Ὁ ἄνθρωπος δέν μπορεῖ νά «ἀνακαλύψει» τόν Θεό μέ κανέναν τρόπο. Ὁ Θεός ἀποκαλύπτει τόν ἑαυτό του σ' ἑμᾶς. Ὅ,τι γνωρίζουμε γι' αὐτόν εἶναι ὅ,τι μᾶς ἐπιτρέπει νά δοῦμε. Ἡ κάθαρση τῆς ψυχῆς σου ἐπιτρέπει στά μάτια τῆς ψυχῆς νά ἀναβλέψουν. Ὅσο καθαρίζεσαι ἀπό τά πάθη τόσο διακρίνεις τόν Θεό. Ὁ ἐγωισμός καί ἡ ὑπερηφάνεια, γιά παράδειγμα, σέ τυφλώνουν. Οἱ Ἅγιοι αἰσθάνονται τήν χάρη τοῦ Θεοῦ πού ἀναβλύζει κι ἀπό τήν ἀνάγνωση τοῦ Εὐαγγελίου. Μποροῦν νά ἀναγνωρίζουν τό χέρι Του στήν Δημιουργία, μέσα σέ ὅλους τούς ἀνθρώπους. Βλέπουν τόν Θεό παντοῦ (Ψαλμ. 103). Οἱ θεούμενοι ἄνθρωποι ἔχουν ἐμπειρία τοῦ Θεοῦ! Αἰσθάνονται τήν ἀγάπη Του καί τήν τρυφερή Του προστασία. Εἶναι τόσο εὐγνώμονες! Ἡ σχέση μας μέ τόν Θεό, τελικά, εἶναι μιά ἱστορία ἀγάπης.
Μέ τήν εὐλογία τοῦ Γέροντος Δωροθέου
“Γράμματα στους Αδελφούς” – Πατήρ Δωρόθεος Τζεβελέκας Ἱερό Ἡσυχαστήριο Ἁγίου Γεωργίου, Καλαμπάκα Ὀκτώβριος 2018