Αυτό που ο Θεός δεν θα επιτρέψει,
ποτέ δεν θα συμβεί.
Και πιστεύουμε ότι μπορούμε να
αποφύγουμε κάτι κακό χτυπώντας τα δάχτυλα στο τραπέζι και λέγοντας: "Ugh,
ugh."
Εκθέτει την απερισκεψία μας, τη
δυσπιστία μας, τη φτώχεια μας. Πιστεύουμε στην τύχη και όχι στην Πρόνοια του
Θεού, πιστεύουμε στο πεπρωμένο και όχι στον Παντοδύναμο Θεό, στο χέρι του
οποίου είναι η ευημερία ή όχι της καλής διαβίωσης όχι μόνο των ατόμων αλλά και
του πεπρωμένου ολόκληρου του κόσμου.
Συγχώρεσε , Κύριε, την ανοησία μας.
Επέτρεψε μου να αγγίξω τη Σοφία Σου
όχι στο μέλλον, αιώνια ζωή, αλλά ακόμα εδώ στη γη. Διαφορετικά, δεν θα πεθάνουμε
από κάτι, αλλά από την ανοησία! Πολλοί θέλουν να είναι ήρωες, αλλά λίγοι
θέλουν να είναι Άγιοι.
Γιατί
"Επειδή η δημοτικότητα και η
ψεύτικη αθανασία οδηγούν στον ηρωισμό, και η πορεία προς την αγιότητα είναι
ένας καθημερινός σταυρός, σταυρωτικά πάθη". Ο πολιτισμός βασίζεται στον
ηρωισμό. Και για την πίστη στον Θεό είναι η αιώνια ζωή.