Κάποτε, όλοι οι χωρικοί αποφάσισαν να προσευχηθούν για να βρέξει.
Την ημέρα της προσευχής, όλοι οι άνθρωποι συγκεντρώθηκαν, αλλά μόνον ένα αγόρι ήρθε με μια ομπρέλα.
Αυτό είναι ΠΙΣΤΗ.
Όταν πετάμε τα μωρά στον αέρα, γελούν, επειδή ξέρουν, ότι θα τα πιάσουμε.
Αυτό είναι ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ.
Κάθε βράδυ, πέφτουμε για ύπνο, χωρίς καμία βεβαιότητα, ότι, το επόμενο πρωί, θα είμαστε ζωντανοί, όμως εξακολουθούμε, να βάζουμε ξυπνητήρια,
για να ξυπνήσουμε.
Αυτό είναι ΕΛΠΙΔΑ.
Βλέπουμε τον κόσμο να υποφέρει, αλλά, συνεχίζουμε να παντρευόμαστε και να γεννάμε παιδιά.
Αυτό είναι ΑΓΑΠΗ.