Ο Γέροντας που αγάπησε την Παναγία όσο λίγοι

Με πολλή συγκίνηση και εν Χριστώ Αγάπη, θα ήθελα να αναφερθώ στον Αείμνηστο, οσιακής βιοτής, Γέροντα μας, Πατερούλη Μάρκο Μανώλη. Τα λόγια είναι φτωχά και αδυνατούν να περιγράψουν το μεγαλείο της απέραντης αγάπης ενός σύγχρονου Παπά Νικόλα Πλανά. Όμως έχουμε χρέος, ως ένδειξη απέραντης ευγνωμοσύνης, να το προσπαθήσουμε.

Ο Πατέρας μας ήταν ο Άνθρωπος του Θεού, ο Ιερέας που θυσιαζόταν για χάρη του ποιμνίου. Η ίδια του η ζωή, ακτινοβολούσε Χριστό, ειρήνη, πραότητα, χαρά. Ζούσε για τον πλησίον. Καθημερινά έτρεχε για να σώσει το απολωλώς πρόβατο. Δεν λογάριαζε κόπο και πόνο. Το παν για Εκείνον ήταν η προσφορά.

Δεν θα ήταν υπερβολή, αν λέγαμε, ότι ο Πατερούλης μας, μιμήθηκε σε πολλές αρετές την γλυκιά μας Παναγία. Άλλωστε στον μήνα της, τον Αύγουστο, συνέβησαν όλα τα μεγάλα γεγονότα της ζωής του. Τότε εκάρη μοναχός, τότε χειροτονήθηκε διάκονος και πρεσβύτερος. Ο Γέροντάς μας, υπεραγαπούσε την Παναγία μας. Την επικαλούνταν συνεχώς. Ήταν η παρηγοριά και η καταφυγή του.

Σε όλους τους διωγμούς και τις συκοφαντίες που πέρασε, Εκείνη ήταν η Παραμυθία του. Εκείνη σκούπιζε τα δάκρυα του, Εκείνη του έδινε Ελπίδα να συνεχίσει, Εκείνη έδιωχνε τους εχθρούς που συνεχώς τον καταδίωκαν με μανία. Εκείνη, η Μάνα Παναγιά.

Η γαλήνη και η ανεξικακία που εξέπεμπε γύρω του ο Πατέρας μας, ήταν καρπός της ενώσεώς του, με τον υπέροχο Χριστό μας. Στον Χριστό όμως, οδήγησε τον Πατερούλη μας, η Παναγία. Εκείνη ήταν η πύλη, μέσα από την οποία, πνευματικώ τω τρόπω, πέρασε και αγάπησε τόσο πολύ τον Κύριο. Εκείνη ήταν αυτή, που ικέτευε νυχθημερόν τον καλό Θεό, να κοσμήσει και να λαμπρύνει με τόσα σπάνια χαρίσματα τον Πατέρα Μάρκο.

Ειλικρινά δεν γνωρίζω αν υπήρχε Ιερεύς που αγάπησε την Παναγία μας, τόσο πολύ, όσο ο Πατέρας μας. Δοξάζω και ευγνωμονώ τον Θεό, που έφερε στην ζωή μας, τον Αείμνηστο Γέροντα μας, ο οποίος μας έδειξε τον δρόμο προς την Αγιότητα και ο οποίος δεν είναι άλλος, από την Παναγία μας. Η Παναγία μας είναι η Μανούλα μας, η οποία μας γνωρίζει με τον Κύριο και μας ενώνει, μοναδικά και ανεπανάληπτα, μαζί Του. Σε ευχαριστούμε για όλα όσα μας δίδαξες Άγιε Γέροντά μας, για όλα.....

Με υιική αγάπη.
Ένα ανάξιο παιδί σου