Με τη θυσία άντεξε η Ορθοδοξία, με τη θυσία θ’ αντέξει. Δεν καταλαβαίνουμε ότι το ζητούμενο σήμερα είναι να δώσουμε μια θυσιαστική μαρτυρία. Προτιμούμε να μοιρολογούμε: “Αλοίμονο,
κοίτα τι γίνεται! Αλοίμονο τι ξεδιαντροπιά υπάρχει! Αλοίμονο
καταστρέφεται η οικογένεια ! Αλοίμονο θέλουν να βγάλουν τις εικόνες από
τα σχολεία, αλοίμονο, αλοίμονο!”
Η πνευματική μας ζωή περιορίζεται σε εκατοντάδες αλοίμονο, αντί να καταλάβουμε ότι πρέπει να δώσουμε τη θυσιαστική μαρτυρία, όπως έκαναν οι Άγιοι Πατέρες, όπως έκανε ο Μέγας Αντώνιος
τον καιρό των αιρέσεων, τον καιρό των διωγμών, βγήκε από την έρημο να
δώσει την ορθή μαρτυρία. Και ωστόσο, κατά θέλημα Θεού, δεν έλαβε το
στέφανο του μαρτυρίου, αλλά έδωσε τη μαρτυρία του.
Εμείς κάνουμε ακριβώς το αντίθετο: αντί να δώσουμε την καλή μαρτυρία για
να μας προστατεύσει ο Θεός, φυλάμε τον εαυτό μας και αρνούμαστε το Θεό.
Αν η Εκκλησία δεν είχε μάρτυρες το τέλος του κόσμου θα είχε έρθει προ
πολλού. Επειδή μόνο με τη θυσιαστική μαρτυρία άντεξε η πίστη.
Αν εμείς δεν τρεφόμαστε από το παράδειγμα των μαρτύρων του τελευταίου (κομμουνιστικού) διωγμού και των προηγούμενων διωγμών, δε θα μπορέσουμε ν’ αντέξουμε στον αναίμακτο διωγμό που ήδη έχει αρχίσει. Και αν θα έχουμε και ένα αιματηρό διωγμό, τότε είναι που δεν θ’ αντέξουμε.
Αλλά δεν πρέπει να περιμένουμε τον αιματηρό διωγμό. Η Εκκλησία διώκεται
από το διάβολο εδώ και δύο χιλιάδες χρόνια. Με αίμα ή χωρίς αίμα, δεν
έχει σημασία. Ποτέ ο διάβολος δεν άφησε ήσυχους τους χριστιανούς. Αυτός χτύπησε τον Μ. Αντώνιο τόσο πολύ που ίσα που άντεξε τα χτυπήματα. Όταν μετά φανερώθηκε ο Χριστός στον άγιο, εκείνος τον ρώτησε: “Που ήσουν Κύριε; Γιατί μ’ εγκατέλειψες;” Και ο Χριστός του απάντησε: “Εδώ ήμουν μαζί σου!”
ΕΜΕΙΣ ΔΕ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΥΠΟΦΕΡΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟ ΧΡΙΣΤΟ ΚΑΙ ΟΥΤΕ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΑΚΟΥΣΟΥΜΕ ΟΤΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΑΖΙ ΜΑΣ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΤΗΣ ΔΟΚΙΜΑΣΙΑΣ.
https://proskynitis.blogspot.com/