Κανονικά
πριν από τον Εσπερινό της γιορτής ή της Κυριακής σταματάει κάθε
εργασία. Καλύτερα είναι να δουλέψη κανείς περισσότερο την προπαραμονή,
όταν αυτό μπορή να ρυθμισθή, και να μη δουλέψη μετά τον Εσπερινό της
παραμονής.
Άλλο είναι να κάνη κανείς σε μια γιορτή ή την Κυριακή ένα ελαφρό
πράγμα το απόγευμα, όταν είναι μεγάλη ανάγκη, αλλά και αυτό πάλι με
τρόπο.
Παλιά και οι χωρικοί που ήταν έξω στα χωράφια, μόλις άκουγαν την
καμπάνα του Εσπερινού, έκαναν τον σταυρό τους και σταματούσαν την
δουλειά. Το ίδιο και οι γυναίκες που κάθονταν στην γειτονιά.
Σηκώνονταν, έκαναν τον σταυρό τους και άφηναν το πλέξιμο ή ό,τι άλλο έκαναν. Και ο Θεός τους ευλογούσε.
Είχαν την υγεία τους και χαίρονταν... Τώρα κατήργησαν τις γιορτές,
απομακρύνθηκαν από τον Θεό και την Εκκλησία και τελικά όσα βγάζουν από
την δουλειά τους τα δίνουν στους γιατρούς και στα νοσοκομεία...
Μια φορά ήρθε ένας πατέρας στο Καλύβι και μου λέει: «Το παιδί μου
αρρωσταίνει συχνά και οι γιατροί δεν μπορούν να βρουν τι έχει». «Να
σταματήσης να δουλεύης Κυριακή και όλα θ’ αλλάξουν», του είπα. Πράγματι
σταμάτησε, και το παιδάκι του έγινε καλά.
Πάντα λέω στους λαϊκούς να σταματήσουν να δουλεύουν Κυριακές και
γιορτές, για να μην τους βρουν στην ζωή τους συμφορές. Όλοι μπορούν να
ρυθμίσουν την δουλειά τους.
Όλη η βάση είναι η πνευματική ευαισθησία. Αν υπάρχη ευαισθησία,
βρίσκονται λύσεις για όλα. Και αν λίγο ζημιωθούν από μια λύση, θα πάρουν
ευλογία διπλή. Πολλοί όμως δεν το καταλαβαίνουν. Ούτε στην Θεία
Λειτουργία πηγαίνουν.
Η Θεία Λειτουργία αγιάζει. Αν δεν πάη ο Χριστιανός την Κυριακή στην
Εκκλησία, πως θα αγιασθή; Δυστυχώς όμως πάνε σιγά-σιγά οι άνθρωποι να
μην αφήσουν ούτε γιορτές ούτε τίποτε.
Βλέπεις, ακόμη και τα ονόματα τα αλλάζουν, για να μη θυμούνται τους
Αγίους τους. Το Βασιλική το κάνουν Βίκυ· το Ζωή, Ζωζώ, και έτσι λέει δυο
φορές... «ζώο»! Έβαλαν την γιορτή της Μάνας, του Μάη, του Απρίλη...
Σε λίγο θα πουν: «Σήμερα είναι η γιορτή της αγκινάρας, την άλλη του
κυπαρισσιού, την άλλη τα γενέθλια αυτού που βρήκε την ατομική βόμβα ή το
ποδόσφαιρο». Δεν αφήνει όμως ο Θεός...
Η ΙΕΡΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
Κυριακή πρωί. Ώρα Θείας Λειτουργίας. Όμως στην νεοελληνική μας
κοινωνία των... προχωρημένων αντιλήψεων η ζωή διοργανώνεται αγνοώντας
χαρακτηριστικά, τι σημαίνει κάλεσμα της καμπάνας και σύναξη στην θεία
λειτουργία.
- Φροντιστήρια κανονίζουν μαθήματα την iδια ώρα με την λειτουργία.
- Εκδρομεiς και ταξιδιώτες κανονίζουν ταξίδια Κυριακή πρωί-πρωί.
- Εργαζόμενοι ρυθμίζουν τις δουλειές τους ή τον ύπνο τους την ίδια ώρα, που στους ναούς γίνεται η λειτουργία.
Πόσο θλιβερή άγνοια έχουν! Τι χάνουν! Τι στερούνται προτιμώντας κάτι
άλλο, ούτε καν το σκέπτονται!Ω αν καταλάβαιναν, σε τι προσφορά πλούτου
χάριτος στρέφουν την πλάτη τους!
Ω αν ήξεραν, τι «δικαιώματα» δίνουν στο διάβολο και πόσο πιο ευάλωτοι
γίνονται στις παγίδες του, μένοντας γυμνοί από την «χάρη» της θείας
λειτουργίας! Ω αν εiχαν επίγνωση, πόσο τραγικά λάθος αξιολογήσεις
κάνουν, αδικώντας έτσι τον εαυτό τους!...
Κάποτε, ένας ψαράς επήγε σε έναν ευλαβέστατο και άγιο μοναχό στο Άγιο
Όρος Κυριακή βράδυ φρέσκα ψάρια για την εορτή πού θα είχε την άλλη
ήμέρα, την Δευτέρα. Ο Γέροντας παραξενεύτηκε, και τον ερώτησε:
-Ποτέ τα έπιασες; Εκείνος απάντησε:
-Σήμερα το πρωί. Εiναι φρέσκα-φρέσκα! Τότε ο άγιος έκεiνος τού λέει:
-Παιδί μου, δεν μπορώ να τα αγοράσω. Εiναι αφορισμένα. Γιατί τα έπιασες την Κυριακή.
Ο ψαράς δεν μπορούσε να το καταλάβει αυτό. Τότε του λέει ο Γέροντας:
Θέλεις να βεβαιωθείς γι' αυτό; Δώσε ένα ψάρι στο γάτο μου. Και θα το
ιδεiς. Δεν θα το φάει.Και πράγματι. `Ο γάτος δεν το έφαγε. Βέβαια αυτό
δεν ήταν φυσικό. Οι γάτες «τρελαίνονται» για ψάρια.
Καί δεν γνωρίζουν, σαν ζώα, καταστάσεις χάριτος. Ο γάτος εκείνος δεν
έφαγε το ψάρι, κατά ειδική υπερφυσική ενέργεια τoυ Θεού. Όχι για την
ψυχή του. Αλλά για την ψυχή τού ψαρά.
Πού από άγνοια δεν σεβόταν την αργία τής Κυριακής. Αυτό, φυσικά,
συγκλόνισε τον ψαρά, και στο εξής σεβόταν τις Κυριακές και τις μεγάλες
εορτές.
Εμείς τις σεβόμαστε;
(Από το Βιβλίο ΄΄ΔΙΔΑΞΟΝ ΜΕ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΣΟΥ΄΄ Αρχιμ. Σάββα Δημητρέα)
Είναι παρατηρημένο πως, όταν o καιρός είναι βροχερός, μειώνεται το
εκκλησίασμα. Έτσι η βροχή γίνεται μία «καλή» αφορμή για να μην πάμε στην
Εκκλησία. Πόσο όμως στέκει μία τέτοια δικαιολογία;
Ένας ιερέας αντιμετώπιζε το ίδιο πρόβλημα με τούς ενορίτες του. Γι'
αυτό διατύπωσε επτά λόγους, για τούς οποίους δεν θα πρέπει ποτέ ο
Χριστιανός να λείπει από την Θεία Λειτουργία της Κυριακής.
- Η Θεία Λειτουργία είναι τα «Τραπέζι», που μας ετοίμασε ο Χριστός με την Σταυρική Του Θυσία Εκεί μας προσφέρει ως τροφή τα Άχραντο Σώμα Του και το Τίμιο Αίμα Του.
- Ο Χριστός είπε:
- Όπου είναι δύο η τρεις συγκεντρωμένοι στα όνομα μου, εκεί
είμαι κι εγώ ανάμεσά τους» (Μάτι. 26, 26-27). Με αυτά εννοούσε την
ζωντανή Του παρουσία στην θεία Λατρεία μέσα στην Εκκλησία.
- Ο Θεός ευλόγησε την Κυριακή ως «ημέρα Κυρίου» αφιερωμένη σ' Αυτόν, χωρίς να εξαιρέσει... τις βροχερές ημέρες!
- Όταν πρόκειται για άλλες δραστηριότητες, είτε σπουδαίες είτε ασήμαντες (ταξίδια, δουλειές, αθλητισμό, κυνήγι), n βροχή δεν μας κρατάει στο σπίτι. Γιατί, λοιπόν, να μας γίνει εμπόδιο στον εκκλησιασμό μας;
- Άσχημος καιρός; Τώρα θα φανεί πάσο αγαπάμε ειλικρινά τον Χριστό. H αληθινή αγάπη απαιτεί και κάποιες Θυσίες. Τι αγάπη έχομε για τον Χριστό, όταν με τόση «άνεση» απουσιάζουμε από το Πασχάλιο Δείπνο της Βασιλείας Του;
- Η παραμονή στο σπίτι μία βροχερή Κυριακή αποτελεί την κακή αρχή, για να λείψουμε και άλλες Κυριακές... που δεν θα βρέχει.
- Δεν γνωρίζουμε πόσες ακόμη Κυριακές θα ζήσουμε! Ας φροντίσουμε να περάσουμε τα πρωινά της -ενδεχομένως τελευταίας Κυριακής μας, στην Θεία Λειτουργία.
Αυτά για την καλή αρχή. Γιατί, όταν γευθεί ο Χριστιανός την χάρη
και την δύναμη που πηγάζουν από την Θεία Λειτουργία, τότε δεν θα
απουσιάζει από αυτήν ούτε με ... κατακλυσμό! «Γεύσασθε και ίδετε ότι
χρηστός ο Κύριος».
https://www.iellada.gr/