π. Σάββας Αγιορείτης:
Ἀνάλογα μέ τό τί ροῦχα φορᾶς, ἔχεις καί τούς ἀνάλογους λογισμούς. Ἄν μία
γυναίκα φοράει ἀνδρικά ροῦχα, σιγά-σιγά ἀνδροποιεῖται, χάνει αὐτή τήν
εὐγένεια, τή λεπτότητα, τήν εὐαισθησία πού ἔχει ἡ γυναίκα, ὅπως τήν
ξέρουμε.
Καί βλέπεις κάτι γυναῖκες πού λές, τώρα ἄντρας εἶναι αὐτή; Γυναίκα
εἶναι; Ἕνα ἔκτρωμα εἶναι; Ἕνα ἀλλοπρόσαλλο ὄν εἶναι; Μία ἀγριότητα, κάτι
ἀφύσικο δηλαδή. Ἀνδροποιεῖται, χάνει τά χαρακτηριστικά της. Καταλάβατε;
Καί πᾶμε μετά στήν ὁμοφυλοφιλία κ.λ.π.
Κάποτε ὁ Ἅγιος Πορφύριος εἶπε μιά ἱστορία σ’ ἕνα ἀνδρόγυνο πού τόν
ρώτησε, ἄν τό κοριτσάκι τους ἐπιτρέπεται νά φοράει παντελόνι ἤ ὄχι. Καί
ξέρετε τί τούς εἶπε; Κατ’ ἀρχάς τούς εἶπε αὐτό πού σᾶς εἶπα κι ἐγώ –
γιατί λένε μερικοί ὅτι ὁ π. Πορφύριος ἦταν μοντέρνος καί ἀνοιχτός καί
χαλαρός στά ἠθικά θέματα… Καθόλου! Τούς εἶπε κατ’ ἀρχάς πώς τό θέμα
εἶναι λυμένο. Ἀπό ποῦ; Σᾶς τό εἶπα. Ἀπό τό Δευτερονόμιο, ἀπό τήν Παλαιά
Διαθήκη ἀκόμα δέν ἐπιτρέπεται.
Ἀλλά γιά νά τούς δώσει ἀκόμα περισσότερο νά τό καταλάβουνε, τούς εἶπε τήν ἑξῆς ἱστορία.
Κάποτε ἦταν μία μητέρα ἔγκυος καί ἔβλεπε κάθε μέρα ἕνα πρόσωπο, ἕναν
νέο, ὁ ὁποῖος εἶχε κάτι σάν προβοσκίδα, σάν μελιτζάνα στό μάγουλό του…
μιά δυσμορφία.
Κι αὐτή βλέποντάς αὐτό τό παιδί ἔκανε αὐτόν τόν λογισμό, τήν καημένη τή
μητέρα του πῶς θά τό ἔχει αὐτό τό παιδί; Καί πῶς θά ὑποφέρει πού θά τό
βλέπει ἔτσι; Ἄν κι ἐγώ εἶχα ἕνα τέτοιο παιδί… Ἦταν ἔγκυος ἐν τῶ μεταξύ.
Γέννησε καί ἔκανε ἀκριβῶς ἕνα τέτοιο παιδί! Καί δημιουργήθηκε ἰατρικό
θέμα καί ἐπειδή ὁ παππούλης ἤτανε στήν Πολυκλινική, γιατί ἐκεῖ πῆγε κι
αὐτή ἡ μητέρα, τόν κάλεσαν. Τόν ξέρανε τόν Ἅγιο Πορφύριο.
Ὁ Ἅγιος Πορφύριος εἶχε χάρισμα. Σέ ἔβλεπε καί ἔλεγε, κοίταξε, τό στομάχι
σου, τό ἔντερό σου, τό ἧπαρ σου ἔχει πρόβλημα. Πολλές φορές διόρθωνε
καί τούς γιατρούς. Λέγανε οἱ γιατροί ἐκεῖ, καί ἔλεγε ὄχι στήν ἄλλη
πλευρά εἶναι τό πρόβλημα, εἶναι ἀντανακλαστικός ὁ πόνος. Ὁπότε οἱ
γιατροί τόν ξέρανε καί τόν φωνάζανε.
Τούς λέει, λοιπόν, ὁ Ἅγιος, θέλω νά δῶ τή μητέρα. Τήν κάλεσε τότε καί τί
ρώτησε τί λογισμούς εἶχες, ὅταν κυοφοροῦσες τό μωρό; Τοῦ λέει εἶχα
αὐτούς τούς λογισμούς, ἔβλεπα τό παιδί κ.λ.π. Αὐτό λέει συνέβη. Αὐτό
ἐπέδρασε, οἱ λογισμοί πού εἶχες καί διαμορφώθηκε καί τό σῶμα τοῦ παιδιοῦ
ἀνάλογα μέ τίς φοβίες σου, μέ τούς λογισμούς σου.
– Ἀπό ποῦ δημιουργήθηκαν οἱ λογισμοί;
Ἀπό τό περιβάλλον, ἀπό αὐτό πού ἔβλεπε καθημερινά. Καταλαβαίνετε τώρα τί θέλω νά σᾶς πῶ; Τί ἤθελε νά πεῖ ὁ Ἅγιος;