ ΤΟ ΧΑΡΙΣΜΑ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΜΝΗΣΙΑΣ!

Να θεραπευτεί από την ΑΓΩΝΙΑ ΤΗΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ και λάβει ως θεραπεία το ΧΑΡΙΣΜΑ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΜΝΗΣΙΑΣ

Διαφορετικά δεν μπορεί να Καθαγιαστεί.

Γι αυτό στο Πάτερ Ημών που είναι η Προσωπική Βίωση της Θείας Λειτουργίας ο προσωπικός εν τω κρυπτώ της Καρδίας χώρω Καθαγιασμός κραυγάζουμε ΤΟΝ ΑΡΤΟΝ ΗΜΩΝ ΤΟΝ ΕΠΙΟΥΣΙΟΝ ΔΟΣ ΗΜΙΝ ΣΗΜΕΡΟΝ.

Με το Λόγο αυτό ζητάμε να λυθεί το επιτίμιο της Μέριμνας και να μας δίνεται  όπως και στον Παράδεισο ξανά το ψωμί μας από τον Θεό.

Ζητάμε να πάρει ο Θεός την ΑΓΩΝΙΑ ΤΗΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ για να προσέλθουμε στον Προσωπικό Καθαγιασμό στην ώρα της Προσευχής που γίνεται με τα εγκάρδια με όλη ψυχή  διάνοια και δύναμη λόγια:

ΚΑΙ ΑΦΕΣ ΗΜΙΝ ΤΑ ΟΦΕΙΛΗΜΑΤΑ ΗΜΩΝ ΩΣ ΚΑΙ ΗΜΕΙΣ ΑΦΙΕΜΕΝ ΤΟΙΣ ΟΦΕΙΛΕΤΑΙΣ ΗΜΩΝ.

Ο Καθαγιασμός γίνεται με την Κάθαρση από τις Αμαρτίες μας προς τους άλλους και από την Ακολουθούσα Συγχώρεση μας για τις Αμαρτίες των άλλων προς εμάς.

Ο Ιερέας πριν το Μυστήριο του Καθαγιασμού ενώπιον του Λαού στην Ωραία Πύλη υποκλινόμενος  ΜΕΤΑΝΟΙΕΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΜΑΡΤΙΕΣ ΤΟΥ και ζητεί συγχώρεση από το Λαό και μετά ευλογώντας συγχωρεί τον Λαό και εξέρχεται με τα Τίμια Δώρα προς τον Λαό για να εισέλθει ξανά στο Ιερό για να τελέσει τον Καθαγιασμό.

Αυτή την Είσοδό του την ονομάζουμε Μεγάλη Είσοδο διότι εισέρχεται εις τον Καθαγιασμό του Άρτου και Οίνου και μεταβολής του σε Σώμα και Αίμα Χριστού.

Ο Ιερέας Καθαγιάζει Άρτο και Οίνο και τα μεταβάλλει σε Σώμα και Αίμα Χριστού για να το μεταδώσει στο Λαό και να ενωθεί το Σώμα και Αίμα του Χριστού με το σώμα και αίμα του καθενός που Κοινωνεί, ξεχωριστά, να ενωθεί ο Χριστός με τον κάθε Κοινωνούντα ξεχωριστά.

Ο Προσευχόμενος, μετά την ανάθεση της Μέριμνας του στο Θεό με τον Λόγο του, τον Άρτον ημών  τον επιούσιον δός ημίν σήμερον, απολαμβάνει την λύση του επιτιμίου της Μέριμνας που έλαβε ο Αδάμ εξερχόμενος του Παραδείσου και ΤΟΤΕ ΜΟΝΟΝ ΕΙΣΕΡΧΕΤΑΙ ΕΙΣ ΤΑ ΑΓΙΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ, ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΟΠΟΥ ΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΦΕΣΗ ΤΩΝ ΑΜΑΡΤΙΩΝ ΤΟΥ ΜΕ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΑΦΕΣ ΗΜΙΝ ΚΑΙ ΣΥΓΧΩΡΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΩΣ ΚΑΙ ΗΜΕΙΣ ΑΦΙΕΜΕΝ ΛΑΜΒΑΝΕΙ ΤΗΝ ΑΦΕΣΗ ΠΡΩΤΑ ΤΩΝ ΑΜΑΡΤΙΩΝ ΤΟΥ ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΕΙ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΤΗΝ ΘΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ ΑΙΣΘΑΝΕΤΑΙ ΣΤΟ ΣΩΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΟΥ  ΤΟ ΣΩΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ.

Πριν προσέλθει στην Θεία Κοινωνία Μετανοεί συνεχώς και Εξομολογείται στον Πνευματικό λαμβάνοντας την Συγχωρητική Ευχή που του επιτρέπει να Κοινωνεί.

Χωρίς διαρκή Μετάνοια στην Προσευχή και την Καθημερινότητα, δεν λαμβάνει τη Συγχωρητική Ευχή από τον Πνευματικό και χωρίς Συγχωρητική Ευχή δεν μπορεί να Κοινωνήσει.

Μετά τη Θεία Κοινωνία Καθαγιάζεται διότι ενώνεται  με τον Χριστό εφ όσον η Καρδία  του  ευρίσκεται εν Μετανοία στην Προσευχή ΑΦΕΣ ΗΜΙΝ ΤΑ ΟΦΕΙΛΗΜΑΤΑ ΗΜΩΝ (αμαρτίες) ΩΣ ΚΑΙ ΗΜΕΙΣ ΑΦΙΕΜΕΝ ΤΟΙΣ ΟΦΕΙΛΕΤΑΙΣ ΗΜΩΝ (συγχωρούμε όσους αμαρτάνουν προς εμάς).

Όλα τα πιο πάνω ΕΦ ΟΣΟΝ ΒΙΩΝΟΝΤΑΙ ή εφόσον ποθούνται από τον Προσευχόμενο, συμπυκνώνονται στο ΚΥΡΙΕ ΕΛΕΗΣΟΝ του ψάλτη στο Ναό ή στην αδιάλειπτη Ευχή ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ!

Βλέπουμε δηλαδή ότι, αυτό που συμβαίνει στο Ναό δηλαδή ΑΜΕΡΙΜΝΗΣΙΑ, ΕΚΖΗΤΗΣΗ ΑΦΕΣΗΣ ΑΜΑΡΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΥΓΧΩΡΕΣΗ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ πριν από τον Καθαγιασμό και μετά τον Καθαγιασμό με την Θεία Κοινωνία συμβαίνει και στην Προσευχή: ΑΜΕΡΙΜΝΗΣΙΑ, ΕΚΖΗΤΗΣΗ ΑΦΕΣΗΣ ΑΜΑΡΤΙΩΝ, ΚΑΙ ΣΥΓΧΩΡΕΣΗ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ και μετά Αίσθηση Άφεσης Αμαρτιών και Ένωση με τον Χριστό μυστικά στην Καρδία μας!

Δηλαδή ο Χριστιανός Εκκλησιαζόμενος πρώτα ζει στο Ναό και ύστερα στην Καρδία του αυτά που πήρε στο Ναό, ΤΗΝ ΑΜΕΡΗΜΝΗΣΙΑ, ΤΗΝ ΑΦΕΣΗ ΑΜΑΡΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΥΓΧΩΡΕΣΗ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΝΩΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΘΑΓΙΑΣΜΟΣ ΤΟΥ.

Εφ όσον και καθ όσον ευρίσκεται σε Μετάνοια, διότι χωρίς Μετάνοια δεν υπάρχει οντολογική συγκατάθεση για Άφεση Αμαρτιών που πάντα προηγείται του Καθαγιασμού και της Θείας Κοινωνίας που μας ενώνει με τον Χριστό.

Φανερά, στο Ναό με τα Μυστήρια της Εξομολόγησης και Θείας Κοινωνίας, και Μυστικά στην Καρδία του που είναι προσωπικός Ναός του Θεού, με τη διαρκή Μετάνοια ζει την ΚΑΘΑΡΣΗ, ΤΟΝ ΦΩΤΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗ ΘΕΩΣΗ ΤΟΥ δηλαδή τον ΚΑΘΑΓΙΑΣΜΟ του.

«Δεν βλέπετε ότι είστε Ναός του Θεού και ότι η Βασιλεία των Ουρανών είναι μέσα σας;» Λέει ο Χριστός και όλη αυτή η Ησυχαστική βίωση της Πνευματικής Ζωής, αποκαλύπτεται και ολοκληρώνεται με τον Λόγο  Του:

«Πνεύμα ο Θεός και τους προσκυνούντας Αυτόν - είτε στο Ναό είτε στην Καρδία- εν Πνεύματι και Αληθεία δει προσκυνείν!»