Τον Αύγουστο του 2018, εγώ και ο άνδρας μου είχαμε έρθει στην Αγία Γη
για να γιορτάσουμε την Κοίμηση της Υπεραγίας Θεοτόκου. Θελήσαμε να πάμε
να προσκυνήσουμε στον Πανάγιο Τάφο. Όταν φτάσαμε, στον ναό γινόταν το
αδιαχώρητο. Η ουρά ήταν πολύ μεγάλη αλλά χωρίς ιδιαίτερο σπρώξιμο.
Μπροστά μας στέκονταν δύο Ρουμάνες προσκυνήτριες γύρω στα 30 που μάλλον
ήταν αδελφές. Όταν η μια από τις δυο κοπέλες πήγε να προσκυνήσει στην
πλάκα του Αγγέλου που βρίσκεται στον προθάλαμο του Παναγίου Τάφου, εμείς
και ο Αγιοταφίτης Πατέρας Θεόδουλος που βρισκόταν εκείνη την στιγμή
εκεί γίναμε αυτόπτες μάρτυρες ενός περιστατικού που έχουμε ξαναζήσει
στον Άγιο Σάββα με μια κοπέλα που βρισκόταν στο γκρουπ μας. Η κοπέλα
άρχισε να τραντάζεται. Φάνηκε πως βασανιζόταν από κάποιο πονηρό πνεύμα.
Τα μάτια της ήταν κλειστά και σπάραζε. Μετά από λίγα λεπτά, η νεαρή
Ρουμάνα είχε συνέλθει. Εισερχόμενη στον Πανάγιο Τάφο, ήταν πια γαλήνια
και ειρηνική. Τώρα πια το δαιμόνιο είχε εξέλθει.
Τον Αύγουστο του 2018, εγώ και ο άνδρας μου είχαμε έρθει στην Αγία Γη
για να γιορτάσουμε την Κοίμηση της Υπεραγίας Θεοτόκου. Θελήσαμε να πάμε
να προσκυνήσουμε στον Πανάγιο Τάφο. Όταν φτάσαμε, στον ναό γινόταν το
αδιαχώρητο. Η ουρά ήταν πολύ μεγάλη αλλά χωρίς ιδιαίτερο σπρώξιμο.
Μπροστά μας στέκονταν δύο Ρουμάνες προσκυνήτριες γύρω στα 30 που μάλλον
ήταν αδελφές. Όταν η μια από τις δυο κοπέλες πήγε να προσκυνήσει στην
πλάκα του Αγγέλου που βρίσκεται στον προθάλαμο του Παναγίου Τάφου, εμείς
και ο Αγιοταφίτης Πατέρας Θεόδουλος που βρισκόταν εκείνη την στιγμή
εκεί γίναμε αυτόπτες μάρτυρες ενός περιστατικού που έχουμε ξαναζήσει
στον Άγιο Σάββα με μια κοπέλα που βρισκόταν στο γκρουπ μας. Η κοπέλα
άρχισε να τραντάζεται. Φάνηκε πως βασανιζόταν από κάποιο πονηρό πνεύμα.
Τα μάτια της ήταν κλειστά και σπάραζε. Μετά από λίγα λεπτά, η νεαρή
Ρουμάνα είχε συνέλθει. Εισερχόμενη στον Πανάγιο Τάφο, ήταν πια γαλήνια
και ειρηνική. Τώρα πια το δαιμόνιο είχε εξέλθει.