Δέν ἠμποροῦμε νά σιωπήσουμε καί τίς περιπέτειες, τίς ὁποῖες ὑπέφερε τό Μοναστήρι Συχαστρία καί προπαντός ὁ στάρετς, κατά τό τέλος τοῦ 1947 ἐξ αἰτίας μιᾶς ὀνομαστῆς ὁμάδος ληστῶν, οἱ ὁποῖοι ἐρήμωσαν τά Μοναστήρια καί τούς ἀνθρώπους τῆς περιοχῆς Νεάμτς ἐπί ἕξι χρόνια, δημιουργώντας ἀναταραχές, σκάνδαλα καί στήνοντας ἐνέδρες.
Τό Μοναστήρι Συχαστρία καί ἡ Σκήτη Σύχλα, στήν περιοχή ὅπου ἐκρύβοντο οἱ ληστές, ὑπέφεραν τά πάνδεινα ἀπ' αὐτούς, διότι εἶναι ἀπομονωμένα ἀπό ἄλλα Μοναστήρια καί ἀνθρώπους.
Μία φορά, μετά τά ἐγκαίνια τοῦ Νέου Παρεκκλησίου, ἡ αὐλή τῆς Μονῆς ἐγέμισε ἀπό ληστάς. Οἱ Πιστοί κρατοῦσαν τήν ἐκκλησία μέ τήν ἀπειλή ὅπλων, ἐνῶ αὐτοί ἐπῆραν ὅ, τι καλό εὑρῆκαν ἀπό τήν ἀποθήκη τῆς Μονῆς.
Μετά ἀπ' αὐτό τό συμβάν, εἶπε ὁ π. Κλεόπας: Κάποια νύκτα, ὅταν ἤμουν στάρετς καί ἐστεκόμουν στήν Ἀκολουθία τῆς ἀγρυπνίας μέσα στήν ἐκκλησία ἦλθε ὁ ληστής Μπάλτα μέ τήν παρέα του.
Μ' ἔβγαλαν ἔξω ἀπό τήν ἐκκλησία, μοῦ ἐζήτησαν κρασί, τρόφιμα καί χρήματα. Καί, ἐπειδή δέν εἶχα τίποτε, μ' ἅρπαξαν καί μέ μετέφεραν στό δάσος καί μ' ἔδεσαν σέ κορμό ἑνός δένδρου γιά νά μέ τουφεκίσουν.
Τότε ἕνας ἀπ' αὐτούς εἶπε στόν ἀρχηγό τους: "Δέν θυμᾶσαι πόσες φορές μᾶς ἔδινε φαγητά, ὅταν ἦτο στήν στάνη τσοπάνης; Καί τώρα θέλεις νά τόν σκοτώσης;" 'Εκαυγάδισαν μεταξύ τους καί κατόπιν ἔφυγαν γιά τό δάσος, ἐνῶ ἐμένα μ' ἔλυσαν καί ἐπέστρεψα στό Μοναστήρι μου.
Τήν δεύτερη ἡμέρα ὁ π. Κλεόπας στενοχωρημένος ἀπ' ὅλα αὐτά, ἐπῆγε στόν 'Επίσκοπο Βαλέριο τῆς Μονῆς Νεάμτς καί τοῦ ἐζήτησε συμβουλές:
-Θεοφιλέστατε, τί θά κάνουμε γιά νά λυτρωθοῦμε ἀπ' αὐτούς τούς κακοποιούς, οἱ ὁποῖοι μᾶς λεηλατοῦν καί μᾶς ταράσσουν ἐπί ἕξι τώρα χρόνια;
-Πάτερ Κλεόπα, ξέρεις τί νά κάνης; Νά κάνης ἀγρυπνία στήν θεία Σκέπη τῆς Θεομήτορος κάθε τρίτη βράδυ καί νά διαβάζης ἡμέρα καί νύκτα τό Ψαλτήριο στήν ἐκκλησία κάθε δύο ὧρες, ἀπό τόν ἡγούμενο μέχρι τόν τελευταῖο Δόκιμο ἀδελφό. 'Εάν θά κάνης ἔτσι, ἡ Κυρία Θεοτόκος θά ἀπομακρύνη τούς ληστάς καί θά εὐλογήση ὅλους σας πού εἶσθε τώρα ταραγμένοι, ἐνῶ τό Μοναστήρι σας θά διαφυλάττεται ἀπό κάθε κίνδυνο!
'Ακούοντας αὐτά ὁ π. Κλεόπας ἔδωσε εὐλογία νά γίνεται ἀγρυπνία στήν θεία Σκέπη τῆς Θεοτόκου κάθε Τρίτη ἑσπέρας, ἐνῶ τό Ψαλτήριο νά διαβάζεται ἀκατάπαυστα στήν ἐκκλησία, κι ὅταν δέν γίνεται Ἀκολουθία μέσα. Αὐτή ἡ τάξις γίνεται σεβαστή ἀδιακόπως καί μέχρι σήμερα, ἐνῶ οἱ κακοποιοί συνελήφθησαν καί ἐτιμωρήθησαν κατά τόν νόμο τοῦ Κράτους. 'Από τότε τό Μοναστήρι Συχαστρία διαφυλάχθηκε ἀπ' ὅλους τούς κινδύνους μέ τίς πρεσβεῖες τῆς Θεοτόκου, Προστάτιδος αὐτοῦ τοῦ ἱεροῦ Τόπου.
Μετάφρασις-ἐπιμέλεια ὑπό Μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου
Ἱερά Μονή Ὁσίου Γρηγορίου
Ἅγιον Ὅρος Ἄθω
1999