Δεν υπάρχει πιό κρύο πράγμα από τόν
χριστιανό πού δέν σώζει άλλους. Δέν μπορείς εδώ νά επικαλεσθείς τήν
φτώχεια, διότι θά σε κατηγορήσει η χήρα πού κατέβαλε τά δύο λεπτά... Δέν
μπορείς νά επικαλεστείς τήν ταπεινή σου καταγωγή, διότι καί οι
απόστολοι ήταν άσημοι καί κατάγονταν από άσημους. Δέν μπορείς νά
προβάλεις τήν αγραμματοσύνη σου, κι εκείνοι ήταν αγράμματοι.
Ακόμη κι αν είσαι δούλος, κι αν είσαι
δραπέτης, θά μπορέσεις νά εκπληρώσεις τό καθήκον σου, διότι καί ο
Ονήσιμος τέτοιος ήταν. Κοίταξε όμως που τόν καλεί καί σέ τί υψηλό αξίωμα
τόν ανεβάζει ο απόστολος, «ίνα κοινωνά μοι», λέγει, «εν τοις δεσμοίς
μου». Δέν μπορείς νά προφασισθείς τήν ασθένεια, διότι καί ο Τιμόθεος
τέτοιος ήταν, είχε «πυκνάς ασθενείας»...
Δεν βλέπετε τά δένδρα τά άκαρπα πώς
είναι γερά, πώς είναι ωραία, μεγάλα, λεία καί ψηλά; Αλλά αν είχαμε κήπο,
θά προτιμούσαμε νά έχουμε ροδιές καί ελιές καρποφόρες παρά αυτά, διότι
αυτά είναι γιά τήν τέρψη καί όχι γιά τήν ωφέλειά μας, ελάχιστα ωφελούν.
Τέτοιοι είναι οι χριστιανοί πού φροντίζουν μόνο γιά τά δικά τους, ή
μάλλον ούτε τέτοιοι, διότι αυτοί είναι γιά τήν φωτιά, ενώ τά
καλλωπιστικά δένδρα χρησιμοποιούνται καί γιά τήν οικοδόμηση καί γιά τήν
ασφάλεια των ιδιοκτητών.
Τέτοιες ήταν καί οι πέντε παρθένες,
αγνές βέβαια καί κόσμιες καί σώφρονες, αλλά σέ κανέναν χρήσιμες, γι'
αυτό καί κατακαίονται. Τέτοιοι είναι αυτοί πού δέν έθρεψαν τόν Χριστό.
Πρόσεξε ότι κανείς απ’ αυτούς δέν κατηγορείται γιά προσωπικά του
αμαρτήματα, δέν κατηγορείται ότι πόρνευσε ούτε ότι επιόρκησε, καθόλου,
αλλά ότι δέν υπήρξε χρήσιμος στόν άλλο... Πώς είναι χριστιανός τέτοιος
άνθρωπος; Πές μου, αν τό προζύμι πού ανακατεύεται μέ τό αλεύρι δέν
μεταβάλει στή δική του φύση όλο τό φύραμα, είναι προζύμι; Καί, αλήθεια,
τό μύρο πού δέν γεμίζει ευωδιά εκείνους πού πλησιάζουν θά τό ονομάζαμε
μύρο;
Μην πεις: μου είναι αδύνατο να παρακινήσω άλλους. Αν πράγματι είσαι Χριστιανός, αδύνατο είναι το να μη συμβαίνει αυτό. Όπως αυτά που βλέπουμε στη φύση είναι αναντίρρητα, έτσι και τούτο διότι στη φύση του Χριστιανού βρίσκεται το πράγμα. Μην υβρίζεις τον Θεό. Αν πεις ότι δεν μπορεί να φωτίζει ο ήλιος, τον ύβρισες. Αν πεις ότι ο Χριστιανός δεν μπορεί να ωφελεί, ύβρισες τον Θεό και τον είπες ψεύτη. Διότι είναι ευκολότερο να μη θερμαίνει και να μη χύνει φως ο ήλιος, παρά να μη φωτίζει ο χριστιανός... είναι ευκολότερο να γίνει σκοτάδι το φως, παρά να συμβεί αυτό. Μη λες, λοιπόν, είναι αδύνατο, διότι αδύνατο είναι το αντίθετο. Μην υβρίζεις, λοιπόν, τον Θεό. Αν ρυθμίσουμε σωστά τη ζωή μας, οπωσδήποτε θα συμβούν κι εκείνα και θα ακολουθήσουν σαν κάτι το φυσικό. Δεν είναι δυνατόν να μείνει κρυφό το φως του Χριστιανού, δεν είναι δυνατόν να κρυφτεί μια τόσο φωτεινή λαμπάδα.Ας μην αμελούμε, λοιπόν!