Υπάρχει μια παραβολή.
Ένας ασκητής πέθανε, ήρθε στην πόρτα
του ουρανού, χτυπώντας. ΕΡΩΤΗΣΗ: "Ποιος είναι εκεί; Απαντάει:
«Εγώ, ένας ασκητής». Οι πόρτες του ουρανού παρέμειναν κλειστές. Ο ασκητής ήταν απογοητευμένος, επέστρεψε στη σπηλιά του, άρχισε να απαριθμεί τις αμαρτίες του εκεί και κατάλαβα γιατί οι πόρτες του παράδεισου παρέμειναν κλειστές. Πήγε να χτυπήσει πάλι, και πάλι ρώτησαν: "Ποιος είναι εκεί;" Δεν είπε "είμαι εγώ". Απάντησε: "Εσύ είσαι, Κύριε, που οδήγησες τα βήματά μου". Και τότε άνοιξαν οι πόρτες του ουρανού.
«Εγώ, ένας ασκητής». Οι πόρτες του ουρανού παρέμειναν κλειστές. Ο ασκητής ήταν απογοητευμένος, επέστρεψε στη σπηλιά του, άρχισε να απαριθμεί τις αμαρτίες του εκεί και κατάλαβα γιατί οι πόρτες του παράδεισου παρέμειναν κλειστές. Πήγε να χτυπήσει πάλι, και πάλι ρώτησαν: "Ποιος είναι εκεί;" Δεν είπε "είμαι εγώ". Απάντησε: "Εσύ είσαι, Κύριε, που οδήγησες τα βήματά μου". Και τότε άνοιξαν οι πόρτες του ουρανού.